Η "εξαργύρωση" της συμμετοχής στα γεγονότα του Πολυτεχνείου

Η 41η επέτειος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, μας φέρνει στη μνήμη -πέρα από τα γεγονότα εκείνων των ημερών που δρομολόγησαν την πτώση του χουντικού καθεστώτος- και κάποια άλλα γεγονότα που έγιναν από την εποχή του Πολυτεχνείου και μετά. Πρόκειται, για την εξαργύρωση της συμμετοχής τους στο Πολυτεχνείο (από διάφορα πρόσωπα), η οποία ανταμείφθηκε στα επόμενα χρόνια πολύ αδρά με την τοποθέτηση σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις (πχ Τζουμάκας υπουργός επί ΠΑΣΟΚ) και άλλα αξιώματα αμειβόμενα με παχυλούς μισθούς (πχ Δαμανάκη, επίτροπος της Ε.Ε. σε θέματα ναυτιλίας και αλιείας).

Τα δύο παραπάνω παραδείγματα, φανερώνουν τη νοοτροπία που επικρατεί, ανέκαθεν, στη χώρα μας. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς αντάλλαγμα. ΄Η, καλύτερα, κάποιοι εκμεταλλεύονται πάντα τις συγκυρίες και "σκαρφαλώνουν" επαγγελματικά, κυρίως στον κρατικό μηχανισμό. Κι ακόμη, στη χώρα μας, κυριαρχεί το "είσαι ότι δηλώσεις".

Στα γεγονότα του Πολυτεχνείου συμμετείχαν χιλιάδες φοιτητές, νέοι, εργαζόμενοι και απλοί πολίτες. Λίγοι ήταν όμως αυτοί, που συνδύασαν την μετέπειτα πορεία τους, έχοντας ως μοναδικό προσόν τη συμμετοχή τους στο Πολυτεχνείο. Αυτό γίνεται πάντα. Σε όλες τις δύσκολες εποχές (πόλεμοι, κατοχή, δικτατορία) ενώ αγωνίζονται πολλοί, λίγοι εξ αυτών αξιοποιούν τη συμμετοχή τους. Οι άλλοι -οι πολλοί- διατηρούν την ανωνυμία τους, έχοντας προσφέρει τις υπηρεσίες τους στο αυτονόητο: το καθήκον τους , ως Έλληνες.