Το ''κλειστό επάγγελμα" του πολιτικού, πρέπει να "ανοίξει"! Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Διαβάζοντας τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών και αυτοδιοικητικών ταγών μας, αποδεικνύεται ότι το πιο προσοδοφόρο επάγγελμα, είναι η ενασχόληση με την πολιτική. 

Είτε από τα κομματικά γεννοφάσκια, είτε από την αδυναμία να βρεθεί μια τόσο καλά αμειβόμενη και άνετη θέση εργασίας,μετά από πολύχρονες σπουδές είτε ως γόνος πολιτικού τζακιού!

Σύμφωνα με το Μαρξ Βέμπερ, η ενασχόληση με την πολιτική, σημαίνει συμμετοχή σε έναν αγώνα ισχύος, με σκοπό τον επηρεασμό της διοίκησης ενός κράτους.

Αυτός ο ορισμός της πολιτικής ως επάγγελμα ανήκει σε παλαιότερες εποχές όπου η πολιτική ήταν λειτούργημα και οι πολιτικοί έμπαιναν πλούσιοι στην πολιτική και έβγαιναν πάμφτωχοι, αν δεν πέθαιναν στην ψάθα έχοντας όμως αφήσει πλούσια κληρονομιά, σε ιδέες και έργο!

Στις μέρες μας το αξίωμα βουλευτή, τοπικού άρχοντα, εξελίσσεται σε ένα «κλειστό επάγγελμα» με την οικογενειοκρατία να διαπερνά οριζόντια και κάθετα 

όλα τα κόμματα εξουσίας, αντιμετωπίζοντας την "καρέκλα" της εξουσίας, ως γονική παροχή.

Ρίχνοντας μια ματιά στη βουλευτική αποζημίωση κάθε ενός από τους τριακόσιους βουλευτές μας, βλέπουμε ότι έχουν μηνιαίο εισόδημα κοντά στα επτά χιλιάδες ευρώ, 

έχουν με λίζινγκ αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και επιδότηση ενοικίου για τους επαρχιώτες βουλευτές. Επίσης, παίρνουν πιο εύκολα δάνεια από τράπεζες και πολλάκις χωρίς εγγυήσεις και βοηθάνε με τις γνωριμίες τις προσωπικές τους δουλειές. Πάνω – κάτω ίδια είναι και τα προνόμια των αυτοδιοικητικών αρχόντων μας. 

Διαχρονικά, το επάγγελμα του πολιτικού είναι ένα «κλειστό» ανδρικό επάγγελμα για λίγους, μια και το ενδιαφέρον των γυναικών δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς, 

όταν οι γυναίκες συμμετέχουν στο σύνολο του πληθυσμού σε ποσοστό πάνω του πενήντα τοις εκατό.

Η συμμετοχή σε ψηφοδέλτια αποτελεί για πολλούς γόνους,«προίκα», περιουσιακό στοιχείο με κληρονομικό δικαίωμα. 

Οι περισσότεροι νεοεισερχόμενοι στην πολιτική,προέρχονται από κομματικές οργανώσεις και χρειάζεται  να διαθέτουν μεγάλα ποσά για τις προεκλογικές τους εκστρατείες, απέναντι στους κληρονόμους των πολιτικών τζακιών και δυναστειών.Υπάρχουν και αυτοί που συμπληρώνουν τα ψηφοδέλτια,δεν εκλέγονται αλλά διορίζονται σε κρατικές θέσεις την "επόμενη"των εκλογών,με αμοιβές υψηλές! Όλοι κερδισμένοι. 

Νέοι, όχι κατ’ ανάγκη σε ηλικία,πρέπει  να ασχοληθούν με την πολιτική όπως πετυχημένοι επαγγελματίες, καταξιωμένες γυναίκες,να μην  αποφεύγουν την ενασχόληση με το γνωστό «δεν κάνω εγώ για την πολιτική». Εννοούν προφανώς, ότι καταδικάζουν τις γνωστές πρακτικές των πολιτικών όπως υπόγειες συναλλαγές, χάϊδεμα αφτιών, ρουσφετολογία, κομματικούς μικροσυμβιβασμούς. Αποτέλεσμα, η κρίση του πολιτικού μας συστήματος να διαιωνίζεται.

Καθημερινά ακούγονται πολλές φωνές για το «άνοιγμα» του πολιτικού επαγγέλματος. Όλοι ζητάνε να μπει «νέο αίμα» στις τάξεις όλων των κομμάτων,αν και εξακολουθούν να ψηφίζονται εκ νέου και αρκετοί από τους "παλιούς" πολιτικούς.Οι λόγοι πολλοί,πελατειακές σχέσεις,ρουσφέτια,συναλλαγές και άλλα γνωστά.

Χρειάζονται πολιτικοί με παιδεία, τεχνοκράτες, με νέες ιδέες και με στόχο να αλλάξουν την άποψη των πολιτικών «όλοι το ίδιο είναι». 

Να «σκύψουν» πάνω στα προβλήματα των πολιτών και να δώσουν λύσεις, χωρίς να υπολογίζουν το πολιτικό κόστος.

Στη χώρα μας όπου από εκλογές σε εκλογές, σε μεγάλο ποσοστό ανακυκλώνονται τα ίδια πρόσωπα,

 θα πρέπει να αναδειχθούν νέα πρόσωπα και ιδίως γυναίκες. που θα φέρουν ένα διαφορετικό πολιτικό ήθος και  κύρος στον θεσμό, 

έχοντας θέληση και δυνατότητα να συμβάλλουν στην πραγματική αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος. 

Και υπάρχουν τέτοια πρόσωπα.

 Αρκεί, να "ξυπνήσει ο Πολιτικός" μέσα τους!!!

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος