Πως θα αποφύγετε τους καβγάδες στο γιορτινό τραπέζι

Τα οικογενειακά τραπέζια αποτελούν σήμα κατατεθέν της εορταστικής περιόδου, αλλά συχνά πυκνά επισκιάζονται από καβγάδες που ξεσπούν ανάμεσα στους συνδαιτυμόνες, κατά κανόνα για ασήμαντη αφορμή.

Καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, λοιπόν, είναι ευκαιρία να δούμε τι έχουν να προτείνουν οι ειδικοί για να διαφωνούμε μεν, δίχως να καυγαδίζουμε δε, ούτως ώστε να επικοινωνούμε ουσιαστικά μεταξύ μας, σύμφωνα με tanea.gr:

* Να ακούτε προσεκτικά. Στόχος μιας διαφωνίας δεν πρέπει να είναι να αποδειχθεί ότι ο ένας εκ των δύο έχει δίκιο, αλλά να συνομολογηθεί πως και οι δύο ενδιαφέρεστε για το θέμα, λέει στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» η δρ Εϊμι Τζ. Κάντι, αναπληρώτρια καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα δείξετε στον συνομιλητή σας πως σας ενδιαφέρει ό,τι λέει και θα ακούσετε τα επιχειρήματά του δίχως να μιλάτε, πριν εκφράσετε τη δική σας άποψη.
Ωστόσο, «δεν πρέπει να τον μισοακούτε επειδή σκέφτεστε τι θα του αντιτείνετε, αλλά πραγματικά να του αφιερώνετε όλη σας την προσοχή» σπεύδει να διευκρινίσει ο δρ Γκάρι Γκάτινγκ, ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Νοτρ Νταμ, στην Ιντιάνα.

* Μην τα «στυλώνετε». Πολλοί άνθρωποι αρχίζουν μια διαφωνία δηλώνοντας την άποψή τους και αρνούμενοι να μετακινηθούν έστω και ένα χιλιοστό από αυτή, λέει η δρ Κάντι.Αυτού του είδους η πεισματάρικη συμπεριφορά είναι ό,τι πρέπει για καβγά. Ετσι, προσπαθήστε να καταλάβετε στ’ αλήθεια την οπτική γωνία του άλλου.

«Η προσπάθεια αυτή δεν σημαίνει ότι θα συμφωνήσετε μαζί του ή ότι θα εγκαταλείψετε βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις σας» διευκρινίζει. «Σημαίνει απλώς ότι έχετε το κουράγιο να θέτετε ειλικρινά ερωτήματα και να προσπαθείτε να αυξήσετε την κατανόησή σας για τον τρόπο σκέψης των άλλων, χωρίς να θυμώνετε ή να προσπαθείτε να περάσει το δικό σας».

* Προσέξτε τη γλώσσα του σώματός σας. Η γλώσσα του σώματος μπορεί να στείλει μηνύματα πιο αιχμηρά από ό,τι οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα σας.

Προσπαθήστε λοιπόν να αποφύγετε τις χειρονομίες που πατρονάρουν τους άλλους ή δείχνουν ότι αμύνεστε, όπως το να σταυρώνετε τα χέρια σας ή να τρίζετε τα δόντια σας. Φροντίστε επίσης να κοιτάτε μεν τον συνομιλητή σας στα μάτια, αλλά χωρίς να καρφώνετε το βλέμμα σας στο δικό του, καθώς και να μη γυρνάτε με αγανάκτηση τα μάτια σας προς τα πάνω.
Να γέρνετε επίσης το σώμα σας λίγο προς το μέρος του, διότι αυτό υποδηλώνει ενδιαφέρον.

* Μη διαφωνείτε για να νικήσετε. Να μην αντιμετωπίζετε τις διαφωνίες σας με τους άλλους ως ευκαιρία για να τους αλλάξετε τα μυαλά, αλλά ως ευκαιρία να ελέγξετε τις δικές σας αντιλήψεις και ίσως να τις βελτιώσετε κατανοώντας καλύτερα τις αντίθετες απόψεις, συνιστά ο δρ Γκάτινγκ.

«Σπανίως είναι παραγωγικό το να χτυπάμε στον άλλο τα λάθη του ή να καβγαδίζουμε για να περάσει το δικό μας» λέει. «Ασφαλώς και μπορεί κάποιος να αλλάξει άποψη ακούγοντας λογικά επιχειρήματα, αλλά αυτό είναι μια μακρά διαδικασία και σπανίως απόρροια μιας μεμονωμένης συζήτησης ή, χειρότερα ακόμα, ενός καβγά».

* Να μιλάτε και να ακούτε χωρίς φόβο. Ακόμα κι αν είναι πιθανό να εγείρουν οι απόψεις σας αντιδράσεις από πολλούς γύρω από το τραπέζι, μη φοβηθείτε να την πείτε.

Για να είναι όμως αυτό αποδοτικό, «πρέπει να είστε εξίσου ατρόμητοι στο να ακούσετε προσεκτικά τι θα πουν οι άλλοι και να τους αφήσετε να εκφράσουν την άποψή τους δίχως να τους διακόπτετε συνεχώς» συνιστά ο δρ Τζορτζ Γιάνσι, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Εϊμορι, της Ατλάντα. Και αν χρειαστεί (κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά), ας είστε αρκετά γενναίοι ώστε να κάνετε το επόμενο, μεγάλο βήμα: να βρείτε κάποιο κοινό σημείο με το οποίο συμφωνείτε και οι δύο.
Ει μη τι άλλο, δεν μπορείτε τουλάχιστον να συμφωνήσετε ότι διαφωνείτε για να μη χαλάσετε τις καρδιές σας;