Μαριάς: Τα Μνημόνια διεύρυναν ακόμη περισσότερο τις ανισότητες σε βάρος των γυναικών
Τα Μνημόνια διεύρυναν ακόμη περισσότερο τις ανισότητες σε βάρος των γυναικών στην Εργασία, υπονόμευσαν τη θέση τους και το ρόλο τους και έπληξαν την ελληνική οικογένεια, επεσήμανε ο Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς, κατά την ομιλία του σε μια κατάμεστη από κόσμο αίθουσα, στο Ξενοδοχείο “Royal Olympic Hotel”, στο πλαίσιο της εκδήλωσης με θέμα «Ευρωπαϊκή Ένωση & Δικαιώματα Γυναικών», που διοργάνωσε από κοινού με την Πολιτική Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ECR), στην Αθήνα την Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019.
Ο Νότης Μαριάς αναφέρθηκε στις διαχρονικές ανισότητες και διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και εξήγησε πως οι μνημονικές πολιτικές της λιτότητας έπληξαν ακόμη περισσότερο τη θέση της γυναίκας και την ελληνική οικογένεια.
Δεν παρέλειψε μάλιστα να αναφερθεί και στην αύξηση των κρουσμάτων σεξουαλικής βίας και κακοποίησης των γυναικών σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπογραμμίζοντας την ανάγκη επίδειξης μηδενικής ανοχής και καταπολέμησης των φαινομένων.
«Στην τελική ευθεία προς τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οι πολιτικές δυνάμεις αλλά και οι πολίτες οφείλουμε να συντονιστούμε, ώστε να δρομολογηθούν οι εξελίξεις για την άρση των ανισοτήτων, υπογράμμισε και έθεσε τις προτεραιότητες της ΕΕ για την επίτευξη του στόχου.
Βασικά σημεία της ομιλίας του Νότη Μαριά:
Αντί για τη λήψη μέτρων ενίσχυσης της γυναικείας απασχόλησης, της εκπαίδευσης και της κατάρτισης των γυναικών, οι μνημονιακές πολιτικές αύξησαν δραματικά το ποσοστό των άνεργων και υποαπασχολούμενων γυναικών. Τα μνημονιακά αντιασφαλιστικά μέτρα ανάγκασαν τις γυναίκες ελεύθερες επαγγελματίες και τις αγρότισσες να διαθέτουν πάνω από το 80% του ετήσιου εισοδήματός τους για ασφαλιστικές εισφορές και φόρους, τόνισε.
Παρόλη την πρόοδο που συντελέστηκε τα τελευταία χρόνια στα κράτη-μέλη της ΕΕ, οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις σε βάρος τους. Ακόμη και σήμερα ένα μεγάλος αριθμός γυναικών δεν έχει ίσες ευκαιρίες με τους άνδρες στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας, ενώ περιορισμένη είναι η συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις ηγεσίας, ευθύνης και λήψης αποφάσεων.
Τρανταχτή απόδειξη το τεράστιο μισθολογικό χάσμα και συνταξιοδοτικό χάσμα ανάμεσα στα δύο φύλα. Η μισθολογική απόκλιση μεταξύ ανδρών γυναικών είναι της τάξης του 16,4% εις βάρος των γυναικών, ενώ αντίστοιχα το συνταξιοδοτικό χάσμα ανέρχεται στο 39%. Το γεγονός μάλιστα ότι οι γυναίκες απασχολούνται σε μεγάλο βαθμό σε ευέλικτες μορφές απασχόλησης, υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα οι μισθοί των γυναικών που υπηρετούν στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι κατά 20% μικρότεροι σε σχέση με των ανδρών. Κι αυτό, παρά την απόφαση Defrenne του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το 1976, η οποία καθιέρωνε την ισότητα των δύο φύλων ως προς τις αμοιβές σε επίπεδο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Απογοητευτική είναι η εικόνα και σε ό,τι αφορά την επιχειρηματική δραστηριότητα των γυναικών, καθώς, σύμφωνα με την Eurostat, ο μέσος όρος συμμετοχής των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια των μεγάλων εισηγμένων εταιρειών είναι μόλις 23,9%.
Δυστυχώς, απεδείχθη ότι η οικονομική κρίση, η φτώχεια και η ανεργία προκαλούν αύξηση των φαινομένων σεξουαλικής παρενόχλησης, βίας και ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών εντός της ΕΕ. Υπολογίζεται ότι μία στις τρεις γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία από την ηλικία των 15 ετών.
Ασύλληπτη για την εποχή μας και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό είναι και η έξαρση των περιστατικών ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Μάλιστα έχουν καταγραφεί περιστατικά σε τουλάχιστον 13 χώρες της ΕΕ μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Υπολογίζεται ότι 140 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια στον κόσμο υφίστανται αυτή τη μορφή έμφυλης βίας. Η αύξηση των φαινομένων αυτών συνδέεται και με την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, καθώς αυτού του είδους η κακοποίηση είναι συνυφασμένη με αναχρονιστικές παραδόσεις και θρησκευτικές ιδεοληψίες μεταναστών από χώρες της Ασίας και της Αφρικής.
Η ΕΕ οφείλει να προωθήσει πιο συστηματικά και αποφασιστικά τις πολιτικές για την άρση των ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων και να λάβει τα μέτρα για τον τερματισμό των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών. Πρωτίστως όμως πρέπει να σταματήσει την πολιτική της λιτότητας που φτωχοποιεί τους ευρωπαϊκούς λαούς, κυρίως του ευρωπαϊκού Νότου, εξαθλιώνοντας τις πιο ευάλωτες ομάδες του.
Η ΕΕ πρέπει να θέσει ως προτεραιότητες:
Τον τερματισμό της λιτότητας και της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής που αυξάνει τις περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες, επιδεινώνει τη θέση των γυναικών στην εργασία και πλήττει την οικογένεια
Την ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης και επιχειρηματικότητας
Την μείωση του μισθολογικού χάσματος
Την ένταξη των γυναικών με σύγχρονο τρόπο στην αγροτική παραγωγή, με την ενίσχυση των γυναικείων συνεταιρισμών, την αναβάθμιση της θέσης της γυναίκας στη διοίκηση των συνεταιρισμών και την κοινωνική προστασία των γυναικών στην ύπαιθρο
Τη στήριξη της οικογένειας, με τις απαραίτητες δομές για την υποστήριξη των γονεϊκών ρόλων
Την καταπολέμηση της σεξουαλικής παρενόχλησης και της βίας κατά των γυναικών
Την καταπολέμηση του φαινόμενου του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης εισηγήσεις με θέμα «Η Γυναίκα στην Εκπαίδευση» και «Η Γυναίκα στην Εργασία» ανέπτυξαν γυναίκες από όλο το φάσμα της επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής.
