Κοσμοσυρροή και φέτος στο πανηγύρι του Αγίου Μύρωνος (φωτο)
Στο επίκεντρο του θρησκευτικού ενδιαφέροντος βρίσκεται εδώ και δύο ημέρες η κωμόπολη του Αγίου Μύρωνα με αφορμή την εορτή του πολιούχου Αγίου η χάρη του οποίου τιμάται τις 8 Αυγούστου και συγκεντρώνει χιλιάδες προσκυνητών.
Και φέτος ο Άγιος Μύρων δέχεται τους προσκυνητές που σπεύδουν να τιμήσουν και ανάψουν ένα κερί στη μνήμη του , να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα του και την σεπτή εικόνα του αλλά και να λάβουν το θαυματουργό Αγίασμα που επί αιώνες αναβλύζει από τη σκήτη του Αγίου Μύρωνα που βρίσκεται κάτω από την εκκλησία στην οποία υπάρχει ο τάφος του Αγίου.
Φωτογραφίες ekriti.gr
Ο Άγιος Μύρων είναι μια από τις πιο γνωστές μορφές της Εκκλησίας της Κρήτης και ένας από τους πιο θαυματουργούς Αγίους της Ορθοδοξίας .
Το όνομα του μνημονεύουν εκατοντάδες ασθενείς που είδαν ιδίοις όμμασι τα θαύματα του Αγίου και πλείστες όσες ανάλογες ιστορικές αναφορές, ενώ η γιορτή του στις 8 Αυγούστου είναι από τα πιο μεγάλα πανηγύρια που γίνονται στην Κρήτη, με επίκεντρο φυσικά τη γενέτειρα του Ραύκο, που αργότερα προς τιμήν του μετονομάστηκε σε Άγιο Μύρωνα.
Ο Άγιος διακρίθηκε για την φιλανθρωπία του και την πίστη του στο Θεό ενώ υπήρξε πρότυπο οικογενειάρχη και προστάτη των αδυνάτων και των κατατρεγμένων. Ο Άγιος Μύρωνας ήταν γεωργός και προσπαθούσε να βοηθάει τους συνανθρώπους του σε βαθμό που έμεινε θρυλικός στις σχετικές ιστορικές βιογραφικές αναφορές.
Εκκλησία Αγίου Μύρωνα
Είναι γνωστές οι διηγήσεις για την περίπτωση κλεφτών που είχαν βάλει στόχο την περιουσία του. Ο Άγιος που τους εντόπισε στο χωράφι του όχι μόνο δεν τους κατήγγειλε, αλλά προστάτεψε τους δράστες και τους άφησε να φύγουν με τους καρπούς της γης που του είχαν κλέψει, ζητώντας τους να μετανοήσουν και να μην το ξανακάνουν.
Όταν πέθανε η γυναίκα του ο Άγιος Μύρωνας αφιερώθηκε στο Θεό και στο κήρυγμα του Ευαγγελίου.
Ήταν τόση η αγάπη του κόσμου στο πρόσωπο του, ώστε όταν πέθανε ο Επίσκοπος Κρήτης του ζήτησαν να αναλάβει τη θέση του κάτι που έγινε ως φαίνεται στα 180 μ. Χ.
Ο Άγιος Μύρωνας αποτέλεσε μια μεγάλη μορφή της εκκλησίας της Κρήτης και έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τα θαύματα του. Ένα από αυτά αφορά στο αγίασμα που ακόμα και σήμερα αναβλύζει στη γενέτειρα του και το οποίο ανέβλυσε σε μια σπηλιά μετά από προσευχή του Αγίου στο Θεό για να σώσει τους κατοίκους από τη λειψυδρία.
Το θαυματουργό Αγίασμα
Από την αυλή της εκκλησίας ,κατεβαίνοντας τη πλαγιά από το δυτικό μέρος ,συναντούμε ένα μικρό σπηλαίο μέσα σε βράχους ,που προχωρεί κάτω από την εκκλησία.
Το σπήλαιο αυτό υπήρξε ο χώρος ασκήτευσης του Αγίου και συνδέεται άμεσα με ένα θαύμα ,το οποίο επιτέλεσε ο Άγιος Μύρωνας όταν ακόμα ήταν πρεσβύτερος.
Μια μέρα λοιπόν , λέει η παράδοση ,ερχόταν ένα λιοντάρι στο χωριό από το βόρειο μέρος. Οι κάτοικοι του άρχισαν να εγκαταλείπουν το χωριό. Ο Άγιος όμως, αφού προσευχήθηκε, το απολίθωσε και οι χριστιανοί γύρισαν στα σπίτια τους ευχαριστώντας τον θεό και τον Άγιο.
Σήμερα ακόμη φαίνεται η ουρά του λιονταριού στο βορειοδυτικό μέρος του χωριού και το κεφάλι του στο νοτιοδυτικό ,ακριβώς μέσα στη σπηλιά που τρέχει το Αγίασμα.
Για να μπει κάνεις μέσα στη σπηλιά πρέπει να κατέβει τρία σκαλοπάτια .είναι ένας χώρος στενός ,μάλλον στρογγυλός . Στέγη του το κεφάλι του λιονταριού που απολίθωσε ο Άγιος.
Αριστερά υπάρχει ένα ύψωμα, μισό περίπου μέτρο ψηλότερα από τις πλάκες του δαπέδου, το οποίο –σύμφωνα πάντα με την παράδοση-λειτουργούσε ως κλίνη του ασκητή Αγίου.
Γύρω-γύρω υπάρχουν βράχοι, ενώ χαμηλά στο δάπεδο υπάρχουν τρεις λακκούβες. Στη μεσαία τρέχει πάντα αγίασμα.
Σ’ένα βαθούλωμα του βράχου βρίσκεται η εικόνα του Αγίου και μπροστά της υπάρχει αναμμένο πάντα το καντήλι.
Απορία αλλά και εντύπωση ,ωστόσο, προκαλεί τόσο στους κατοίκους του χωριού όσο και στους επισκέπτες, το πως γίνεται, ενώ τόσοι άνθρωποι εδώ και αιώνες βγάζουν αγίασμα ,αυτό να μην τελειώνει ποτέ! Και παρά το γεγονός ότι το θέμα αυτό τους έχει απασχολήσει, απάντηση ακριβής και ασφαλής δεν έχει δοθεί.
Γνωρίζουμε βέβαια ότι σε τέτοιου είδους ζητήματα πίστης και θρησκείας, η ανθρώπινη λογική πολλές φορές αδυνατεί να δώσει τη δική της ερμηνεία.
Δυο κυρίως παραδόσεις υπάρχουν οι οποίες σχετίζονται με τη μόνιμη παρουσία του αγιάσματος στη σπηλιά.
Η πρώτη θέλει το αγίασμα να ρέει –πηγάζει κατευθείαν από τον τάφο του Αγίου (χωρίς βεβαίως αυτό να έχει αποδειχτεί ,παρά τις διάφορες εργασίες που έχουν γίνει κατά καιρούς στο υπέδαφος της εκκλησίας) ,ενώ η δεύτερη αναφέρει πως όλη η υγρασία της σπηλιάς, η οποία γίνεται περισσότερη κατά την ημέρα μνήμης του Αγίου,(κατά την ανάγνωση του ευαγγελίου) καταλήγει στο βαθούλωμα αυτό.
Όποια από τις παραδόσεις πάντως κι αν αποδεχτεί κανείς αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι οποιαδήποτε εποχή του χρόνου και αν περάσει κανείς και οποιαδήποτε ώρα κι αν θελήσει, φτάνει η ψυχή του να είναι καθαρή ,μπορεί με μια μικρή κουτάλα που υπάρχει δίπλα στο βαθούλωμα ,να ανασύρει το θαυματουργό Αγίασμα.
Πολλοί πιστοί συρρέουν διαρκώς στη σπηλιά και προσπαθούν να ανασύρουν το θαυματουργό αγίασμα. Έχουν αναφερθεί μάλιστα από τους κατά καιρούς ιερωμένους και περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι δεν μπόρεσαν να το ανασύρουν μέσα από την πηγή.
Αναρίθμητα είναι τα θαύματα που έχει κάμει το αγίασμα αυτό και εξακολουθεί έως σήμερα να κάνει. Ιδιαίτερα αναφέρονται περιπτώσεις που ασθενείς με οφθαλμολογικά προβλήματα θεραπεύτηκαν πλήρως.
Ένα σημαντικό επίσης θαύμα του αγίου, το οποιο συνδέεται άμεσα στην καθημερινή ζωή των κατοίκων του χωριού και παραμένει ανεξήγητο-όπως το αγίασμα-είναι το θαύμα με το Δράκο.
Σύμφωνα με την παράδοση, ένας δράκος ερχόταν από καιρό σε καιρό στη Ραύκο και έτρωγε ανθρώπους και ζώα.
Ο Άγιος Μύρωνας είχε χειροτονηθεί την περίοδο εκείνη επίσκοπος και απουσίαζε από το χωριό .
Οι κάτοικοι του ήταν απογοητευμένοι και φοβισμένοι .Έτυχε όμως μια φορά που ο Άγιος είχε επισκεφτεί την ιδιαίτερη πατρίδα του,ο δράκος να ξανακάνει την εμφάνιση του. Μάλιστα αυτό συνέβη ένα πρωί Κυριακής την ώρα που ο Άγιος λειτουργούσε στην εκκλησία του Σωτήρος Χριστού, η οποία υπάρχει έως σήμερα.
Ο Άγιος ,χωρίς να φοβηθεί καθησύχασε τους πιστούς και έστειλε το διάκο με την αρχιερατική του ράβδο να διατάξει το θηρίο στο όνομα του Χριστού ,να μείνει στη θέση όπου βρισκόταν .
Πράγματι το θηρίο έμεινε ακίνητο και νεκρό. Μετά το τέλος της λειτουργίας ο Άγιος στάθηκε στην αυλή της εκκλησίας και έριξε πάνω στο ξαπλωμένο θηρίο που φαινόταν στην πλαγιά ,μια μεγάλη πέτρα.
Την ίδια στιγμή βροχή από πέτρες ,άγνωστο από που, έπεσαν πάνω στο θηρίο το οποίο απολιθώθηκε και έγινε ένας μεγάλος βράχος.
Ο βράχος αυτός έκλεισε-σύμφωνα πάντα με την παράδοση –μέσα του το Δράκο γι’αυτό και σήμερα ο βράχος που σώζεται λέγεται "δράκος".
Ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο συμβαίνει στο βράχο από τα παλιά χρόνια ως σήμερα. Ο βράχος –Δράκος που είναι από γρανίτη και έχει έκταση περίπου 1000τμ ,αποτελεί ένα αλάνθαστο προγνωστικό του καιρού.
Άλλοτε μικρές φυσαλίδες σαν άσπρος αφρός βγαίνουν από τις σχισμάδες του-ένδειξη ότι πρόκειται να βρέξει-σύμφωνα πάντα με τους κατοίκους ,κι άλλοτε ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος μέσα από τον βράχο –ένδειξη πως θα κάνει βαρυχειμωνιά.
Αυτό επιβεβαιώνουν πολλοί κάτοικοι του χωριού, οι οποίοι έχουν υπάρξει μάρτυρες αυτού του φαινομένου. Πολλοί ξένοι ,γεωλόγοι και μηχανικοί έχουν επισκεφτεί το Δράκο αλλά δεν έχουν καταφέρει έως σήμερα να ερμηνεύσουν το ιδιαίτερο αυτό φαινόμενο που η παράδοση και η πίστη το θέλει να λειτουργεί με τη χάρη του Αγίου, ως ένα πρωτότυπο βαρόμετρο της φύσης.
Πηγές: facebook page " Ἅγιος Μύρων, Επίσκοπος Κρήτης † 8 Αυγούστου"
