Σε μία χώρα που δεν υπάρχει πουθενά μέτρο, θα ήταν μάλλον δύσκολο να υπάρξει αναφορικά με τα ηλεκτροκίνητα πατίνια.
Μετά από μια σχετικά σύντομη περίοδο λατρείας, τα ηλεκτροκίνητα πατίνια πέρασαν στην αντίπερα όχθη του μίσους, όπως συμβαίνει σχεδόν με καθένα και κάθε τι στην Ελλάδα. Έτσι άρχισαν οι «διώξεις», οι κατασχέσεις και οι δηλώσεις όλων για την απουσία θεσμικού πλαισίου, την οποία ασφαλώς κανείς πριν δεν είχε επισημάνει.
Το όλο θέμα έφθασε ως και τη Βουλή με 34 συνολικά βουλευτές (μεταξύ των οποίων και ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ηρακλείου Χάρης Μαμουλάκης) να ζητούν την εφαρμογή θεσμικού πλαισίου. Γιατί όμως φθάσαμε ως εδώ;
Όπως επισημαίνει στο ekriti.gr ανώτερος αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας, οι λόγοι είναι πολλοί και προφανείς, αναφορικά με ένα σύστημα το οποίο διαχρονικά πάσχει. Κατ’ αρχάς, από τη στιγμή που δεν φέρουν πινακίδα και δεν υπάρχει επίσημα δηλωμένος χρήστης, το πατίνι μπορεί να «ποινικοποιηθεί» μόνο ως αντικείμενο και όχι ως μέσο μεταφοράς.
Πέραν αυτού όμως… αν κάποιος χρήστης πατινιού, ακόμα κι αν φέρει τα ατομικά μέσα προστασίας και τηρεί τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, προκαλέσει ακόμα και από αμέλεια κάποιο ατύχημα, δεν υπάρχει ένα σαφές πλαίσιο για βεβαίωση ποινής. «Θα του κόψουμε πρόστιμο; Και τι πρόστιμο; Θα αναλάβουν οι ασφαλιστικές εταιρίες; Ποιες ασφαλιστικές; Θα του αφαιρέσουμε πινακίδες; Ποιες πινακίδες;» διερωτάται ο ανώτερος αξιωματικός δείχνοντας την απόλυτη έλλειψη πλαισίου.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, για να μπορέσει να ομαλοποιηθεί και να ελεγχθεί η κατάσταση, ένα αρχικό στάδιο θα ήταν να δημιουργηθούν θέσεις – σταθμοί, σαφώς οριοθετημένοι. Σε ένα δεύτερο στάδιο θα μπορούσαν να διατεθούν διακριτικές πινακίδες για μία αρτιότερη καταγραφή. Και σε ένα τρίτο στάδιο θα ήταν διευκολυντικό να υπάρχουν σαφώς καθορισμένα σημεία κινήσεων. Σε πόλεις όμως που δεν διαθέτουν καν ποδηλατόδρομους, είναι μάλλον ουτοπία να μιλά κανείς για τέτοιες λύσεις.
Οπότε αναμένεται για μία ακόμα φορά από τη Βουλή να δώσει λύσει (αν μπορεί να δώσει βέβαια) για τα ηλεκτροκίνητα πατίνια.
Γιάννης Ζωράκης