Η ψηφοφορία στη Μπούντεσταγκ για το νέο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα δεν θα αποτελέσει πρόβλημα εκτιμά ο Economist «αφού το πρόγραμμα έχει τη στήριξη του κυρίου Σόιμπλε».
Όπως, μάλιστα, εξηγείται στο σχετικό άρθρο ακόμα και αν τα εθνικά κοινοβούλια μικρότερων χωρών απορρίψουν τη συμφωνία αυτό δεν θα την εκτροχιάσει καθώς η διαδικασία ψηφοφορίας στον ESM επιτρέπει οι αποφάσεις να λαμβάνονται με το 85% των ψήφων η βαρύτητα των οποίων είναι ανάλογη του μεγέθους της οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι ενώ μια μεγάλη χώρα όπως η Γερμανία μπορεί να μπλοκάρει τέτοιες αποφάσεις, δεν μπορεί να συμβεί το ίδιο με από μια μικρότερη χώρα».
Σύμφωνα με τον Economist η συμμετοχή του ΔΝΤ δημιουργεί δίλημμα ειδικά για τη Γερμανία καθώς από τη μια το Βερολίνο πιστεύει ότι θα αποτελέσει έναν καλύτερο «επιτηρητή» απο την Κομισιόν για την εφαρμογή του προγράμματος αλλά από την άλλη η Γερμανική κυβέρνηση δεν θέλει επ' ουδενί να προσφέρει το ύψος της ελάφρυνσης του χρέους που ζητά το ταμείο καθώς αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει παρόμοια αιτήματα από άλλες χώρες που βρίσκονται σε καθεστώς διάσωσης.
Ο Economist σχολιάζει, επίσης, ότι αυτό που βοήθησε στην οριστικοποίηση της συμφωνίας ήταν «η αλλαγή μυαλού από τον Αλεξη Τσίπρα» μετά από έξι μήνες συγκρούσεων με τους διεθνείς πιστωτές.
Όσον αφορά τέλος το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών ο Economist σχολιάζει ότι τυχόν θετικό αποτέλεσμα για τον Τσίπρα ως επικεφαλής ενός πιο πραγματιστικού κόμματος απαλλαγμένου από τους αριστεριστές του ΣΥΡΙΖΑ θα αυξήσει τις πιθανότητες να λειτουργήσει το τρίτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα. «Αλλά αυτό δεν θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο για την Ελλάδα. Ακριβώς όπως και πριν, το πολιτικό ρίσκο θα μπορούσε να καταστρέψει τις προοπτικές στην Ελλάδα» καταλήγει το άρθρο του Economist.
