Επιστολή του καθηγητή Αντώνη Στρατάκη για την πανελλαδική διάκριση της μαθήτριας Μαριάνθης Αποστολάκη:
Κατά το σχολικό έτος 2013-2014 το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού (ΕΚΕΔΙΣΥ) προκήρυξε έναν διαγωνισμό για μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου με θέμα: «Αναμνήσεις από τα παλιά σχολικά χρόνια».
Σκοπός του διαγωνισμού ήταν «να μάθουν τα παιδιά να συμμετέχουν ενεργητικά στη διαδικασία της μάθησης, να μάθουν να αξιοποιούν τις προφορικές πηγές της ιστορίας, να μάθουν για τη ζωή στο σχολείο παλαιότερα και να τη συγκρίνουν με τις δικές τους εμπειρίες, να έρθουν πιο κοντά σε επαφή με τους μεγαλύτερους και να τους δώσουν έναν νέο ρόλο». Δραττόμενος της ευκαιρίας, ενθάρρυνα τους μαθητές και τις μαθήτριες μου της Γ’ τάξης του Γυμνασίου Αρκαλοχωρίου, στον πλαίσιο του μαθήματος της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό αυτόν.
Το υλικό που επρόκειτο να παραχθεί θα ήταν ένα βίντεο (όχι πάνω από 3 λεπτά) που θα περιλάμβανε τις σχολικές αναμνήσεις παππούδων και γιαγιάδων από τα δικά τους σχολικά χρόνια. Στο βίντεο θα μπορούσαν να ενσωματωθούν φωτογραφίες σχετικές και να υπάρχει μουσική επένδυση. Ενδεικτικά τα θέματα στα οποία θα μπορούσαν να αναφερθούν οι μεγαλύτεροι ήταν: σχολικές αναμνήσεις (θετικές ή αρνητικές), το σχολείο τους, η τάξη τους, οι δάσκαλοί τους, τα σχολικά τους βιβλία. Καταληκτική ημερομηνία υποβολής ορίστηκε η 15η Ιουνίου 2014.
Τα έργα θα κρίνονταν από ειδική Επιτροπή η οποία θα συνεκτιμούσε τη συνάφεια με το θέμα, το αισθητικό αποτέλεσμα και τη δημιουργικότητα. Θα βραβεύονταν 3 έργα από κάθε τάξη ενώ εύφημο μνεία θα λάμβαναν οι πρώτες 5 συμμετοχές από κάθε τάξη. Τα βραβευμένα έργα οριζόταν ότι επρόκειτο να αναρτηθούν και στη σχετική ιστοσελίδα με στόχο να αποτελέσουν το ξεκίνημα ενός ζωντανού μουσείου σχολικών αναμνήσεων. Όλοι οι μαθητές και οι μαθήτριες που θα έπαιρναν μέρος θα λάβαιναν αναμνηστικό έπαινο για τη συμμετοχή τους.
Το σχολείο μας συμμετείχε στον διαγωνισμό αυτό. Μάλιστα, η εργασία της μαθήτριάς μας, Μαριάνθης Αποστολάκη, με τίτλο «Συνέντευξη από μία κάτοικο του χωριού Νιπιδιτού για τα σχολικά της χρόνια», διακρίθηκε σε πανελλαδικό επίπεδο, με τα βραβεία «Καλύτερης σκηνοθεσίας και μαρτυρίας». Η μαθήτριά μας, αντιλαμβανόμενη πλήρως το πνεύμα και τους στόχους του διαγωνισμού, πήρε μια λιτή και ουσιαστική συνέντευξη –εκτελώντας χρέη δημοσιογράφου και ιστορικού συνάμα- από την συνονόματη και συνεπώνυμη γιαγιά της. Την διάνθισε με καταπληκτικές φωτογραφίες από τα σχολικά χρόνια της γιαγιάς της και συνόδευσε όλο αυτό το υλικό με την υποβλητική μουσική από το θέμα «Ερωτόκριτος». Ο δικός μου ρόλος ως εκπαιδευτικού περιορίστηκε στο να είναι καθοδηγητικός, συμβουλευτικός και εμψυχωτικός.
H βράβευση των μαθητών ορίστηκε να γίνει σε ειδική τελετή η οποία θα διανθίζονταν με παράλληλες εκδηλώσεις και πραγματοποιήθηκε τελικώς στις 22 Νοεμβρίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Στην τελετή βράβευσης προσκεκλημένοι ήταν ο Υπουργός Παιδείας, ο Δήμος Αθηναίων, φορείς του Πανεπιστημίου, εκκλησιαστικές, εκπαιδευτικές αρχές και στελέχη εκπαίδευσης. Και βέβαια τα παιδιά που δημιούργησαν τα καταπληκτικά βίντεο, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς τους.
Η μαθήτριά μας παραβρέθηκε στην εκδήλωση στην Αθήνα και μάλιστα συνοδεία εκπροσώπου του δήμου Μινώα Πεδιάδας, ο οποίος αναγνώρισε στο πρόσωπο της μαθήτριάς μας και στο σχολείο γενικότερα, την αξιέπαινη και δημιουργική προσπάθεια που καταβλήθηκε. Τελειώνω, με την πεποίθηση ότι τέτοιου είδους δραστηριότητες όχι μόνον ανοίγουν νέους ορίζοντες στους μαθητές μας, αλλά και ότι εργασίες τέτοιου είδους προάγουν, υπό την μορφή μικρών ψηφίδων, την ίδια την ιστορική έρευνα και γι’ αυτό κρίνεται, νομίζω, σκόπιμο να ενθαρρύνουμε τους μαθητές μας προς αντίστοιχες αναζητήσεις.
