Έρευνα: Η γήρανση τελικά δεν αφορά τους πάντες.

Πόσα πράγματα δεν έχουμε διαβάσει και δει για το ελιξίριο της ζωής; Εξάλλου ποιος δε θα ήθελε να ζει για πάντα; Με τόσες ταινίες που έχουν γυριστεί και τόσα βιβλία που έχουν γραφτεί, ένα είναι σίγουρο. Ο άνθρωπος έχει μία εμμονή με την αθανασία. Η συμπεριφορά αυτή  συνδέεται σίγουρα με το γεγονός ότι όταν γεράσουμε αρχίζουμε ουσιαστικά να καταρρέουμε. Τα πάντα, από την ελαστικότητα του δέρματος μας μέχρι τις λειτουργίες των οργάνων μας, δεν είναι όπως συνήθιζαν να είναι. Αυτό ισχύει για όλους τους οργασμούς. Σχεδόν. Υπάρχουν κι αυτοί, που ζουν και αναπαράγονται μέσα στους αιώνες χωρίς να μειώνεται η ποιότητα της ζωής τους.

Για την έρευνα, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Owen Jones από το πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας, χρησιμοποιήθηκαν 46 διαφορετικά είδη. 23 είδη σπονδυλωτών, 10 είδη ασπόνδυλων, 12 είδη φυτών και 1 είδος φυκιού στα οποία εξετάστηκαν η γονιμότητα και οι παράγοντες θνησιμότητας.

Οι ερευνητές ανέφεραν έκπληκτοι, ότι δεν υπάρχει απόλυτη σύνδεση του φαινομένου των γηρατειών και της παρουσίασης ασθενειών, με το πόσο πολύ ζει ένας οργανισμός. Όπως μαρτυρούν τα ευρήματα τους, τα θηλαστικά, βιώνουν πολύ έντονα τις συνέπειες των γηρατειών στον οργανισμό τους σε αντίθεση με τα φυτά τα οποία δεν αντιμετωπίζουν καμία αρνητική επίδραση από το πέρασμα του χρόνου. Αυτό δικαιολογείται σε κάποιο βαθμό, αφού ορισμένες ασθένειες εμφανίζονται μετά την ωρίμανση του οργανισμού των θηλαστικών, παράγοντας ο οποίος παίζει καθοριστικό ρόλο στη γήρανση.

Η έρευνα αυτή, καταλήγει, ότι η γήρανση δε βιώνεται με τον ίδιο τρόπο από όλους τους οργανισμούς. Ίσως πλέον βρισκόμαστε σε καλό δρόμο για το πολυπόθητο ελιξίριο της ζωής. Το σίγουρο όμως είναι ότι θα χρειαστούν κι άλλα test, ανέφερε ο κύριος Jones.