Η Notre Dame, η γιορτή Παναγιάς και οι πυρκαγιές. Του Πέτρου Μηλιαράκη

Από τα φοιτητικά μου χρόνια – ήταν διέξοδος λόγω της χούντας – προσπαθούσα από τα περίπτερα της Ομόνοιας να βρω τον βρετανικό Guardian, προκειμένου να έχω μια πληροφόρηση όσο γίνεται πιο αντικειμενική γύρω από το διεθνές και ελληνικό γίγνεσθαι. Έκτοτε, το έντυπο αυτό, παραμένει από τον ξένο τύπο η ιδιαίτερη προτίμηση μου.

Θέλω δε να ομολογήσω ότι ουδέποτε η εφημερίδα αυτή μου έδωσε αυτό που λέμε λανθασμένη είδηση ή ψευδή νέα,αναφέρομαι στα κοινώς πλεόν λεγόμενα, fake news. 

Έτσι χωρίς να αμφισβητώ την εγκυρότητα της πρόσφατης δημοσίευσης από το σοβαρό αυτό έντυπο  (The Guardian ) έλαβα γνώση αναφορικώς με την Παναγία των Παρισίων, όπως τη λέμε εμείς (ποιητική αδεία) αναφορικώς με τη Norte Dame (Νότρ Ντάμ) δηλαδή, όπως ανέκαθεν την ονοματίζουν οι Γάλλοι. Η γνώση που έλαβα αφορά στο ότι μια υλοτόμηση δένδρων καθυστερεί δραματικά  την αποκατάσταση των ζημιών που έχει υποστεί ο Ναός αυτός απο την πρόσφατη γνωστή σ´όλο τον κόσμο πυρκαγιά. Υπόψιν δε ότι η Νότρ Ντάμ αφορά έργο – κατασκεύασμα, παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς που δυστυχώς καταστράφηκε. 

Προκειμένου όμως να αποκατασταθούν οι βλάβες και η κάθ ημάς ονομαζόμενη Παναγία των Παρσίων, να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση που ήταν πριν αλωθεί απο τη γέενα του πυρός θα πρέπει να γίνει υλοτόμηση κάποιων δέντρων. Συγκεκριμένα:

Για τις εργασίες αποκατάστασης πρέπει να κοπούν περίπου 2.000 βελανιδιές από δασική έκταση έξω από το Παρίσι. Για την υπουργό δε  Πολιτισμού της Γαλλίας Ροζελίν Μπασελό η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη προκειμένου να αποκατασταθεί η Νοτρ Νταμ όσο το δυνατόν καλύτερα και να επιστρέψει στο μέτρο του εφικτού στην παλιά της εικόνα. Και τούτο διότι τα ξύλα βελανιδιάς αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι του παλιού σκελετού . 

Ωστόσο η υπόσχεση για πλήρη αποκατάσταση του μνημείου μέσα σε πέντε χρόνια φαίνεται μάλλον μη ρεαλιστική. Κυρίως δε διότι ξεσηκώθηκαν έντονα οι πολιτιστικοί σύλλογοι της περιοχής και μεμονωμένες προσωπικότητες κατά της συγκεκριμένης υλοτόμησης.

Υπήρξε μέγα ζήτημα η αντίδραση για να μη χαθούν οι 2.000 βελανιδιές, σε ένα πράγματι  γοητευτικό περιβάλλον που ωστόσο θα είχε μικρή επίδραση, στην όλη εικόνα ενώ αντιθέτως θα ελάμβανε χώρα στο μέγιστο δυνατό, αποκατάσταση ενός από τα μεγαλύτερα μνημεία της ανθρωπότητας. Περαιτέρω βεβαίως, θα επανερχόταν το υλοτομημένο περιβάλλον και αυτό στην προτέρα του κατάσταση , έστω σε βάθος χρόνου, με νέα δεντροφύτευση απο βελανιδιές. Η βραδύτητα  όμως αποκατάστασης του περιβάλλοντος στην περιοχή κρινόταν ότι δεν μπορούσε να αντισταθμιστεί με την αποκατάσταση της Νοτρ Νταμ!..

Έτσι τέθηκε σοβαρό ζήτημα πολιτισμού για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και αναδείχθηκε σε ιδιαίτερο ζήτημα αξιών η  υπεράσπιση  των 2.000 βελανιδιών, παρά το γεγονός ότι θα ελάμβανε χώρα αποκατάσταση του μεγαλειώδους μνημείου της Νοτρ Νταμ.

Εάν αυτή την πολιτική αντίληψη την μεταφέρουμε στα κάθ´ημάς θα αντιληφθούμε «πόσο πίσω είμαστε» σε ζητήματα ευαισθησίας και υπεράσπισης του περιβάλλοντος, καθώς και στο «πόσο πίσω είμαστε» στην εκτίμηση του μεγέθους  της  οικολογικής καταστροφής που έλαβε χώρα στην πατρίδα μας, όταν έχουν αποτεφρωθεί με τις πυρκαγιές των ημερών περίπου ένα (1) εκατομμύριο στρέμματα!..

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑ
Ας συνεχίσουμε  τούτο το κείμενο κάπως διαφορετικά, καθόσον οι δραματικές καταστάσεις που προσφάτως έζησε και ζεί ο τόπος μας και η κοινωνία μας, πράγματι,δεν συμβιβάζονται με τον καθιερωμένο πανηγυρικό χαρακτήρα των ημερών, όπως αυτός διασώζεται από την ελληνική παράδοση.

Στην εορτή της Παναγίας, στις 15 Αυγούστου, το κύριο μέλημα μας πρέπει να είναι οι συνάνθρωποί μας που εκτοπίστηκαν και η καταστροφή που υπέστησαν. Η σκέψη μας και οι ευχές-προσευχές μας πρέπει να αφορούν όσες και όσους γνώρισαν πλήγμα στην περιουσία τους που με κόπους και θυσίες μιας ζωής κατόρθωσαν να δημιουργήσουν! 

Και αναφέρομαι σε πρόσωπα, σε νοικοκυριά, σε εργαζόμενους της υπαίθρου και σε επιχειρήσεις. Αλλά και στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων.

Οι συνάνθρωποι μας αυτοί καλούνται είτε να ξαναζήσουν πάνω σε αποκαΐδια…είτε να ανασυστήσουν περιουσίες και επιχειρήσεις απο σοβαρές βλάβες…Υπάρχουν  και αγρότες που ζούσαν αποκλειστικώς από τη γη, από την ρητίνη, από την μελισσοκομία, από την παραγωγή σειράς εποχικών αγροτικών προϊόντων και άλλοι που εξασφάλιζαν την επιβίωση τους  από την κτηνοτροφία. Όλοι αυτοί σήμερα βρίσκονται σε δεινή και απόκρημνη κατάσταση!.

Στο δράμα δε αυτό προστίθεται και η καταστροφή του περιβάλλοντος, η χλωρίδα και η πανίδα, που κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν σε έκταση που κατά πολύ ξεπερνά το μισό εκατομμύριο στρέμματα!. 

Η σκέψη μας δε,δεν μπορεί παρά να αφορά και στα ανήμπορα και ανυπεράσπιστα ζώα που έχασαν τη ζωή τους σε κόλαση φωτιάς ανήμπορα λογικά να αντιδράσουν …είτε διέφυγαν αδέσποτα και αναζητούνται…

• ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ:  ΑΞΙΖΟΥΝ ΕΠΑΙΝΩΝ

Ωστόσο, εξόχως ενθαρρυντική για την ποιότητα της κοινωνία μας είναι η εθελοντική προσφορά  που δείχνει ένα μοναδικά υγιές τμήμα των ανθρώπων αυτού εδώ του τόπου! Της Ελλάδας μας!

Πράγματι, αξίζουν ιδιαίτερης τιμής όλοι όσοι ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας έσπευσαν αυτόκλητοι εθελοντές για να συνδράμουν στο έργο της κατάσβεσης! Στο δυναμικό αυτό της κοινωνίας αθροίζεται και η προσφορά σε υλικά που αφιλοκερδώς προσφέρει μεγάλη μερίδα του λαού μας, είτε από το περίσσευμα ,είτε και από το υστέρημά του.

Όλα αυτά δείχνουν ότι σ´ένα κομμάτι της κοινωνίας μας μπορούμε να ελπίζουμε κάτι διαφορετικό από την ζοφερή κατάσταση που δημιούργησε η όλη εικόνα μιας αμήχανης και ανήμπορης Πολιτείας…

• ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ Η  ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Σε κάθε περίπτωση, η πρόσφατη καταστροφή «παρεμβαίνει» στην παρούσα περίοδο και ανατρέπει κατά το μάλλον και μάλλον τις «διαδικασίες» των πανηγυρισμών που η παράδοση απαιτεί. Είναι πολύ δύσκολο να «στηθούν πανηγύρια»…Ωστόσο οι ημέρες το καλούν ώστε μια ακόμη φορά να τιμήσουμε τον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου. Και τούτο διότι είναι  μακρά η παράδοση του Έθνους αναφορικώς με την εορτή της  Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της Παναγίας μας. Η εορτή σε αυτή ακουμπά στο σύνολο σχεδόν του απανταχού της  Γής Ελληνισμού.  

Είναι κοινός τόπος ότι η εορτή χάριν της Παναγίας το Δεκαπενταύγουστο,συνδυάζεται με μακρά σειρά εθίμων, με εθνικοτοπικές εορτές και εν γένει με εορταστικές διαδικασίες και «συμβολισμούς» που έχουν τη δική τους ιδιαιτερότητα, αξία,σημασία αλλά και ουσία. Όμως η  δική μας Παναγία τούτες τις ημέρες δακρύζει…Και πρέπει να το σεβαστούμε!

Το παρόν κείμενο κλείνει με τη γενική ευχή προς όλες και όλους για χρόνια πολλά και καλά! Του χρόνου να είμαστε σε πολύ καλύτερες συνθήκες από κάθε άποψη!  

*Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).

Διαβάστε επίσης:

Κορωνοϊός: Μεταφέρουν ασθενείς από το Ηράκλειο σε άλλο νοσοκομείο

Οι "περιδιαβαίνοντες τις ατραπούς της εξουσίας", διαχρονικά στην Ελλάδα, δεν παραιτούνται!