Φινλανδία: Πέθανε ο πρωτεργάτης της ένταξης της χώρας του στην Ε.Ε.

Ο πρώην πρόεδρος της Φινλανδίας Μάουνο Κοϊβίστο, ο οποίος προσέδεσε τη χώρα του στη Δύση εντάσσοντάς την στην ΕΕ μετά την κατάρρευση του ισχυρού σοβιετικού γείτονά της, πέθανε χθες Παρασκευή σε ηλικία 93 ετών, ανακοινώθηκε από την προεδρία της χώρας.

Γεννημένος στις 25 Νοεμβρίου 1923 στο Τούρκου (νοτιοδυτική Φινλανδία), «ο πρόεδρος Μάουνο Κοϊβίστο απεβίωσε στις 12 Μαΐου 2017 στις 21:15 (22:15 ώρα Ελλάδας) σε νοσοκομείο της πρωτεύουσας Ελσίνκι, σύμφωνα με την ανακοίνωση της προεδρίας.

Πρόεδρος της Φινλανδίας επί 12 χρόνια, από το 1982 έως το 1994, είχε διατελέσει επίσης πρωθυπουργός και διοικητής της κεντρικής τράπεζας.

Αυτός ο σοσιαλδημοκράτης, ο οποίος έπασχε εδώ και χρόνια από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, υπήρξε δύο φορές πρωθυπουργός από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και μέχρι την άνοδό του στην προεδρία το 1981. Διαδέχθηκε τότε τον Ούρχο Κεκόνεν, ο οποίος είχε διατελέσει πρόεδρος επί ένα τέταρτο του αιώνα.

Η πολιτική σταδιοδρομία του Κοϊβίστο είχε σηματοδοτηθεί από τις ευαίσθητες διπλωματικές σχέσεις που έπρεπε να διατηρεί με τον απρόβλεπτο γείτονά του, τη Σοβιετική Ένωση.

Μετριοπαθής και νηφάλιος, εξελέγη δύο φορές πρόεδρος, το 1982 και το 1988. «Πρέπει να κρατάς αρκετά χαμηλό προφίλ ώστε να μην μπορεί ο εχθρός να σε χτυπήσει», έλεγε αναφερόμενος στη στρατηγική του.

Υπήρξε ένας από τους οπαδούς της «φινλανδοποίησης», μιας πολιτικής που έγκειτο στη μη δέσμευση της χώρας στρατιωτικά και στην επιδίωξη μιας φιλικής σχέσης με την ΕΣΣΔ, παραμένοντας πάντως δυτικά του «σιδηρού παραπετάσματος».

Όταν το σοβιετικό καθεστώς κατέρρευσε το 1991, η απειλή ενός εμφυλίου πολέμου στη Ρωσία τον έκανε, όπως και άλλους φινλανδούς ηγέτες, να απαρνηθεί την ουδετερότητα της χώρας.
Ο Κοϊβίστο χρησιμοποίησε τις προνομίες του στην εξωτερική πολιτική για να αποφασίσει μόνος του, τον Φεβρουάριο 1992, την έναρξη της διαδικασίας ένταξης της Φινλανδίας στην ΕΕ. Το 1995, η χώρα εντάχθηκε στην τότε Ευρώπη των 15.

Πριν μπει στην πολιτική, είχε δουλέψει ως λιμενεργάτης στο λιμάνι Τούρκου, όπου παρατηρούσε τις εργασιακές σχέσεις για να κάνει διδακτορικό στην κοινωνιολογία.
Πατέρας μιας κόρης, του άρεσε το σκι και το βόλεϊ, ένα παιγνίδι που εξακολουθούσε να παίζει και στα ογδόντα του.

Πηγή: ΑΜΠΕ