Για πολλές δεκαετίες το Ηράκλειο αναπτυσσόταν έχοντας στραμμένα τα νώτα του προς την θάλασσα και ειδικότερα στην ζώνη που καλύπτει το δυτικό παραλιακό μέτωπό του.
Η ολοκλήρωση της ανάπλασης στο ανατολικό παραθαλάσσιο μέτωπο, σε μια έκταση περίπου 30 στρεμμάτων, έχει αλλάξει την καθημερινότητα των κατοίκων του Ηρακλείου.
Οι συνοικίες στα ανατολικά του κεντρικού λιμανιού παλαιότερα έβριθαν από παραπήγματα, παλαιές και εγκαταλελειμμένες κατοικίες και κτίσματα. Στην ίδια περιοχή πλέον υπάρχουν παιδικές χαρές, σιντριβάνια και ποδηλατόδρομοι, καθώς και εκατοντάδες δέντρα και θάμνοι.
Στην διαδρομή μας δίπλα στην θάλασσα διακρίνονται γονείς με τα παιδιά τους να κάνουν ποδήλατο, μαμάδες με καρότσια να απολαμβάνουν την βόλτα τους,αλλά εντοπίζονται και τα κακώς κείμενα.
Αδέσποτα σκυλιά που κυνηγούν παιδάκια, Αλλοδαπούς που σε κοιτάνε περίεργα, τουαλέτες ανύπαρκτες, αδίκως ψάχναμε βρύση για νερό, και ίσως να θεωρηθεί πολυτέλεια η ύπαρξη μίας καντίνας.
Το Ελληνικό στοιχείο που διακατέχει το DNA μας όμως είναι παρών.
Γκράφιτι, σπασμένα πλακάκια, σπασμένες λάμπες, συνθήματα σε μάρμαρα.
Αντώνης Γενναράκης
