Ο "μάγος των ραδιοκυμάτων" Γουλιέλμο Μαρκόνι

Ο Ιταλός φυσικός και εφευρέτης της ασύρματης τηλεγραφίας γεννήθηκε στα 1874.

Ο μικρός Γκουλιέλμο ήταν ατίθασος και αδιάφορος για τα μαθήματα, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει το σχολείο προτού καν τελειώσει το γυμνάσιο. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να βρίσκεται μέσα στο αυτοσχέδιο εργαστήριο που είχε φτιάξει στο σπίτι του και να καταπιάνεται όλη ημέρα με τα καλώδια, τις λαμαρίνες και τα υπόλοιπα υλικά που συγκέντρωνε εκεί. Μάλιστα απ' έξω είχε βάλει μια πινακίδα που έγραφε "My laboratory of elettricity" («Το ηλεκτρικό μου εργαστήριο»). 

Γοητεύτηκε με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα κι άρχισε να πειραματίζεται μ’ αυτά σε ηλικία 19 ετών.

Όταν αγόρασε ένα βιβλίο με πειράματα του Βενιαμίν Φραγκλίνου, του καρφώθηκε η ιδέα να μεταφέρει την ενέργεια χωρίς σύρματα!

Ένα καλοκαιρινό βράδυ του 1894 έκλεψε από τη μητέρα του ένα σιδερένιο βαρέλι που το χρησιμοποιούσε για να μαζεύει το νερό της βροχής και έφτιαξε ένα είδος κεραίας. Πήγε στη συνέχεια στην αποθήκη όπου είχε ο πατέρας του μερικές μπάλες σανό για τα μουλάρια και πήρε τα σύρματα που έδεναν το σανό. Οι γονείς του όταν αντελήφθησαν τι συνέβαινε τον κατσάδιασαν για τα καλά αλλά εκείνος δεν καταλάβαινε τίποτε, στο μυαλό του υπήρχε μόνο το πείραμά του. Έτσι συνέδεσε το βαρέλι και τα σύρματα και στον δέκτη έβαλε ένα κουδουνάκι. Με το πάτημα ενός πλήκτρου στον πομπό το κουδουνάκι ήχησε σε μια απόσταση τριών μέτρων. Αυτό ήταν! Είχε δημιουργηθεί ο πρώτος ασύρματος. Από τη χαρά του ξύπνησε τη μητέρα του, ενώ ο πατέρας του ούτε που ήθελε να ακούσει (ούτε και καταλάβαινε είναι η αλήθεια) για το επίτευγμα του γιου του.

Ο νεαρός Γκουλιέλμο συνέχισε τα πειράματά του και την άνοιξη του 1895 κατάφερε να εκπέμψει σε απόσταση 2,4 χιλιομέτρων. Τον Φεβρουάριο του 1896 ο Μαρκόνι έκανε αίτηση στο υπουργείο Επικοινωνιών της Ιταλίας θέλοντας να παρουσιάσει την εφεύρεσή του, αλλά οι υπεύθυνοι τον αγνόησαν. Το ανήσυχο ιρλανδέζικο πνεύμα της μητέρας του όμως λειτούργησε καταλυτικά αφού εκείνη διαισθάνθηκε ότι κάτι σπουδαίο είχε επιτύχει το παιδί της και έτσι τον πήρε μαζί της στην Αγγλία. Υπέβαλαν αίτηση για άδεια στις 5 Μαρτίου 1896.

Στις 5 Ιουλίου του ίδιου έτους ο Μαρκόνι πήρε στα χέρια του την άδεια ευρεσιτεχνίας με αριθμό 12.039. 

Αυτό του έδωσε την ώθηση να συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο.

Στα 1897, πέτυχε ασύρματη τηλεγραφική συνεννόηση με πολεμικά πλοία, που έπλεαν δώδεκα μίλια από την ακτή, απ’ την οποία εξέπεμπε. Μόλις είχε γεννηθεί το επάγγελμα του ασυρματιστή: Του μαρκονιστή και της μαρκόνισσας, όπως τους λένε οι ναυτικοί. Θα ζούσε εκατό χρόνια, καθώς ήδη έχει ήδη αντικατασταθεί από δορυφορικά συστήματα.

Ένα χρόνο αργότερα, στα 1898, ο Μαρκόνι πετύχαινε ασύρματη συνεννόηση ανάμεσα στις δυο πλευρές της Μάγχης και ίδρυε την εταιρεία "Τηλεγραφία Μαρκόνι Co". στο Λονδίνο. Μετά από λίγα χρόνια, η ασύρματη συνεννόηση ήταν εφικτή ανάμεσα στις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Μαζί με το Γερμανό συνάδελφό του Καρλ Μπράουν, τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1909. Αργότερα εφηύρε συσκευή για να μεταδίδει και να δέχεται ραδιοκύματα στα μεσαία.

πηγές: historyreport, tovima