Η αποχή από τις κάλπες είναι πολιτικό μήνυμα. Ακούστε το! Του Θανάση Παπαμιχαήλ
Σήμερα που η απαξίωση της πολιτικής έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων πολιτών δηλώνουν αναποφάσιστοι και ένα ακόμη πολύ μεγαλύτερο, προτίμησαν την αποχή από την κάλπη, στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Όσον αφορά για την αποχή στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αυτή ξεπέρασε σε αρκετούς δήμους το ποσοστό του εξήντα τοις εκατό. Και τα πολιτικά κόμματα, "περί άλλων τυρβάζουν".
Στη σωστή τέχνη της επικοινωνίας, ο πολιτικό και ο πολίτης, πρέπει να μιλάνε την ίδια γλώσσα. Να καταλαβαίνει ο πολιτικός τα προβλήματα του πολίτη και να προτείνει απλά και κατανοητά τις λύσεις που απαιτούνται χωρίς βαρύγδουπους, δυσνόητους και το κυριότερο φθαρμένους όρους. Και σε κάποιες περιπτώσεις, ο βίος και η πολιτεία του πολιτικού να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση από τον πολίτη.
Αντίθετα, πολίτης και πολιτικός είναι δύο παράλληλες γραμμές που δεν συναντιόνται πουθενά. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, που έρχονται σε επαφή μόνο σε προεκλογικές περιόδους. Όλες οι δημοσκοπήσεις το αναγνωρίζουν και συμφωνούν στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των πολιτών δεν εμπιστεύεται το σημερινό πολιτικό σύστημα.
Ένα σημαντικό ποσοστό των πολιτών αντιδρούν κατά των πολιτικών για τις συμπεριφορές τους, τα εξωπραγματικά προνόμια τους στην περίοδο της κρίσης, στην απάθεια και αδιαφορία για ότι συμβαίνει στην κοινωνία και κατά μιας γραφειοκρατικής μηχανής που έχει δημιουργηθεί για τις ελίτ τάξεις της κοινωνίας. Αποτέλεσμα, όλο και μεγαλύτερα να είναι τα ποσοστά της αποχής από τις κάλπες των εκλογών, εθνικών και αυτοδιοικητικών.
Τα επιτελεία των κομμάτων θα πρέπει να αναζητήσουν τα αίτια, όλων των ομάδων κοινού, που απαρτίζουν τα ποσοστά της εποχής. Να δουν αν λείπει παράδειγμα, ένας ιδεολογικός στόχος, ένα νέο ελκυστικό αφήγημα, μια νέα πολιτική πρόταση, μια «καθαρή» γλώσσα ή πλήρης ανανέωση του πολιτικού προσωπικού.
Το τελευταίο δεν συμφέρει κανέναν γι αυτό και προσπαθούν να «φτιασιδώσουν» λίστες ψηφοφόρων με νέα πρόσωπα και «φόντα» εκδηλώσεων, ενώ τα «βαρίδια» παραμένουν. Η απαξιωτική φράση «όλοι τα ίδια είναι» αφορά τα κόμματα εξουσίας κατά κύριο λόγο και φυσικά «παίρνει η μπάλα» και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα.
Στις τελευταίες εθνικές εκλογές, ένα ποσοστό του πενήντα πέντε τοις εκατό του εκλογικού σώματος, προσήλθε στις κάλπες και αποφάσισε για την κυβέρνηση που θα έχουμε την επόμενη μέρα. Αποφάσισε για τη ζωή του 100 τοις εκατό, δηλαδή όλων μας. Το αποτέλεσμα το βιώνουμε όσοι ψηφίσαμε το κυβερνών κόμμα ή κόμμα της αντιπολίτευσης. Και στις επόμενες εκλογές, είναι πολύ μικρή η πιθανότητα να ανατραπούν προς το καλύτερο τα ποσοστά προσέλευσης στην κάλπη.
Να υπάρξει προς το παρόν μια άλλη λύση, που θα φέρει τους πολίτες στην κάλπη. Συνήθως τα ποσοστά της αποχής μειώνονται όταν εμφανίζεται στον πολιτικό ορίζοντα, ένας νέος πολιτικός φορέας με ηγέτη νέο, άφθαρτο, οραματιστή, ρεαλιστή, με όρεξη για δημιουργία και «τσαγανό» να σπάσει αυγά, να τα βάλει με τους γνωστούς και μη εξαιρετέους «νταβατζήδες», με στόχο την αναδιανομή του δημόσιου πλούτου και την επανεκκίνηση της οικονομίας μετά τις κρίσεις, οικονομικές και υγειονομικές.
Και μέχρι τότε Καλές Διακοπές!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο πολιτικός πολιτισμός από αυτονόητος, ζητούμενος! Του Θανάση Παπαμιχαήλ*
