Βαρθολομαίος: "Η μέριμνα για τη φύση και η αλληλεγγύη με τον άνθρωπο είναι το ίδιο νόμισμα"

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και το Πατριαρχείο, στο πλαίσιο των προσπαθειών που ξεκίνησε η Πρωτόθρονη Εκκλησία της Ορθοδοξίας από την εποχή του αοίδιμου προκατόχου του Πατριάρχη Δημητρίου να ευαισθητοποιηθεί η παγκόσμια κοινότητα για την ανάγκη προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, αναλαμβάνουν νέα πρωτοβουλία να φέρουν στο επίκεντρο της δημόσιας σφαίρας το οικολογικό ζήτημα.
 
Προ της έναρξης του τριήμερου Διεθνούς Οικολογικού Συμποσίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του οποίου ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας θα κηρύξει την έναρξη και θα παραστεί στις εργασίες του, από 5 έως 8 Ιουνίου στην Αθήνα, στις Σπέτσες και στην Ύδρα, υπό τον τίτλο «Προς μια πιο πράσινη Αττική: Συντηρώντας τον πλανήτη και προστατεύοντας τους κατοίκους του», σε συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής» τονίζει: «Η προσπάθειά μας για την προστασία της φύσης, της ‘'καλής λίαν'' Δημιουργίας του Θεού, δεν είναι ένα επικοινωνιακό τέχνασμα για να γίνουμε συμπαθείς στη σημερινή εποχή, όπου τα λόγια περισσεύουν αλλά πολλές φορές λείπουν οι πράξεις. Για εμάς, για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο σεβασμός της Δημιουργίας αποτελεί στάση ζωής. Και σε προσωπικό επίπεδο προσπαθούμε να είμαστε ‘'πράσινος άνθρωπος'', να σεβόμαστε τον κόσμο που μας παρέδωσε ο Θεός, τον οποίο όλοι καλούμαστε να διαφυλάξουμε και να παραδώσουμε ακέραιο στις επερχόμενες γενεές. Ως Πατριάρχης, ως ποιμένας, προσπαθούμε να υπενθυμίζουμε σε κάθε πιστό αλλά και σε κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως ότι η προστασία του κοινού μας οίκου διασφαλίζει το μέλλον όλων».
 
Ο «πράσινος Πατριάρχης», όπως έχει χαρακτηρισθεί διεθνώς, πολλές φορές έχει επισημάνει ότι η κρίση δεν έχει μόνο μία διάσταση, την οικονομική, αλλά, εκ νέου, διασαφηνίζει ότι «Αυτή είναι απόρροια μιας βαθύτερης πνευματικής και ηθικής κρίσης, η οποία ασφαλώς δεν είναι ανεξήγητη και αναίτια. Είναι το αποτέλεσμα της αποστασιοποίησης του ανθρώπου από τον Θεό, από παραδοσιακές αρχές και δοκιμασμένες αξίες του. Συνδέεται με την υποδούλωσή του στον καταναλωτισμό, την εξάρτησή του από την τεχνολογία και τη συνακόλουθη υποβάθμιση της πρόσωπον προς πρόσωπον επικοινωνίας, με το αίσθημα, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι μπορεί να εξουσιάζει την Κτίση».

Επ' αυτού, υπογραμμίζει ότι «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο παραπέμπει συνεχώς στις κοινωνικές επιπτώσεις της οικολογικής κρίσης και επισημαίνει ότι «Τελικά, η μέριμνα για τη φύση και η αλληλεγγύη με τον άνθρωπο είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος».

Παράλληλα, δεν παραλείπει να κάνει αναφορά στο Μεταναστευτικό, για το οποίο τονίζει ότι η μετανάστευση και η εντεινόμενη έξοδος προσφύγων από εμπόλεμες περιοχές, που συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα προβλήματα της ανθρωπότητας, δοκιμάζει τις θεμελιώδεις αξίες, ιδιαιτέρως του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
 
Τέλος, αναφορικά με τη σημασία της συνεργασίας και της αλληλεγγύης όλων και εξ αφορμής του ότι ο Πάπας Φραγκίσκος και η Εκκλησία της Ρώμης ακολούθησαν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις πρωτοβουλίες του για την προστασία της Δημιουργίας του Θεού, εμφατικά σημειώνει ότι «οι θρησκείες καλούνται να προστατεύσουν τον κοινό μας οίκο, τον κόσμο μας, κάτι που δεν είναι δυνατόν να συμβεί χωρίς μια διαφορετική προσέγγιση στην αξιοποίηση και διανομή των φυσικών πόρων και των αγαθών. Και σε αυτό το σημείο, βρισκόμαστε και πάλι ενώπιον της αξίας της αλληλεγγύης. Γιατί μπορεί η τεχνολογική πρόοδος και άλλα επιτεύγματα του σύγχρονου ανθρώπου να είναι αξιοθαύμαστα, αλλά σίγουρα δεν είναι τόσο σημαντικά όσο ο πολιτισμός της αλληλεγγύης και η διακονία στον συνάνθρωπο».
 
Στο τριήμερο Συμπόσιο θα συμμετάσχουν περίπου 200 εκπρόσωποι Εκκλησιών και θρησκειών, κορυφαίοι στην ειδικότητά τους επιστήμονες, περιβαλλοντολόγοι, ακτιβιστές και πρόσωπα που ασχολούνται ενεργά με την υπόθεση της οικολογίας, των διαστάσεων και των προεκτάσεών της, αλλά και εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας, αφού δεν θα απασχολήσουν μόνο οι παγκόσμιες διαστάσεις του οικολογικού ζητήματος, αλλά και οι τοπικές.