Πώς η στοχευμένη συμβουλευτική έβγαλε την Ιρλανδία από την κρίση
ε κύκλο εργασιών 26 δισ. ευρώ, ο αγροδιατροφικός τομέας της Ιρλανδίας αποτελεί τη μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας, ενώ τα αγροτικά προϊόντα αντιστοιχούν στο 12,3% των εξαγωγών της Ιρλανδίας, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αγροτικής Ανάπτυξης και το ypaithros.gr.
Πριν από μερικά χρόνια, η εικόνα του αγροτικού τομέα της Ιρλανδίας ήταν τελείως διαφορετική, αφού η οικονομική κρίση τον κατέβαλε.Την πρώτη χρονιά της κατάρρευσης, το 2009, το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 30%. Πολλά από τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, που προϋπέθεταν εθνική συμμετοχή, αναστάλθηκαν ή ακυρώθηκαν, λόγω της αδυναμίας του κράτους να την καταβάλει. Ένας αυξανόμενος αριθμός αγροτικών νοικοκυριών διαβιούσε με την υποστήριξη κοινωνικών επιδομάτων, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό της υπαίθρου άρχισε να αποψιλώνεται.
Ο επανασχεδιασμός των πολιτικών του αγροτικού τομέα, η χρήση σύγχρονων τεχνολογιών και οι διαδικασίες συμβουλευτικής και συνεργασίας ήταν μέτρα που βοήθησαν τον αγροτικό τομέα να ανακάμψει και να ακολουθήσει τη συνολική πορεία της χώρας, η οποία κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του μνημονίου και να εξέλθει από αυτό.
Ένας από τους τρόπους ανάκαμψης του αγροτικού τομέα της Ιρλανδίας ήταν ο εκσυγχρονισμός της παραγωγής μέσω της μεταφοράς γνώσης και συμβουλών. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αγροτικής Ανάπτυξης, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του αγροτικού τομέα της Ιρλανδίας είναι η εστίαση στη μεταφορά γνώσης και καινοτομίας. Η μεταφορά γνώσης αναγνωρίστηκε από την ιρλανδική κυβέρνηση ως τομέας με απεριόριστες δυνάμεις για την ανασύσταση του αγροτικού τομέα. Για τον λόγο αυτόν, το μοντέλο της συμβουλευτικής επικεντρώθηκε σε συμβουλές marketing, χρήσης νέων τεχνολογιών και πρακτικών περισσότερων φιλικών στο περιβάλλον.
Η Ιρλανδία κατάφερε μέσα σε μία πενταετία να αυξήσει τις εξαγωγές της κατά 50% περίπου. Το τελευταίο διάστημα, η Ιρλανδία επενδύει στις ομάδες μεταφοράς γνώσης. Πρόκειται για ένα νέο μοντέλο ανταλλαγής γνώσης, που έχει ως σκοπό να ενισχύει τη συνεργασία και την ανταλλαγή παραδειγμάτων μεταξύ των αγροτών. Νεαροί αγρότες συμμετέχουν σε διαδραστικές ομάδες μέσω των οποίων μοιράζονται τις βέλτιστες πρακτικές και βελτιώνουν τις γνώσεις τους σε διάφορα ζητήματα όπως η υγεία και η καλή μεταχείριση των ζώων, καθώς και τη διαχείριση κινδύνου στις εκμεταλλεύσεις τους.
