Την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου, πρώτη Κυριακή του χειμώνα, τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου αφήσαν τα μπαστούνια ορειβασίας και πήραν τσάπες φτυάρια και αξίνες. Τα απαραίτητα δηλαδή εργαλεία για να βοηθήσουν στην ομαδική δράση που διοργάνωσαν φορείς με στόχο την αναδάσωση του δάσους στο Σελάκανο.
Στην ανακοίνωση του ο ορειβατικός αναφέρει: Την δράση διοργάνωσε ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος του Σελάκανου (Επιτροπή φύλαξης και προστασίας του δάσους), με τη συμπαράσταση της Διεύθυνσης Δασών Λασιθίου, του Δήμου Ιεράπετρας και συμμετοχή του μελών του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου και του Ποδηλατικού Ομίλου Αγίου Νικολάου.
Το δάσος του Σελάκανου είναι από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα της Κρήτης, ενταγμένο
στο δίκτυο NATURA 2000. To ορεινό πευκοδάσος ξεκινάει 35 χλμ βορειοδυτικά της Ιεράπετρας και καταλήγει στις πλαγιές της Δίκτης, κάτω από την κορυφή Αφέντης Χριστός. Καλύπτεται κυρίως από το ανθεκτικό είδος «τραχείας πεύκης» που αντέχει στην ξηρασία και στο βραχώδες έδαφος της περιοχής, αλλά φιλοξενεί και δενδρώδεις πρίνους, κυπαρίσσια, σφενδάμια, πλατάνια, αγριοαχλαδιές, φασκομηλιές και κατσοπρίνια. Αρπακτικά πουλιά πετούν πάνω από τις απότομες πλαγιές, ενώ οι μέλισσες έχουν το δικό τους βασίλειο, καθώς το Σελάκανο είναι η σημαντικότερη μελισσοπαραγωγική περιοχή της Κρήτης.
Το δάσος προσφέρεται για ατέλειωτες μαγευτικές πεζοπορίες, σε ένα τοπίο που εναλλάσσει απότομες πλαγιές, ρεματιές, φαράγγια (ξακουστό το φαράγγι της Σαρακίνας), πηγές, ρυάκια και ξέφωτα και ένα μεγάλο τμήμα του το διατρέχει το μονοπάτι Ε4.
΄Οπως μας ενημέρωσε ο Δ/ντής της Διεύθυνσης Δασών Λασιθίου η υπηρεσία ανέλαβε τη σύνταξη και εφαρμογή μελέτης για την αναδάσωση τμημάτων του δάσους και διέθεσε δωρεάν για φύτευση 1200 πεύκα, χαρουπιές και κυπαρίσσια από το φυτώριο της Φοινικιάς. Με το συντονισμό του τοπικού Συλλόγου τα δέντρα μεταφέρθηκαν με αγροτικά αυτοκίνητα στα σημεία φύτευσης και οι πολυάριθμοι εθελοντές ανέλαβαν με προθυμία να τα φυτέψουν.
Δεκάδες φίλοι του δάσους, μέλη των συλλογικοτήτων που συμμετείχαν στη δράση, υπάλληλοι της Δασικής υπηρεσίας και του Δήμου Ιεράπετρας, κάτοικοι της περιοχής, μικροί και μεγάλοι, γέμισαν τις άδεντρες πλαγιές με διάθεση να βοηθήσουν στην αναγέννηση του καμένου πευκοδάσους. Ο εξαιρετικός καιρός με θερμοκρασίες ιδανικές για εργασίες στο ύπαιθρο και το νοτισμένο από τις βροχές των προηγούμενων ημερών χώμα έκαναν το σκάψιμο ευκολότερο απ’ ότι περιμέναμε. Πολύ σύντομα στις πλαγιές που κάηκαν στη φωτιά του 2010 άρχισαν να ξεχωρίζουν ανάμεσα από τη θαμνώδη βλάστηση και δίπλα στους καμένους κορμούς φωτεινές πράσινες πινελιές από τα δεντράκια που ξεπετάγονταν ανάμεσα από τους φρεσκοσκαμμένους λάκκους.
Ιδιαίτερα συγκινητική η προσπάθεια των μικρών παιδιών που συμμετείχαν στην αναδάσωση. Η Τζωρτζίνα, ο Πάρης, ο Σταμάτης, ο Μάριος, η Μαρία, η Μαρίνα, ο Γιώργος και ο μικρός Γιαννάκης με περισσή φροντίδα έσκαβαν όσο πιο βαθιούς λάκκους μπορούσαν και τοποθετούσαν προσεκτικά με τα μικρά χεράκια τους τα νιόβγαλτα δεντράκια. Πολύτιμη και η ...μηχανοκίνητη βοήθεια που μας πρόσφερε το τρακτέρ, που με το αρίδι (το ειδικό εξάρτημα), άνοιγε αστραπιαία τους λάκκους που υποδέχονταν τα δεντράκια.
Η δενδροφύτευση ολοκληρώθηκε το μεσημέρι στις περιοχές Αμμούδα και Γρα Καρά, από την είσοδο έως και το βορειοανατολικό τμήμα του δάσους, με προοπτική να συνεχιστεί και σε άλλες περιοχές στο μέλλον. Στη συνέχεια ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σελάκανου υποδέχτηκε φιλόξενα τους εθελοντές στο καλαίσθητο ξύλινο ορεινό πυροφυλάκιο και μας πρόσφερε νόστιμα κεράσματα.
Αφήσαμε το πανέμορφο πευκοδάσος να απλώνεται καταπράσινο με καφετιά μπαλώματα από τις διαδοχικές πυρκαγιές κάτω από τις χιονισμένες κορφές της Δίκτης, με την ευχή να ριζώσουν τα δεντράκια μας, να απλώσουν κλώνους και να αξιωθούμε να περπατήσουμε κάποτε κάτω από τη σκιά τους. Ευχή που ελπίζουμε να μην διαψευστεί μια και τα τελευταία χρόνια οι μικρές ή μεγαλύτερες πυρκαγιές στο Σελάκανο έχουν γίνει τακτικό καλοκαιρινό αναπόφευκτο γεγονός.
Η καμένη από παλιότερη πυρκαγιά ταμπέλα στην αρχή του οικισμού μας προτρέπει να «κρατάμε το δάσος ζωντανό!!!», παραίνεση που η κιτρινισμένη από τη φωτιά επιγραφή και οι καμένοι κορμοί των δέντρων τριγύρω την κάνουν να μοιάζει μάλλον ειρωνική και ανέλπιδη...
