«Tο μαγικό παιχνίδι» του Οζίλ

Ο Μεσούτ Οζίλ αν και δεν έχει σταματήσει ακόμη το ποδόσφαιρο δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του, «το μαγικό παιχνίδι». 
Τι μπορεί όμως να οδηγεί ένα άτομο 28 ετών να γράψει την αυτοβιογραφία του; Την εξήγηση δίνει ο άσσος της Άρσεναλ σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ισπανική εφημερίδα El Pais: «Είχα πολύ καιρό στο μυαλό μου αυτή την ιδέα γιατί ήθελα να μιλήσω για τις εμπειρίες από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι σήμερα. Στη ζωή μου έχω περάσει πάρα πολλά πράγματα. Είμαι πολύ υπερήφανος για το βιβλίο. Όταν το είχα στα χέρια μου για πρώτη φορά πριν από μερικές εβδομάδες, ανατρίχιασα. Ξαφνικά, έχεις τη ζωή σου στα χέρια σου», τόνισε και συνέχισε: «Η αλήθεια είναι ότι πατέρας μου, εκπρόσωπός μου έως το 2013, δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις με την Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν είμαι θυμωμένος μαζί του. Στις συζητήσεις με τον Πέρεθ δεν είχε την απαραίτητη εμπειρία και τα πράγματα κλιμακώθηκαν. Αυτό ήταν όλο. Είναι αλήθεια ότι στην οικογένειά μου μιλάμε μόνο τουρκικά. Η εκπαίδευσή μου ήταν αυτή Τούρκος. Η κουλτούρα μας, έχει πολλή πίστη,  αγάπη και εμπιστοσύνη στην οικογένεια. Δεν ήταν εύκολη η προσαρμογή στην γερμανική κοινωνία. Πήγα σε ένα ειδικό γυμνάσιο, το 99,9% ήταν ξένοι και μιλούσαμε τουρκικά μεταξύ μας. Γερμανικά μιλούσαμε μόνο με τον καθηγητή. Για μένα, η Γερμανία ήταν το σπίτι μου από την πρώτη στιγμή. Η μητέρα μου ζει ακόμα στο Γκελσενκίρχεν,» πρόσθεσε. 
 «Εχω λίγους  πραγματικούς φίλους. Ξέρω ότι όλοι οι διάσημοι του ποδοσφαίρου έχουν γύρω τους πολλούς ανθρώπους. Πρόκειται για ανθρώπους που θέλουν να επωφεληθούν. Ετσι και με εμένα  μερικές φορές, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν οι φίλοι μου, αλλά με είχαν χρησιμοποιήσει και τίποτα περισσότερο. Έτσι, τώρα απλά γύρω μου έχω ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης μου. Το ποδόσφαιρο με βοήθησε πολύ, φυσικά. Δεν ήμουν ποτέ ένας ξένος, αλλά παρ 'όλα αυτά, εγώ πάντα έπρεπε να είμαι λίγο καλύτερα από ό, τι οι Γερμανοί συνάδελφοί μου. Εκτός από την τούρκικη πλευρά μου έχω και την γερμανική. Αυτή είναι πολύ πειθαρχημένη. Επίσης, πολύ ειλικρινής. Για μένα, αυτά είναι γερμανικά χαρακτηριστικά. Είμαι πολύ ευγνώμων που έχω τους  δύο πολιτισμούς μέσα στην καρδιά μου. Αλλά φυσικά, για όποιον έχει μεταναστεύσει ως παιδί και ζήσει μια ζωή ανάμεσα σε δύο κόσμους είναι μια άσκηση που διαρκεί μια ζωή» συμπλήρωσε, ενώ σε ερώτηση τι σημαίνει για εκείνον να είναι πλούσιος απάντησε:  
 «Δεν χρειάζοται πολλά χρήματα, φυσικά. Όταν έχω την οικογένειά μου και τους φίλους μου, και όλα είναι καλά, νιώθω ότι είμαι πλούσιος. Φυσικά, η υγεία είναι επίσης σημαντική. Αν και ακούγεται παράξενο, ποτέ δεν έχω δώσει πολλή αξία για τα χρήματα. Φυσικά, τα χρήματα σου παρέχουν πολλά πράγματα στη ζωή. Ωστόσο, έχω ζήσει και τις δύο εμπειρίες. Στην παιδική ηλικία μου δεν είχε πολλά, και τώρα είμαι καλά. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις αισθανόμουν χαρούμενος. Στην παιδική μου ηλικία  δεν μπορούσα να έχω το τελευταίο μοντέλο παπουτσιών».