Για άλλους οπτική όχληση, για άλλους μια θαλάσσια διασκέδαση.
Τα υπερμεγέθη πλαστικά παιχνίδια, οι πλωτές κατασκευές που διατίθενται σε διάφορες σχεδιαστικές εκδοχές και παίρνουν μορφές αντικειμένων ή ζώων είχαν πυκνώσει την παρουσία τους στις ελληνικές θάλασσες το καλοκαίρι που αφήνουμε πίσω μας.
Δε θα σταθούμε στην αντιπαράθεση για το εάν αποτελούν ξένο σώμα στο περιβάλλον των παραλιών μας, ούτε για το εάν πρόκειται για μια θεμιτή θαλάσσια διασκέδαση.
Θα σταθούμε, όμως, σε ότι αφήνουν πίσω τους, στις μικρές παγίδες και στον κίνδυνο που εγκυμονούν για όσους επιλέγουν ακόμη και τέλος Σεπτέμβρη να κάνουν τη βουτιά τους και βεβαίως για τους χειμερινούς κολυμβητές.
Στο μικρό κολπάκι ανατολικά του Αρίνα, τσιμεντένιες βάσεις- η φωτογραφία του ekriti.gr δείχνει τη μοναδική βάση που μπορεί κανείς να δει απευθείας- βρίσκονται διάσπαρτες μέσα στη θάλασσα.
Μέχρι και πριν από μερικές ημέρες είχαν μετρηθεί από κολυμβητές πάνω από 10 τέτοιες πολύ κοντά στην ακτή, σε απόσταση δηλαδή που ακόμη ο κολυμβητής περπατάει. Σε αυτές τις αμετακίνητες βάσεις ήταν στερεωμένα τα πλαστικά παιχνίδια. Οι πλωτές κατασκευές μπορεί να αφαιρέθηκαν σχετικά σύντομα κατά το μέσο του καλοκαιριού καθώς δε βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση στον πληθυσμό που επιλέγει τη συγκεκριμένη παραλία (οικογένειες Ηρακλειωτών με μικρά παιδιά- αυτά τα παιχνίδια κυρίως απευθύνονται σε έφηβους), ωστόσο η αθέατη, βυθισμένη μέσα στο νερό τσιμεντένια στερέωσή τους δεν αφαιρέθηκε!
Ξεχάστηκαν προσωρινά; Ξεχάστηκαν έως το επόμενο καλοκαίρι; Ή αυτοί που τις τοποθέτησαν δεν προτίθενται να τις μετακινήσουν ακολουθώντας το δόγμα του ότι δε φαίνεται δεν υπάρχει κιόλας;
Μαρία Ζαννιά
