Η Παγκόσμια Ημέρα Βουνών, 11 Δεκεμβρίου, καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ το 2003, για να ευαισθητοποιήσει αλλά και να προβάλει τη σημασία των βουνών στη ζωή μας, για να τονίσει τις δυνατότητες και τους περιορισμούς στην ανάπτυξη των ορεινών περιοχών, αλλά και για να δημιουργήσει συμμαχίες μεταξύ των μόνιμων κατοίκων, των επισκεπτών (τουριστών, ορειβατών, σκιέρ κ.ά.), των καταναλωτών και των κατοίκων των πόλεων.
Τα βουνά καλύπτουν το 22% της επιφάνειας της γης του κόσμου και είναι το σπίτι σε 915 εκατομμύρια ανθρώπους, αντιπροσωπεύοντας το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ωστόσο, σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας/ FAO, ένας στους τρεις κατοίκους των ορεινών πληθυσμών στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι ευάλωτος από την επισιτιστική ανασφάλεια και είναι αντιμέτωπος με τη φτώχεια και την απομόνωση.
Οι κάτοικοι των ορεινών περιοχών είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους αγρότες και κτηνοτρόφοι και η επιβίωσή τους βασίζεται σε προϊόντα μικρής αλλά ποιοτικής παραγωγής όπως, εκτός των οπωροκηπευτικών, το τσάι, τα βότανα, τα κάστανα, τα κεράσια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα κ.λπ.
Η ορεινή γεωκτηνοτροφική παραγωγή είναι μικρή, υψηλού κόστους και ευάλωτη στις καιρικές συνθήκες.
Επιπρόσθετα το κόστος μεταφοράς, οι μακρινές αποστάσεις, η μεσολάβηση πολλών εμπόρων κάνουν την αγορά των προϊόντων ακριβή για τους καταναλωτές των πόλεων. Αντικειμενικά τα ορεινά προϊόντα δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους όγκους αλλά και τις δυνατότητες διάθεσης των πεδινών περιοχών. Οι δυνατότητες της ορεινής γεωκτηνοτροφικής παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων είναι περιορισμένες, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν σταθερές οικονομικές συνθήκες στους παραγωγούς και για αυτό παρατηρούμε την εγκατάλειψη πολλών χωριών και την εσωτερική μετανάστευση προς τις μεγάλες πόλεις. Για όλους τους παραπάνω λόγους η ορεινή γεωκτηνοτροφική παραγωγή χρειάζεται ειδική στήριξη τόσο της πολιτείας όσο και των καταναλωτών.
Ειδικότερα η κυβέρνηση θα πρέπει να δρομολογήσει ένα ειδικό πρόγραμμα προβολής και στήριξης των προϊόντων αλλά και των υπηρεσιών (ορεινός τουρισμός, χειροτεχνία κ.λπ) των ορεινών κοινοτήτων, να αντιμετωπίσει τους κατοίκους με κοινωνική δικαιοσύνη και με χαμηλότερο ΦΠΑ.
Η στήριξη και η προβολή των ορεινών γεωκτηνοτροφικών προϊόντων και υπηρεσιών, η πλούσια βιοποικιλότητα της χώρας μας, ο πολιτισμός και οι παραδόσεις των ορεινών περιοχών μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη των ορεινών περιοχών, με σεβασμό στη φύση και στην τοπική κοινότητα, και να εξασφαλίσουν ένα σταθερό εισόδημα, ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους, έτσι ώστε να παραμείνουν στον τόπο τους.
Οι ΦτΦ/NFGR θεωρούν ότι η γεωκτηνοτροφική παραγωγή καθώς και ο τουρισμός, σε ορισμένες ορεινές περιοχές της χώρας μας, θα πρέπει να διέπονται από τις αρχές του «Δικαίου και αλληλέγγυου εμπορίου», να στηρίζονται από τους καταναλωτές, την κοινωνία των πολιτών αλλά και από την κυβέρνηση, την αυτοδιοίκηση, τα επιμελητήρια, τις τράπεζες, τα επιστημονικά ιδρύματα της χώρας μας.
Όλοι προαναφερόμενοι φορείς οφείλουμε να στηρίξουμε τα γεωκτηνοτροφικά προϊόντα, τον ορεινό τουρισμό, την τοπική ανάπτυξη των κατοίκων των βουνών, όχι με ελικόπτερα που θα μεταφέρουν εύπορους από τη Μύκονο στις κορυφές των βουνών και για λίγες ώρες, αλλά με ένα καλοσχεδιασμένο πρόγραμμα και με τη συμμετοχή των κατοίκων των ορεινών περιοχών.
