Δεν έχει προηγούμενο ο ενδοτισμός που έχει επιδείξει η Ελληνική Κυβέρνηση στο θέμα της καταστροφής των χημικών της Συρίας ανοικτά της Κρήτης ,στην κλειστή θάλασσα της Μεσογείου.
Όταν προ μηνών έγινε γνωστό το ότι επελέγη η θαλάσσια ζώνη στα δυτικά μας για την υδρόλυση μεγάλων ποσοτήτων επικίνδυνων χημικών ,θεωρήσαμε ως κακόγουστο αστείο τη σχετική είδηση και περιμέναμε η χώρα μας να αντιδράσει επίσημα στο σχεδιαζόμενο «έγκλημα» .
Η ώρα της υδρόλυσης όμως έφθασε και η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αντέδρασε αλλά στηρίζει σθεναρά την όλη επιχείρηση περιοριζόμενη να απαντά στις αντιδράσεις που εκδηλώνουν οι Κρητικοί με διαβεβαιώσεις αστήρικτες και ρητορικά ερωτήματα χάριν αστεϊσμού: είναι οι Κρητικοί είναι οι μόνοι ευαίσθητοι περιβαλλοντικά και οι μόνοι που έχουν τουρισμό;
Όχι δεν είμαστε οι μόνοι με ευαισθησίες που φοβόμαστε ότι αν κάτι πάει στραβά πέρα από το περιβάλλον θα πληγεί ανεπανόρθωτα και η βαριά μας βιομηχανία, ο τουρισμός, αλλά και η ίδια η ποιότητα της ζωής μας.
Είμαστε όμως οι μόνοι που προβληματιζόμαστε για το κατά πόσο μια μέθοδος όπως η υδρόλυση μπορεί να πετύχει πάνω σε πλοίο, οι μόνοι που ψάξαμε και μάθαμε ότι το πλοίο αυτό υπό φυσιολογικές συνθήκες- λόγω παλαιότητας- έπρεπε να έχει αποσυρθεί από τη θάλασσα, οι μόνοι που αναζητήσαμε τους λόγους για τους οποίους επελέγη για την αδρανοποίηση του επικίνδυνου φορτίου η θάλασσα και όχι η ξηρά, το γιατί δεν μεταφέρθηκαν τα χημικά σε ειδικές χερσαίες εγκαταστάσεις αδρανοποίησης που λειτουργούν ανά τον κόσμο, το γιατί δεν μεταφέρονται εντέλει κάπου αλλού κι όχι σε μια κλειστή θάλασσα- σε ένα ωκεανό για παράδειγμα ,αφού ούτε γραμμάριο καταλοίπου της υδρόλυσης δεν θα χυθεί στο νερό (όπως μας βεβαιώνουν).
Σε όλα αυτά τα αγωνιώδη ερωτήματα κανείς δεν απάντησε ουσιαστικά και βλέπαμε όλο αυτό το διάστημα την ελληνική κυβέρνηση να κάνει μπαλάκι το θέμα τον αρμόδιο Οργανισμό του ΟΗΕ (ΟΑΧΟ) και αυτός με τη σειρά του στην ελληνική κυβέρνηση και οι δύο μαζί να επαναλαμβάνουν μονότονα και παράφωνα : ότι η υδρόλυση εν πλώ είναι ασφαλής (μα πως το ξέρουν αυτό αφού πρώτη φορά θα δοκιμαστεί ανοικτά της Κρήτης;) και πως δεν θα αφήσουν να περάσει στη θάλασσα το υποπροϊόν της υδρόλυσης (να έχουν κάνει άραγε συμφωνία με το σύμπαν ότι η διαδικασία θα εξελιχθεί άριστα και δεν θα έχουμε «τυχαία» διαρροή;)
Το να ενδιαφέρεσαι για τον τόπο σου και για το περιβάλλον συνολικά δεν είναι κινδυνολογία και δεν αγγίζει τα όρια της υπερβολής. Αντίθετα είναι κίνδυνος η μέθοδος και το σημείο που επέλεξαν για να καταστρέψουν τα χημικά της Συρίας, είναι υπερβολή το ότι έδωσαν γη και ύδωρ βασιζόμενοι σε διαβεβαιώσεις φιλολογικού περιεχόμενου.
Κι αν η διαδικασία δεν εξελιχθεί όπως περιμένουν; υπάρχει δρόμος επιστροφής;
Με ένα συγνώμη, κι αν υπάρξει κι αυτό, θα επανέλθει η θάλασσα μας στην πρότερη κατάσταση . Ακόμα και στο παραπέντε της υδρόλυσης μήπως να το ξανασκεφτούν;
Τα χημικά που σκότωσαν χιλιάδες ανθρώπους στη Συρία δεν είναι «σαπουνόνερα» για να διακινδυνεύεις την επεξεργασία τους σε μη ασφαλή χώρο .
Ελένη Βασιλάκη
