Όπου ξαφνικά στην ήδη ταλαίπωρη ζωή των αγροτοκτηνοτρόφων μπήκαν κα τα βιβλία εσόδων –εξόδων.
Με το όριο φορολόγησης στα 5 χιλ ευρω ,τα λογιστικά έξοδα τήρησης τους και τις προβλεπόμενες κρατήσεις και αποδόσεις, υπολογίζεται ότι ο αγρότης φορολογείται πλέον με 20 % περίπου.(συν 13% φόρο λόγω παραγωγής , συν το φόρο για τις εκτάσεις γης που κατέχουν, είτε τις καλλιεργούν είτε όχι).
Το ερώτημα είναι από που θα τα βγάλει και που θα βρει τα απαιτούμενα παραστατικά –ειδικά φέτος- για να τα καταχωρήσει στα βιβλία. Όταν πολλοί είναι αυτοί που δε βγάλανε ούτε κιλό λάδι, ούτε «το λάδι της χρονιάς» που λένε για το σπίτι, και οι υπόλοιποι , ελάχιστες ποσότητες.
Οπότε, σταδιακά τι θα κάνουνε; Ποια θα μπορούσε να είναι με μαθηματική ακρίβεια η επόμενη λύση; να τα παρατήσουνε και οι τελευταίοι των Μοϊκανών που έχουν μείνει.
Και υποπτεύονται όπως δηλώνουν οι εκπρόσωποι τους ,οι συνδικαλιστικοί – αγροτικοί φορείς ότι θα ρθούνε μεγάλες ξένες εταιρείες - και σ ‘αυτή τη περίπτωση -να αγοράσουνε τις γεωργικές εκτάσεις και να τα εκμεταλλεύονται.
Να μην «υποπτεύονται» απλώς. Να είναι σίγουροι. Γιατί απλούστατα, συμβαίνει ήδη. «Ξένοι επενδυταί», για την περίπτωση της Κρήτης ειδικά Ρώσοι, έχουν έρθει ήδη , έχουν αγοράσει ή ενοικιάσει και πέριξ του Ηρακλείου τεράστιες εκτάσεις και καλλιεργούν, τυποποιούν (δεν ξέρουμε που) και πουλάνε οι ίδιοι, εξάγουν στο εξωτερικό, με τεράστια κέρδη.
Μανώλης Δερμιτζάκης
