Μεταφράζοντας ... τις Selfie
Ερευνητές του University of Rochester μετέτρεψαν κάθε υπολογιστή και smartphone (που να διαθέτει κάμερα) σε συσκευή παρακολούθησης ψυχικής υγείας. Στη συνδιάσκεψη της American Association for Artificial Intelligence στο Όστιν του Τέξας, ο καθηγητής Επιστήμης Υπολογιστών Τζιέμπο Λούο και οι συνάδελφοι του παρουσίασαν ένα πρόγραμμα που αναλύει τις selfie που καταγράφονται από την κάμερα και δημοσιεύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η διαφορά του προγράμματος σε σχέση με τα υπόλοιπα που έχουν παρουσιαστεί στο παρελθόν διακρίνεται στη «σιωπηλή παρατήρηση της συμπεριφοράς». Δηλαδή, ενώ ο χρήστης χρησιμοποιεί απλώς τον υπολογιστή του (ή οποιαδήποτε άλλη συσκευή με κάμερα) η εφαρμογή παρακολουθεί την ψυχική του υγεία. Μάλιστα το πρόγραμμα δεν παρεμβαίνει στη ζωή του χρήστη ζητώντας του επισημάνσεις για την κατάσταση που βρίσκεται ή αναγκάζοντας τον να φορά κάποιον εξοπλισμό.
Για παράδειγμα, η ομάδα ήταν σε θέση να μετρά τον χτύπο καρδιάς απλά και μόνο παρακολουθώντας πολύ μικρές αλλαγές στο χρώμα του μετώπου του. Το σύστημα δεν «πιάνει» άλλα δεδομένα που μπορεί να είναι διαθέσιμα (όπως τη γεωγραφική τοποθεσία). Οι ερευνητές ήταν σε θέση να αναλύσουν τα δεδομένα από το βίντεο για να απομονώσουν μια σειρά «στοιχείων» όπως ο χτύπος της καρδιάς, ο ρυθμός ανοιγοκλεισίματος των ματιών, η διαστολή της κόρης κ.α.
Την ίδια στιγμή, το πρόγραμμα αναλύει επίσης τι ανεβάζει ο χρήστης στο Twitter, τι διαβάζει, πόσο γρήγορα κάνει scrolling, την ταχύτητα πληκτρολόγησης και κλικ κ.α. Δεν αξιολογούνται το ίδιο όλα τα δεδομένα: ας πούμε τα tweets θεωρούνται μεγαλύτερης βαρύτητας σε σχέση με τις δημοσιεύσεις που διαβάζει κάποιος, επειδή εκφράζουν άμεσα τι νιώθει και σκέφτεται.
Για τη ρύθμιση του συστήματος έτσι ώστε να προκύψει μια μετρήσιμη αντίδραση, εξήγησε ο Λούο, αυτός και οι συνάδελφοί του αξιοποίησαν ένα test group 27 ατόμων, παρατηρώντας τις αντιδράσεις τους μετά από ανάγνωση υλικού. Τα στοιχεία αυτά συνδυάστηκαν με αναφορές από τα εν λόγω άτομα σχετικά με το πώς νιώθουν.
Το αποτέλεσμα επέτρεψε την «εκπαίδευση» του προγράμματος, που άρχισε να «καταλαβαίνει» από τα δεδομένα πότε ο χρήστης νιώθει καλά, ουδέτερα ή άσχημα. Στόχος είναι να «προικιστεί» το πρόγραμμα με ακόμα μεγαλύτερη ευαισθησία, όπως αναφέρεται στη naftemporiki.gr.
Προς το παρόν βρίσκεται σε στάδιο demo, δεν υπάρχει εφαρμογή, αλλά στα σχέδια περιλαμβάνεται η δημιουργία εφαρμογής που θα επιτρέπει στους χρήστες να είναι πιο ενήμεροι για τις συναισθηματικές τους διακυμάνσεις και να προβαίνουν οι ίδιοι σε απαραίτητες «ρυθμίσεις».