Απόψεις

Αιφνιδιαστικές οι εκλογές. Του Πέτρου Μηλιαράκη*

μηλιαρακης πετρος

Με όρους πολιτικής λογικής, α) η οικονομική κρίση εξαιτίας και των μνημονιακών πολιτικών, β) οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της επελθούσας πανδημίας με τους ατυχείς χειρισμούς της κυβέρνησης απο το παρελθόν Φθινόπωρο και μετά, σε συνδυασμό γ) με τη «διαδικασία» που «κατευθύνει» τη χώρα μας στην επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών, που για την Ελλάδα δεν είναι δυνατόν παρά να αφορούν μόνο στο ζήτημα της οριοθέτησης της ΑΟΖ (επειδή δε  η υφαλοκρηπίδα «απορροφάται», από την ΑΟΖ, η διαφορά πρέπει να επικεντρώνεται αποκλειστικώς στην ΑΟΖ,) όλα  αυτά αφορούν επιφαινόμενα μιας διαρκούς κρίσης και  «συγκροτούν» ένα ανασφαλές πολιτικό περιβάλλον. 

Έτσι ευλόγως διαχέεται ανασφάλεια σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Η ανασφάλεια δε αυτή προδιαθέτει και προοιωνίζει σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις!..

Περαιτέρω, η διαρκώς μειούμενη στο πρόσωπο του κυρίου πρωθυπουργού παραδοχή ως προς τα «ποιοτικά χαρακτηριστικά» της πολιτικής του, και επειδή το άμεσο μέλλον είναι προδήλως αβέβαιο για την παραμονή του κύριου Κυριάκου Μητσοτάκη στο μέγαρο Μαξίμου, σύμφωνα με τις προσδοκίες του , όλα αυτά συγκροτούν και παραλλήλως προσδιορίζουν τα δεδομένα που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αδιστάκτως το 2021 θα είναι έτος εκλογών.

Ασφαλώς δε οι «αιφνιδιαστικές εκλογές» ουδέποτε αναγγέλλονται. Άλλως δεν θα αφορούν αιφνιδιαστικές εκλογές! Ωστόσο, με όλα τα δεδομένα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής συγκυρίας  οι αιφνιδιαστικές εκλογές προεξοφλούνται. 

ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ  ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ  ΤΑΜΕΙΟ 

Είναι προδήλως βέβαιο ότι ο κύριος πρωθυπουργός θα επιδιώξει να προλάβει τα χειρότερα, Υπ´όψιν δε ότι το Σεπτέμβριο η κοινωνία γενικώς και ειδικότερα η μεσαία τάξη θα κάνουν ταμείο! Η «κατάσταση δε αυτού του ταμείου» θα συνδυαστεί με το κύρος που θα αποδίδεται στις περαιτέρω πολιτικές της κυβέρνησης, και στο αν θα είναι δυνατόν να λαμβάνονται αποφάσεις σε καθεστώς αμφισβήτησης του ίδιου του κύριου Κυριάκου Μητσοτάκη, η παρουσία του οποίου θα πρέπει να συνδυάζεται με το αναγκαίο για ένα πρωθυπουργό κύρος!..

Θα περιέλθει δε η κυβέρνηση σε κατάσταση όπως εκείνη του ΣυΡιζΑ, μετά τις ευρωεκλογές του 2019, όπου η κοινωνία λόγω «πολιτικού κλίματος» δεν απέδιδε το επιβαλλόμενο κύρος στην κυβέρνηση. Οπότε εξ ανάγκης ο κύριος Αλέξης Τσίπρας οδήγησε αμέσως τη χώρα στις εκλογές του Ιουλίου 2019. Και αν ο κύριος Αλέξης Τσίπρας αντιμετώπιζε τότε δυσμενές πολιτικό κλίμα, ο κύριος Κυριάκος Μητσοτάκης, λίαν συντόμως θα αντιμετωπίσει όχι μόνο ανάλογο, αλλά προφανώς δυσχερέστερο πολιτικό κλίμα, λόγω της γενικότερης οικονομικής δυσπραγίας και κοινωνικής αβεβαιότητας: α) των κατώτερων οικονομικών στρωμάτων, β) της μεσαίας τάξης, αλλά και γ) ευρύτερα, με κυρία αναφορά στο στρώμα του εκλογικού σώματος της νέας γενιάς που βιώνει  καθεστώς πρόδηλης ανασφάλειας.

Θα αντιμετωπίσει δε η κυβέρνηση και ζητήματα αμφισβήτησης ακόμη και από τα ανώτερα κλιμάκια της οικονομίας, όπου και «εκεί» υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια και οικονομική κρίση, σε αντίθεση βεβαίως με την άρχουσα οικονομική ελίτ, την ολιγαρχία των πράγματι ολίγων!

Ο «ΤΑΚΤΙΚΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ» 

Λογικό πολιτικό επακόλουθο είναι ότι μόλις το ζήτημα της COVID-19 δώσει, αν όχι «δικαιώματα», τουλάχιστον «προσχήματα» για τη διεξαγωγή εκλογών, η προκήρυξή τους θα είναι ζήτημα άμεσου χρόνου. Βεβαίως το «πολιτικό κλίμα» που προαναφέρεται θα επιχειρηθεί με επικοινωνιακό τρόπο να «αμβλυνθεί» απο «το σύστημα στήριξης» τόσο της Ν.Δ. όσο και προσωπικώς του κυρίου Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτό προδιαθέτει ότι η διενέργεια των εκλογών, θα επιδιωχθεί με την «πεπατημένη» τακτική και θα αφορά: εκλογές με το «δόγμα του σοκ»,και αν απαιτηθεί, με το «δόγμα του χάους».

ΤΟ «ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ» 

Το «δόγμα του σοκ» στηρίζεται σε κάποιες βασικές αρχές, όπως: α) στον αιφνιδιασμό, και κυρίως β) στην ανασφάλεια, με προοπτική όμως καλύτερων συνθηκών. Κοντολογίς με βάση το «δόγμα του σοκ», η κοινωνία θα πρέπει να «αιφνιδιαστεί» (!) με την παραδοχή ότι πράγματι «καλώς αισθάνεται ανασφάλεια», (την οποία άλλωστε βιώνει), άλλως θα είναι αναξιόπιστη η επικοινωνιακή αυτή τακτική.  Όμως μέσω αυτής της «γενναίας παραδοχής» θα προεξοφλείται με ωραία λόγια και με «νούμερα πάνω στην οικονομία», δηλαδή με αριθμούς κενού περιεχομένου (βλέπε λαϊκισμός) η προοπτική για καλύτερες μέρες!..

Αυτός ο τακτικισμός επικυρώνεται απο τις «επαγγελίες» της «αυθεντίας»!..Του μόνου ,υποτίθεται, «ορθού πολιτικού λόγου»… 

Θα υποστηρίζεται δε ο «πολιτικός λόγος» της Ν.Δ. καθώς και του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, ως η «αυθεντία»,ως «ο μόνος ορθός πολιτικός λόγος»!..

Για το λόγο αυτό θα επιδιωχθεί εκ των προτέρων ο πολιτικός λόγος και η πολιτική παρουσία του κυρίου πρωθυπουργού να εμφανίζεται ότι έχει γενικότερη παραδοχή, δηλαδή μια …«υπερκομματική παραδοχή»! 

Αυτός ο τακτικισμός προκύπτει από τις ήδη επιτηδευμένες για το σκοπό αυτό δημοσκοπήσεις. Το «δόγμα του σοκ» όμως για να έχει αποτελέσματα, κατά κανόνα προηγείται των εκλογών, και διαρκεί βραχεία περίοδο για να μην ατονήσει! Προδιαθέτει όμως υπό ποίες συνθήκες θα διεξαχθούν οι εκλογές. Σε περίπτωση δε που αποδειχθεί ότι ο τακτικισμός αυτός δεν είναι δυνατόν να επηρεάσει την κοινωνία, τότε το αμέσως επόμενο βήμα είναι το «δόγμα του χάους».

ΤΟ «ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ» 

Το «δόγμα του χάους», σε σχέση με το «δόγμα του σοκ» έχει διαφορές. Στηρίζεται δε στις παρακάτω αρχές: α) στην εγκαθίδρυση του φόβου αντί του αιφνιδιασμού, και β) στην αντικατάσταση της αυθεντίας, με τον αυταρχισμό. Ταυτοχρόνως  δε επιβάλλει το αναγκαίο του μονόδρομου! . Π.χ : η κοινωνία σήμερα μπορεί να βιώνει  τις παρούσες συνθήκες, όμως δεν υπάρχει άλλη λύση, καθόσουν υπάρχουν και χειρότερες καταστάσεις! Αυτή είναι η μεταμοντέρνα καπιταλιστική μεταδημοκρατία του: «there is no alternative» (ΤΙΝΑ): «Δεν υπάρχει εναλλακτική»!

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ Ο «ΛΟΥΔΟΒΙΚΙΣΜΟΣ»

ΕΔΩ ας επιτραπεί  ένας «νεολογισμός» : ας επιτραπεί ο όρος «Λουδοβικισμός» (!), που αφορά πολιτική  η οποία ακολουθήθηκε στο πλαίσιο μιας άλλης αυθεντίας και αυταρχισμού μαζί! 

Της αυθεντίας και του αυταρχισμού του:  «L’ État, c’ est moi» (το κράτος είμαι εγώ) του Λουδοβίκου ΙΔ’. Είναι δε γνωστό ότι ο Λουδοβίκος ΙΔ’ αντί «Μνημονίων» είχε τους δικούς του μονόδρομους, τους δικούς του κώδικες ,τη δική του πολική «ΤΙΝΑ» , ήτοι: τον Code Louis (Αστικό Κώδικα) και τον Code Criminal (Ποινικό Κώδικα). Η επιταγή δε ήταν: θα ζείτε ως κοινωνία όπως εγώ επιτάσσω, διαφορετικά θα επέλθει το Χάος!.. Και επήλθε το τέλος της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΔ’. Περιττό είναι δε να τονιστεί ότι οι Λουδοβίκοι ανήκουν οριστικά στην ιστορία!

* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Η «ελίτ των Βρυξελλών» και ο Προτεσταντισμός. Του Πέτρου Μηλιαράκη

Η Συνθήκη του Μοντρέ και η Τουρκία. Του Πέτρου Μηλιαράκη

ESPA BANNER