Παγώνουν τα σχέδια της συνεργασίας ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην υπόθεση της υδρόλυσης των χημικών. Αυτό ανακοινώθηκε χθες τη νύχτα στις Βρυξέλλες μετά τις εξελίξεις στο θέμα της Κριμαίας και την ένταση που έχει ανακύψει στις σχέσεις των δύο πλευρών. Το ενδεχόμενο να υπάρξει εμπλοκή στην υπόθεση της υδρόλυσης των χημικών στη Μεσόγειο επεσήμαναν εγκαίρως πολιτικοί αναλυτές και το σενάριο το είχαμε αναφέρει από την πρώτη μέρα των εξελίξεων στην Ουκρανία.
Στο μεταξύ «η χθεσινή απάντηση της Κομισιόν, η πρώτη επίσημη, μέσω της Αντιπροέδρου και Ύπατης Εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Κάθριν Άστον, αναφορικά με την καταστροφή 800 περίπου τόνων χημικού οπλοστασίου της Συρίας στη Μεσόγειο αποτυγχάνει να κατευνάσει τις εύλογες ανησυχίες της κοινής γνώμης, των επιστημόνων και των τοπικών και περιφερειακών αρχών, καθώς είναι ανεπαρκέστατη και γενικόλογη, αφήνοντας επί της ουσίας αναπάντητα τα ερωτηματικά αναφορικά με τις επιπτώσεις στην υγεία, το περιβάλλον και τον τουρισμό», δήλωσε σήμερα ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Πράσινων.
Ο Νίκος Χρυσόγελος κατέθεσε, από κοινού με άλλους ευρωβουλευτές, ερώτηση αναφορικά με τη διαχείριση των χημικών της Συρίας, ζητώντας διευκρινήσεις για τα κριτήρια βάσει των οποίων επελέγη η Μεσόγειος για την καταστροφή, τις εναλλακτικές γεωγραφικές περιοχές που εξετάστηκαν, αλλά και τη δυνατότητα τροποποίησης του χώρου διάθεσης, δεδομένης της κλειστής μορφολογίας της Μεσογείου, αλλά και των πιθανών βαρύτατων επιπτώσεων για το οικοσύστημα και την ανθρώπινη υγεία.
«Με την απάντησή της η Ύπατη Εκπρόσωπος, επιχειρεί να κατευνάσει τις ανησυχίες, επισημαίνοντας πως καμιά ουσία δεν θα απορριφθεί στο θαλάσσιο περιβάλλον. Τα λύματα που θα δημιουργηθούν θα μεταφερθούν σε μία χώρα που δεν έχει ακόμα αποφασιστεί ποια θα είναι, ενώ άγνωστο παραμένει και το ακριβές σημείο της καταστροφής. Σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα, η διαδικασία έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τέλος Ιουνίου. Πως γίνεται να μην έχει ακόμα αποφασιστεί το ακριβές σημείο της καταστροφής; Μήπως το που ακριβώς θα γίνει δεν θα το μάθουμε ποτέ για να περιοριστούν κατά το δυνατόν οι αντιδράσεις; Οι γενικόλογες διαβεβαιώσεις ότι έχουν ληφθεί “όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν τα υψηλότερα πρότυπα περιβαλλοντικής ασφάλειας” και ότι “η καταστροφή θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις διεθνείς και εθνικές νομοθετικές διατάξεις” δεν παρέχουν επαρκείς εγγυήσεις ασφάλειας ούτε για το περιβάλλον ούτε για την υγεία των ανθρώπων», συνέχισε ο Νίκος Χρυσόγελος.
Κι όμως η εκκωφαντική σιωπή της κυβέρνησης συνεχίζεται. Αντί να αναλάβει ενεργό ρόλο για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της διαφάνειας της όλης διαδικασίας και να ασκήσει πίεση για την τροποποίηση της γεωγραφικής περιοχής της ενέργειας, η κυβέρνηση τηρεί σιγή ιχθύος και στις λιγοστές δηλώσεις που απευθύνει προς ενημέρωσή μας, αρκείται στο να ενεργεί ως φορέας εφησυχασμού της κοινής γνώμης.
Το ζήτημα έχει αναδείξει εδώ και καιρό ο Νίκος Χρυσόγελος με συνεντεύξεις σε μέσα ενημέρωσης της Αλβανίας,[1] όταν έγινε αρχικά προσπάθεια να φιλοξενήσει στο έδαφος της την καταστροφή των χημικών. Στην συνέχεια, κατέθεσε επείγουσες επίκαιρες ερωτήσεις προς την Κομισιόν και την Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής[2] (που δεν έχουν απαντηθεί ακόμα), ενώ πριν από μερικές μέρες είχε συνάντηση με τον Υπουργό Εξωτερικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, για να ενημερωθεί για τις τελευταίες εξελίξεις.[3] Πιστεύοντας, ότι η προστασία του ιδιαίτερου περιβάλλοντος της Μεσογείου οφείλει να είναι συνεχής και αδιαπραγμάτευτη και ότι θα πρέπει να υπάρξει ανάληψη ευθυνών σε περίπτωση οποιοδήποτε ατυχήματος, έχει αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών ώστε να υπάρξει διαφάνεια, υπεύθυνη ενημέρωση και ασφαλής για το περιβάλλον και την υγεία καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας, με τους πολίτες και τους φορείς πλήρως ενημερωμένους.[4]
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-000443/2014
προς την Επιτροπή (Αντιπρόεδρος / Ύπατη Εκπρόσωπος)
Άρθρο 117 του Κανονισμού
Antonello Antinoro (PPE), Spyros Danellis (S&D), Alfredo Antoniozzi (PPE), Vito Bonsignore (PPE), Gino Trematerra (PPE), Giovanni La Via (PPE), Antonio Cancian (PPE), Paolo Bartolozzi (PPE), Raffaele Baldassarre (PPE), Carlo Fidanza (PPE), Elisabetta Gardini (PPE), Luigi Ciriaco De Mita (PPE), Oreste Rossi (PPE), Crescenzio Rivellini (PPE), Iva Zanicchi (PPE), Salvatore Tatarella (PPE), Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE), Marco Scurria (PPE), Amalia Sartori (PPE), Potito Salatto (PPE), Lara Comi (PPE), Fabrizio Bertot (PPE), Alfredo Pallone (PPE), Aldo Patriciello (PPE), Clemente Mastella (PPE), Barbara Matera (PPE), Giuseppe Gargani (PPE), Sylvana Rapti (S&D), Georgios Stavrakakis (S&D), Dimitrios Droutsas (S&D), Chrysoula Paliadeli (S&D), Maria Eleni Koppa (S&D), Anni Podimata (S&D), Nikos Chrysogelos (Verts/ALE), Sophocles Sophocleous (S&D), Joseph Cuschieri (S&D) και Giommaria Uggias (ALDE)
Θέμα: VP/HR - Διάθεση των χημικών όπλων της Συρίας
Λαμβάνοντας υπόψη:
– ότι με τελευταία προσχωρήσασα τη Γερμανία, εγκρίθηκε το σχέδιο διάθεσης των χημικών όπλων της Συρίας που στην προκαταρκτική του φάση ξεκίνησε με τη μεταφορά του πρώτου φορτίου από το λιμάνι της Λαοδίκειας στη Συρία στις 7 Ιανουαρίου·
– ότι το σχέδιο αυτό προβλέπει 4 φάσεις και συγκεκριμένα:
1. τη μεταφορά στο λιμάνι της Λαοδίκειας των τοξικών ουσιών που προέρχονται από 12 συριακές εγκαταστάσεις υπό τον έλεγχο ρωσικού προσωπικού και με τη χρήση αμερικανικών εμπορευματοκιβωτίων·
2. την αποθήκευση των ουσιών σε δανικά και νορβηγικά φορτηγά πλοία, με αμερικανική επιμελητειακή υποστήριξη ενώ η Ρωσία θα είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια·
3. τη μεταφορά σε ένα ιταλικό λιμάνι με δανικά (Ark Futura) και νορβηγικά πλοία·
4. τη μεταφορά των επικίνδυνων χημικών ουσιών σε ένα αμερικανικό πολεμικό σκάφος (MV Cape Ray), με τη διάλυση στη συνέχεια των ουσιών αυτών, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της υδρόλυσης και την πόντιση κατόπιν του φορτίου στα διεθνή ύδατα και συγκεκριμένα στο κέντρο του Ιονίου Πελάγους, μεταξύ Κρήτης, Λιβύης και Μάλτας στα τέλη του Ιανουαρίου,
Ερωτάται η Αντιπρόεδρος/Ύπατη Εκπρόσωπος:
1. βάσει ποιών κριτηρίων και αξιολογήσεων επελέγη ο χώρος διάθεσης;
2. ποιοί άλλοι χώροι εκτός Μεσογείου εξετάστηκαν ενδεχομένως για την εν λόγω διάθεση;
3. δεν θεωρεί δυνατόν να υπάρξουν καταστρεπτικές επιπτώσεις στο όλο οικοσύστημα των θαλασσών και των χωρικών υδάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μεσόγειος, αν και περιλαμβάνει διεθνή ύδατα, είναι εν πάση περιπτώσει μια κλειστή θάλασσα;
4. δεν θα ήταν δυνατόν να τροποποιηθεί η επιλογή του χώρου διάθεσης προκειμένου να προστατευθεί όχι μόνο το οικοσύστημα αυτό καθ' εαυτό, αλλά και η υγεία όλων των ευρωπαίων πολιτών της περιοχής της Μεσογείου και όχι μόνο, δεδομένων των βαρύτατων συνεπειών της απόφασης;
Απάντηση της Ύπατης Εκπροσώπου / Αντιπροέδρου Ashton
εξ ονόματος της Επιτροπής
(4.3.2014)
Η καταστροφή του συριακού χημικού οπλοστασίου έχει ήδη εγκριθεί και εποπτεύεται από το εκτελεστικό συμβούλιο του οργανισμού για την απαγόρευση των χημικών όπλων (ΟΑΧΟ) και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία έχουν λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν τα υψηλότερα πρότυπα περιβαλλοντικής ασφάλειας κατά την καταστροφή όλων των κατηγοριών συριακών χημικών ουσιών. Το σχέδιο αυτό βρίσκεται σε μια σειρά δημοσίων εγγράφων του ΟΑΧΟ που περιέχουν σχετικές αποφάσεις του εκτελεστικού συμβουλίου του ΟΑΧΟ. Στον σχεδιασμό της ενέργειας αυτής συμμετείχαν ενεργά τόσο το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) όσο και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ). Η μέθοδος υδρόλυσης για την προτεραιότητα 1 «πρόδρομες χημικές ουσίες» βασίζεται σε μακρά επιτυχή εμπειρία σε παρόμοιες καταστάσεις. Η ακριβής θέση εν πλω που προτείνεται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ στα διεθνή χωρικά ύδατα δεν έχει ακόμη αποφασιστεί. Δεν θα πραγματοποιηθεί καμία απόρριψη χημικών ουσιών ή των λυμάτων τους μετά από υδρόλυση στη θάλασσα. Αντίθετα, οι ουσίες αυτές θα αποθηκευθούν στο αμερικανικό σκάφος και θα μεταφερθούν, μαζί με τις υπόλοιπες συριακές βιομηχανικές χημικές ουσίες σε επιλεγμένες εμπορικές υποδομές για τελική καταστροφή με αποτέφρωση. Η κοινή αποστολή οργάνωσε πρόσφατα συνεδρίαση με τις σημαντικότερες διεθνείς και εθνικές περιβαλλοντικές ΜΚΟ, για να εξηγηθεί ότι η καταστροφή θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις διεθνείς και εθνικές νομοθετικές διατάξεις. Τέλος, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό τόσο χρηματοδοτικά όσο και σε είδος για την ενέργεια αυτή, προκειμένου να εξαλειφθεί μια κατηγορία θανατηφόρων όπλων μαζικής καταστροφής και να μην επαναληφθεί η χρήση τους κατά του συριακού λαού.
