Με έκθεση φωτογραφίας τιμά την Πρωτομαγιά το σωματείο εργαζόμενων του ΠΑΓΝH

Το Σωματείο Εργαζομένων ΠαΓΝΗ τιμώντας την εργατική Πρωτομαγιά οργανώνει έκθεση φωτογραφίας την Πέμπτη 30/04 στο σαλόνι του νοσοκομείου και την Παρασκευή 1 του ΜΑΗ τηρώντας αυστηρά τα μέτρα προστασίας της υγείας, και διατηρώντας τις απαραίτητες αποστάσεις μεταξύ των συμμετεχόντων, τιμά το Πρωτομαγιάτικο μήνυμα με τη συμμετοχή στις συμβολικές εκδηλώσεις που οργανώνουν σωματεία του νομού.

Σύμφωνα με την ανακοίνωσή του:

Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ είναι ημέρα μνήμης και τιμής! Είναι η μέρα που οι εργάτες όλου του κόσμου τιμούν τους νεκρούς της τάξης τους, τους ηρωικούς εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, τις εργατικές αιματηρές κατακτήσεις, την ανειρήνευτη πάλη με τους εκμεταλλευτές μας. Είναι μέρα-σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το οφείλουμε σε αυτούς που πάλεψαν πριν από εμάς, στους χιλιάδες νεκρούς της τάξης μας. Η ματωμένη θυσία των εργατών του Σικάγου διδάσκει πως η εργατική τάξη δε μπορεί να περιμένει βελτίωση στη ζωή της, αν δεν αγωνιστεί. Τίποτα δε χαρίζεται. Στο σύστημα της εκμετάλλευσης δεν υποτασσόμαστε, δε δίνουμε συγχωροχάρτι, δε συμβιβαζόμαστε.

Το 1886 η αμερικανική εργατική τάξη έδωσε μια από τις πιο σκληρές μάχες για την καθιέρωση του 8ωρου, στο Σικάγο. Το 1893 γιορτάσθηκε για πρώτη φορά η Εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα, με ένα από τα κύρια αιτήματα την καθιέρωση του 8ωρου. 

Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους στη χώρα μας και σ’ όλο τον κόσμο εν μέσω μιας πανδημίας. Οι εργαζόμενοι είναι για μια ακόμη φορά τα μεγάλα θύματα αυτής της «υγειονομικής» κρίσης, που λειτουργεί ως καταλύτης για μια νέα βαθιά οικονομική κρίση, αλλά και για την προώθηση των σχεδιασμών και απαιτήσεων.

Η κατάρρευση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, ακόμη και στις πιο προηγμένες χώρες παρά τον ηρωισμό των υγειονομικών σε αυτά, η εντατικοποίηση της εργασίας και η έλλειψη μέτρων στοιχειώδους προστασίας με κινδύνους για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων, η ανεργία, η δοκιμή νέων, πιο εξελιγμένων μορφών εκμετάλλευσης, όπως η τηλεργασία, είναι μερικές μόνο από τις καθημερινές εικόνες που αποδεικνύουν ποια θα είναι η επόμενη μέρα. Την ίδια στιγμή, το κυνήγι του κέρδους και οι ανταγωνισμοί γύρω από αυτό υπονομεύουν τις υπαρκτές δυνατότητες της επιστήμης και της έρευνας, που θα μπορούσαν να δώσουν πιο γρήγορα διέξοδο στη σημερινή πανδημία και να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ανάγκες.

Μας βάζουν μπροστά στην «ατομική ευθύνη» για να κρύψουν τις μεγάλες κρατικές ελλείψεις, κυρίως στα δημόσια συστήματα Υγείας.

Δεν θα πληρώσουμε πάλι οι εργαζόμενοι την ανάπτυξη!