Προσερχόμενος στο Πανεπιστήμιο Harvard όπου συμμετείχε ως βασικός ομιλητής σε Συνέδριο με θέμα το μέλλον της Ευρώπης, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Αυτές τις κρίσιμες ώρες πρέπει να κυριαρχήσει η διπλωματία και να βρεθεί πολιτική λύση. Δε διακυβεύεται μόνο η ειρηνική διευθέτηση μιας περιφερειακής κρίσης, αλλά και η παγκόσμια σταθερότητα.
Μπροστά μας έχουμε δυο εχθρούς: τον εθνικιστικό εξτρεμισμό και την αυταρχικότητα. Ο εξτρεμισμός σαν πολιτική πρακτική θυμίζει τις πιο σκοτεινές περιόδους της ανθρώπινης Ιστορίας και η αυταρχικότητα ως συμπεριφορά και μεθοδολογία, υπονομεύει ό,τι έχει κατακτήσει ο πολιτισμένος κόσμος στη μεταπολεμική περίοδο.
Αυτή η περίοδος απέδειξε ότι οι σχέσεις μας, ανάμεσα στον Δυτικό κόσμο και τη Ρωσία δεν ήταν ένα παιχνίδι με καθολική επικράτηση της μιας μόνο μεριάς (zero sum game). Αντίθετα βρέθηκε ένα modus operandi που έφερε την επιθυμητή σταθερότητα, συνάμα δε υπήρξε κοινή μετωπική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του φονταμενταλισμού. Μαζί συνεργαζόμενοι δημιουργήσαμε την παγκόσμια κοινή αρχιτεκτονική.
Τώρα είναι πάλι η ώρα να επαναβεβαιώσουμε τη δέσμευσή μας στην αξία της αμοιβαίας κατανόησης και συνεννόησης.
Η αμοιβαία κατανόηση είναι η ψυχή του Διεθνούς Δικαίου.
Δεν μπορείς να έχεις έναν κόσμο που να διέπεται από τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, εάν την ίδια ώρα δε νοιάζεσαι πραγματικά για ρεαλιστικές λύσεις για θέματα ασφάλειας.
Δεν μπορείς να έχεις ένα σταθερό κόσμο χωρίς να σέβεσαι τους νόμους και την πρακτική του Διεθνούς Δικαίου.
Η πολιτική σύνεση πρέπει να είναι ο οδηγός μας, όπως επίσης και η ιστορική εμπειρία. Να μην επαναλάβουμε τους κακούς μας εαυτούς που πάντοτε ελλοχεύουν.
Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ανατρέχουμε σε ανούσιες αντιπαραθέσεις του παρελθόντος, να δαιμονοποιούμε κράτη, λαούς και ηγέτες και να υποκαθιστούμε τη διπλωματία με τον εφησυχασμό και την αδράνεια.
Με αποφασιστικότητα και υπεύθυνη ηγεσία πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον. Το μέλλον απαιτεί να συνεργαζόμαστε με την Ουκρανία και τη Ρωσία, αλλά και όλους τους παράγοντες της διεθνούς εννόμου τάξεως για ένα σταθερό και ειρηνικό κόσμο.
Ο κοινός στόχος πρέπει να είναι μια ελεύθερη, δημοκρατική και αδιαίρετη Ουκρανία, που θα ενώνει στην πράξη τον Ευρωατλαντικό χώρο με τη Ρωσία.
Σε αυτό ας συνδράμουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.
Πιστεύω ότι στο τέλος θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτή την κρίση, η οποία απειλεί ευθέως και την περιοχή, αλλά και τη σταθερότητα σε ολόκληρο τον κόσμο».
