Φίλη ή ενεργειακό "βαμπίρ";

Αν συνηθίζεις να συναναστρέφεσαι ανθρώπους που σου ρουφούν την ενέργεια και σε κάνουν να αισθάνεσαι θλιμμένη, κουρασμένη, άδεια, τότε το παρακάτω κείμενο σε αφορά. 
Να το ξεκαθαρίσουμε: Τα «ενεργειακά βαμπίρ» δεν είναι οι ήρωες του True Blood, τίποτα απίθανοι και απέθαντοι τύποι, που την ημέρα κρύβονται και τη νύχτα σέρνονται σε σκοτεινά σοκάκια με τους κυνόδοντες προτεταμένους.
Ούτε καν ένα ωραίο ψέμα σαν τα αγόρια του Τwilight, με το δύστροπο αλήτικο mood και το ολόλευκο δέρμα, που λάμπει στον ήλιο σαν ντισκομπάλα.
Τα ενεργειακά βαμπίρ είναι άνθρωποι, κοινοί θνητοί, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
Και όλοι ξέρουμε από έναν.
Πριν δηλώσεις εξαίρεση, διάβασε προσεκτικά τα χαρακτηριστικά: το «βαμπίρ» είναι αυτός ο άνθρωπος –o γνωστός, ο γείτονας, το κορίτσι στο διπλανό γραφείο, στη δουλειά–, που ύστερα από δέκα λεπτά ακόμα και μιας απλής, casual κουβεντούλας μαζί της σε κάνει να νιώθεις εξαντλημένη, «στραγγισμένη», βαριά και δύσθυμη.
Είναι η «φίλη» που μιλάει διαρκώς και έχει άποψη για όλα, κατά κανόνα αρνητική. Ή μιλάει για ένα και μόνο πράγμα: τον υπέροχο εαυτό της.
Αν κατ' εξαίρεση ασχοληθεί μαζί σου, θα το κάνει μόνο για να μουρμουρίσει κάτι συγκαταβατικό, κάτι που θα σε κάνει να αισθανθείς ανόητη, κακιά και φριχτά ανεπαρκής, όπως «είσαι τόσο καλή, δεν θα έπρεπε να αφήνεις να σε εκμεταλλεύονται». Ή «δεν το περίμενα αυτό από σένα», ή «αυτό άσε καλύτερα να το κανονίσω εγώ, αν μιλήσεις εσύ θα τα κάνεις μούσκεμα».
Και, το καλύτερο, «στ' αλήθεια χρυσό μου, πιστεύεις πως αυτό το ρούχο είναι για γυναίκες της ηλικίας μας;».
Το ενεργειακό βαμπίρ συχνά δεν το καταλαβαίνεις. Γιατί θα σε πονέσει με το γάντι.
Είναι, επίσης, η γλυκιά μακρινή εξαδέλφη, θεία, συμμαθήτρια από το σχολείο, που δεν θα ανοίξει ποτέ το στόμα της για να πει κάτι καλό, ακόμα κι αν απ' αυτό εξαρτάται η ζωή της.
Η οποία ζωή της παρεμπιπτόντως είναι, ή έτσι λέει, ένα τεράστιο saga δυστυχίας, μια μαύρη κηλίδα, που μπορεί να σκεπάσει τον ήλιο.
Διότι το «βαμπίρ» κατατρέχεται διαρκώς από ατυχίες.
Συνήθως, ταλαιπωρείται από άγνωστα συμπτώματα κάποιας μυστηριώδους αρρώστιας, παθαίνει εμφράγματα, κρίσεις πανικού, έχει μόνιμα πονόδοντο.
Οι συγγενείς του είναι είτε άρρωστοι/κατάκοιτοι είτε αναίσθητα σκυλιά, που τον επικρίνουν και τον βασανίζουν διαρκώς με τις απαιτήσεις τους, ο γάμος του περνάει κρίση, το ταίρι του είναι άχρηστο, αδιάφορο ή έχει συμπτώματα αλκοολισμού και τα παιδιά του μικροί τύραννοι.
Δουλεύει ολημερίς σαν είλωτας και τα φέρνει με κόπο πέρα, γι' αυτό δεν έχει ποτέ χρήματα και θέλει να τον δανείσεις για να μην του κόψουν το ρεύμα. Ακόμα κι αν έχει τρείς δουλειές, μια σύνταξη και εισπράττει και νοίκια, το «βαμπίρ» είναι μονίμως άφραγκο και χρεωμένο.
Κι, επίσης, κανείς δεν το καταλαβαίνει ούτε ξέρει τι περνάει, το κράτος το κυνηγά, τα αφεντικά δεν το πληρώνουν όπως του αξίζει, το «ρίχνουν» στα ρέστα στο περίπτερο και του κλέβουν τη θέση στο πάρκινγκ.
Όλα αυτά, δε, συμβαίνουν ταυτοχρόνως – διότι φυσικά η ζωή, γενικά, είναι αφόρητη και το σύστημα άδικο. Και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό.
Μήπως τώρα σου θυμίζει κάτι;
ZΩΝΤΑΣ ΜΕ ΕΝΑΝ ΒΡΙΚΟΛΑΚΑ
Ο όρος «ενεργειακό βαμπίρ» δεν είναι κάποιος μοντέρνος ζεν νεολογισμός που δημιουργήθηκε για να περιγράψει τις «τοξικές σχέσεις» των απανταχού Κάρι Μπράντσο των μητροπόλεων.
Η Dion Fortune, Βρετανίδα συγγραφέας, ψυχολόγος, αποκρυφίστρια και γενικά, κορυφαία φυσιογνωμία στους κύκλους της δυτικής εσωτερικής παράδοσης, ανέφερε πρώτη τον όρο «ψυχικός βαμπιρισμός» στα βιβλία από το 1930.
Και ο «πατέρας» της «Εκκλησίας του Σατανά» Anton LaVey, επανέφερε τον όρο «ψυχικό βαμπίρ» το 1960, για να περιγράψει τον αδύναμο άνθρωπο, ο οποίος «στραγγίζει» τη ζωτική ενέργεια όσων των περιβάλλουν – είτε άθελά του, είτε σπρωγμένος από το μοχθηρό και διψασμένο πνεύμα που τον «κατέχει».
Οι νεότεροι συγγραφείς, μυστικιστές, ενεργοθεραπευτές, αλλά και ψυχολόγοι μιλούν επίσης για σιωπηλές «βολές» στην αύρα και ρήγματα στην ενεργειακή ροή, που μπορούν να διαταράξουν την ισορροπία, τη διάθεση, ακόμα και την υγεία όποιου δέχεται «επίθεση».
Κι αυτό το τελευταίο σκέλος, το περί υγείας, δεν είναι ούτε υπερβολή ούτε φιλολογική υπόθεση.
Ας σημειωθεί απλώς πως σε σχετικά πρόσφατη έρευνα του UCLA, ζητήθηκε από 122 ενήλικες να καταγράψουν για 8 συνεχόμενες ημέρες τις κοινωνικές τους δραστηριότητες, όπως πού έβγαιναν, με ποιους, πώς διασκέδαζαν, πόσο καιρό γνώριζαν τους φίλους με τους οποίους σύχναζαν κ.α..
Τα συμπεράσματα της έρευνας ήταν εντυπωσιακά: όσοι περνούσαν πολλές ώρες παρέα με φίλους «ενεργειακά βαμπίρ» είχαν υψηλότερα ποσοστά φλεγμονωδών πρωτεϊνών στον οργανισμό τους (συγκεκριμένα ιντερλευκίνης-6 και TNF υποδοχέα, δηλαδή πρωτεϊνών που ενοχοποιούνται για την κατάθλιψη, τις καρδιοπάθειες ή και για διάφορες μορφές καρκίνου) συγκριτικά με όσους είχαν υγιείς φιλικές σχέσεις.
Κοινώς, οι κακές παρέες βλάπτουν.

ΒΑΜΠΙΡΙΚΗ ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ
Πώς μπορείς να αναγνωρίσεις ένα «ενεργειακό βαμπίρ»;
Η επιστήμη και η κοινή εμπειρία μιλούν για πέντε βασικές κατηγορίες:
ο/η νάρκισσος, το θύμα, ο/η drama queen, το control freak και αυτή που μιλάει ακατάσχετα.
Ο/η νάρκισσος
Τα «εγώ, εγώ κι εγώ ενεργειακά βαμπίρ» είναι συνήθως υπέροχες, έξυπνες, ταλαντούχες, χαρισματικές γυναίκες – μην ανησυχείς, θα κάνουν το παν για να επιβεβαιώσουν πως το ξέρεις τόσο εσύ όσο και όλος ο κόσμος.
Τα πάντα περιστρέφονται γύρω τους, οι κουβέντες τους γυρίζουν μόνο γύρω από τα δικά τους ενδιαφέροντα/ προβλήματα/ ανάγκες και τα μεγάλα ή μικρά επεισόδια της ζωής τους.
Θα το καταλάβεις όταν πάρεις τηλέφωνο τη φίλη «βαμπίρ», επειδή ύστερα από 15 χρόνια γάμου και η ζωή σου είναι στον αέρα και στα πέντε λεπτά θα βρεθείτε να μιλάτε για το πώς έχασε τα γυαλιά της ή δεν ξέρω, μπορεί και να τα παράτησε προχθές στο Μall, και "είναι πανάκριβα, τραγικό αγάπη μου, τραγικό". Όντως.
Το αιώνιο θύμα
Βλ. εισαγωγή. Το «δόλωμα» με τη συγκεκριμένη κατηγορία είναι πως η φίλη- θύμα κινητοποιεί στ' αλήθεια την αγωνία, την έννοια και τον οίκτο σου. Με τη διαφορά πως κάθε φορά που θα προσπαθήσεις να την βοηθήσεις ή να προτείνεις λύσεις στα αδιέξοδά της, η απάντηση είναι πάντα ένα «ναι, αλλά...», «δεν γίνεται αυτό...», γιατί «δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζεις». Στο τέλος, απλώς αφήνεσαι, εξουθενωμένη, στα κύματα της μαγνητικής καταιγίδας μιζέριας που σας ρίχνει και τις δύο σε μια μαύρη διαστημική τρύπα δίχως τέλος...
Ο/η drama queen
Δεν μιλά, δεν συζητά, δεν περιγράφει, δεν ζει – ή μάλλον ζει για να ερμηνεύει διαρκώς το έργο της ζωής της σε ένα αόρατο κοινό. Π.χ. αν αργήσει το πρωί στη δουλειά, δεν θα είναι γιατί παρακοιμήθηκε και δεν άκουσε το ξυπνητήρι αλλά γιατί, είναι χάλια, την περιτριγυρίζει πνευμονία, κοκκίτης και εγκεφαλικό, έγινε σεισμός τοπικά στη γειτονιά της, σύρθηκε έξω με τα νυχτικά και μετά κλειδώθηκε έξω από το σπίτι, της επιτέθηκαν κανίβαλοι και το αυτοκίνητό της το άρπαξε ένα γιγάντιο χταπόδι με ένα μάτι που ζει στα ρηχά του Κηφισού. Μια απλή καθημερινή μέρα.
Τo control freak
Είναι αυτή που θα ξεκινήσει μια πρόταση με τις λέξεις «λοιπόν, ξέρεις τι χρειάζεσαι;» και θα την τελειώσει απαριθμώντας σου τι ακριβώς πιστεύει πως κάνεις λάθος και δεν πάς μπροστά. Σημείωσε: ντύνεσαι χάλια και δεν ξέρεις να τονίσεις/κρύψεις/αναδείξεις τη σιλουέτα σου, είσαι πολύ καλή, πολύ άβουλη, πολύ υποχωρητική, πολύ αυθόρμητη, αφήνεις να σε «πατάνε», δεν διεκδικείς την αμοιβή που σου αξίζει, αφήνεις τον γκόμενο να σε κάνει ό,τι θέλει και πάει λέγοντας. Φυσικά, αυτή, ως μοναδική πιστή σου φίλη, ως αυτή που δεν θα σε προδώσει ποτέ, ξέρει καλύτερα.
Η πολυλογού
Αν την ακολουθείς στο twitter, μέχρι το μεσημέρι θα δεις το account σου να βομβαρδίζεται από posts και φωτογραφίες -με καλημέρες, καληνύχτες, selfies, κούπες καφέ, ένα μισοφαγωμένο κέικ, κοκτέιλ με το παρεάκι το βράδυ, η κίνηση στην Κηφισίας είναι αφόρητη. Αν βρεθείς δίπλα της, ύστερα από τρία λεπτά θα αρχίσεις να οπισθοχωρείς ασυναίσθητα σαν να μην υπάρχει αρκετός αέρας στο δωμάτιο. Όχι, δεν είναι που δεν νοιάζεται για σένα, αλλά να, η ζωή της είναι τόσο γεμάτη και αγρίως απίθανη και ΠΡΕΠΕΙ να σου πει κάτι, τώρα, είναι πολύ επείγον, έχεις πέντε λεπτά; Όχι; Καλά, θα σε πάρει τηλέφωνο. Σε πέντε λεπτά.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ «ΒΑΜΠΙΡ» ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΑΠΛΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

• Το πρώτο βήμα είναι να τα εντοπίσεις.
• Και αμέσως μετά να κάνεις πέρα τις ενοχές και να αναγνωρίσεις γενναία πως αυτή η φίλη που σε κάνει να αισθάνεσαι άδεια, κουρασμένη, «στραγγισμένη» και πεινασμένη για κακούς υδατάνθρακες, πρέπει να βγει από τη ζωή σου.

Κι αν αυτό δεν γίνεται, γιατί μπορεί να σας χωρίζει μια πόρτα, είστε συγγενείς ή παλιές φίλες, τότε πρέπει να «ντιλάρεις» τον χώρο και τον χρόνο που της παραχωρείς. Απόφυγε τις επαφές μαζί της όταν έχεις προβλήματα, είσαι κουρασμένη ή νιώθεις να σε περιτριγυρίζει μια γρίπη.
Οι μάγοι-ενεργοθεραπευτές, παραθέτουν διάφορες πρακτικές τεχνικές αποφυγής, που καλό είναι να γνωρίζεις, όπως π.χ. το ότι πρέπει πάντα να κρατάς το «βαμπίρ» στο πλάι, δεξιά ή αριστερά, αποφεύγοντας την απευθείας «συνδιαλαγή» μαζί του, να μην το αφήνεις να σε χαϊδεύει ή να πιάνει τα κοσμήματα και τα ρούχα σου. Όταν γυρίσεις σπίτι να κάνεις ένα μπάνιο με μισό κιλό αλάτι και 1 φλιτζάνι του τσαγιού μαγειρική σόδα που βοηθάει να «καθαρίσεις» ενεργειακά.
Άβολο, αλλά δεν ξέρεις ποτέ...

• Το τρίτο βήμα είναι το σημαντικότερο: Μην προσπαθείς διαρκώς να τη «σώσεις». Προστάτευσε τον εαυτό σου και θέσε τα όριά σου, λέγοντας απλά κι ευγενικά «δεν θέλω να μιλήσουμε γι'αυτό αν δεν σε πειράζει» ή «με συγχωρείς, αλλά βιάζομαι τώρα, θα τα πούμε μια άλλη στιγμή». Το πιθανότερο είναι πως αν πάψεις να το «τρέφεις», αργά ή γρήγορα θα στραφεί κάπου αλλού.

Θυμήσου: το μοναδικό πράγμα που συγκινεί πραγματικά ένα «βαμπίρ» είναι η πείνα του.
Γράφει η Κάλλια Καστάνη

Πηγή: madamefigaro.gr