Σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύεται στη γερμανική εφημερίδα Die Zeit ο Τέο Ζόμερ, διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας από το 1972 έως το 1992 και στη συνέχεια εκδότης της έως το 2000, τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Χρειαζόμαστε έναν ευρωπαϊκό στρατό γιατί δεν μπορούμε να αφεθούμε εντελώς στους Αμερικανούς, εξηγεί ο Ζόμερ. Ακόμη και το δημογραφικό είναι ένας λόγος για περισσότερη Ευρώπη, προσθέτει.
Η ελληνική κρίση, εκτιμά ο ίδιος, δεν έχει περάσει, όμως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τελικά θα βρεθεί μια λύση. Πλέον οι Ευρωπαίοι είναι ελεύθεροι να ασχοληθούν με σοβαρά ζητήματα: ποια μαθήματα πρέπει να αποκομίσουν από την κρίση στην Ελλάδα; Πώς θα πρέπει να προχωρήσει η ένωσή τους;
Όλοι, σημειώνει ο Ζόμερ, επιθυμούν μια «καλύτερη» Ευρώπη. Όμως πώς είναι αυτή; Υπάρχουν δύο σχολές: αυτοί που θέλουν «περισσότερη» Ευρώπη και αυτοί που θέλουν «λιγότερη».
Ο Ζόμερ τάσσεται σαφώς υπέρ της «περισσότερης» Ευρώπης. Αυτό βέβαια, εξηγεί, δεν σημαίνει ότι πιστεύει πως τα κράτη θα πρέπει να εξαφανιστούν, αλλά να διατηρηθούν ως η βάση της Ευρώπης. Σε αυτά εναποθέτει τις ελπίδες του για μια προοδευτικά πιο ενωμένη Ευρώπη.
Και αυτό, εξηγεί, όχι μόνο για να διασφαλιστεί η ειρήνη μεταξύ των κρατών της ηπείρου, όπως ήταν το αρχικό κίνητρο για τη δημιουργία της ΕΕ. Σήμερα δεν μπορεί να πιστέψει κανείς ότι θα πάρουμε τα όπλα ο ένας εναντίον του άλλου. Όμως η Ευρώπη βρίσκεται σε έναν κύκλο φωτιάς: Στην Ουκρανία γίνεται πόλεμος, η ισλαμιστική απειλή από τη Μέση Ανατολή απειλεί άμεσα την ασφάλειά μας, οι αναταράξεις στη Βόρεια Αφρική φτάνουν σε εμάς μέσω των μεταναστών, ακόμη και οι αλ Σεμπάμπ και η Μπόκο Χαράμ που δρουν στην υποσαχάρια Αφρική αποτελούν απειλή για εμάς.
Γι? αυτούς τους λόγους έχει έρθει η ώρα να αναπτύξουμε και πάλι την κοινή πολιτική ασφάλειας και υπεράσπισης της ΕΕ, τη δημιουργία δηλαδή ενός ευρωπαϊκού στρατού, σημειώνει ο Ζόμερ.
Παράλληλα πρέπει να εμπεδώσουμε το μάθημα που λάβαμε από την οικονομική κρίση, ότι δηλαδή μια νομισματική ένωση χωρίς μια πολιτική ένωση προορίζεται να αποτύχει. Αυτό σημαίνει, εξηγεί ο Ζόμερ, ότι χρειαζόμαστε μια πραγματική νομισματική ένωση, μια δημοσιονομική ένωση, μια κοινωνική ένωση, μια ένωση ενέργειας. Μόνο με αυτό τον τρόπο, εκτιμά, θα μπορέσουν να αποφευχθούν άλλες κρίσεις στο μέλλον.
Ποιος είναι ο σκοπός και το νόημα της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης, διερωτάται ο Ζόμερ. Πλέον πρωταρχικός σκοπός δεν είναι η ειρήνη, αλλά τον πιο σημαντικό ρόλο παίζει η δημογραφία.
Το 1900 οι Ευρωπαίοι αποτελούσαν το 20% της ανθρωπότητας. Στο μεταξύ το ποσοστό αυτό έπεσε στο 11% και αναμένεται να μειωθεί κι άλλο: σε λιγότερο από 7% στα μέσα της τρέχουσας εκατονταετίας και στο 4% στο τέλος της. Τότε θα υπάρχουν 500 εκατομμύρια Ευρωπαίοι και αντίστοιχος αριθμός Βορειοαμερικανών έναντι 8 ή 9 δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον υπόλοιπο κόσμο, σημειώνει ο Ζόμερ.
Το συμπέρασμά του: αν δεν μείνουμε μαζί, θα χαθούμε μόνοι μας. Αν και είμαστε ακόμη δύο ή τρεις γενιές μακριά από τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, αυτό αποτελεί μια ζωτικής σημασίας ανάγκη.
