Της Μαρίας Σιαφάκα
Δεν είχε στεγνώσει ακόμη το μελάνι από την παρουσίαση της έκθεσης της Unicef η οποία χαρακτήριζε το 2014 ως μία από τις πιο σκληρές χρονιές για τα παιδιά και μια ακόμη ανείπωτη τραγωδία, αυτή της ανεξιχνίαστης μέχρι στιγμής δολοφονίας των οκτώ παιδιών στην Αυστραλία τάραξε την επικαιρότητα.
Παρά το γεγονός του ότι το 2014 είναι η 25η επέτειος της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η ίδια χρονιά, σύμφωνα με τη Unicef, ήταν η χρονιά κατά την οποία τα παιδιά αποτέλεσαν στόχο βίας ή ανείπωτης κακοποίησης, όπως ποτέ πριν στο παρελθόν.
Το 2014 οι εστίες κρίσεων στον πλανήτη είναι πολυάριθμες και εκτιμάται ότι ο αριθμός των παιδιών που επηρεάζονται από αυτές ανέρχεται σε πάνω από 230 εκατομμύρια παιδιά.
Μόνο στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, για να αναφέρουμε ένα παράδειγμα, 2,3 εκατομμύρια παιδιά πλήττονται από τις συγκρούσεις ενώ 10.000 από αυτά πιστεύεται ότι έχουν στρατολογηθεί σε ένοπλες ομάδες με 430 από αυτά να έχουν σκοτωθεί ή ακρωτηριασθεί, δηλαδή τρεις φορές περισσότερα παιδιά από ότι το 2013.
Στη Γάζα 54.000 παιδιά έμειναν άστεγα σαν αποτέλεσμα της σύγκρουσης των 50 ημερών, ενώ 538 παιδιά σκοτώθηκαν και περισσότερα από 3.370 τραυματίστηκαν. Στη Συρία 7,3 εκατομμύρια παιδιά πλήττονται από τις συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένων και των 1,7 εκατομμυρίων παιδιών που ζουν ως πρόσφυγες, στο Ιράκ, 2,7 εκατομμύρια παιδιά πλήττονται από τις συγκρούσεις ενώ στο Νότιο Σουδάν, 235.000 παιδιά υποφέρουν από πείνα, ενώ 12.000 παιδιά χρησιμοποιούνται στις στρατιωτικές δυνάμεις ή τις ένοπλες ομάδες της χώρας.
Είναι συγκλονιστική η καταγραφή και μεγάλη η λίστα της ακραίας βίας που αναφέρεται σε παιδιά που έχουν βιασθεί, κακοποιηθεί, παιδιά που έχουν ακρωτηριασθεί, σκοτωθεί ή εκτελεστεί σε κάποιο φλεγόμενο σημείο του πλανήτη. Παιδιά που έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση, έχουν εξαναγκαστεί σε σεξουαλική δουλεία ή έχουν εξαναγκασθεί σε γάμο ή ακόμα και έχουν πωληθεί σε ανοιχτές αγορές. Εκατομμύρια είναι επίσης και τα παιδιά που έχουν εκτοπισθεί ή τα παιδιά που ζουν ως πρόσφυγες.
Δε θα αναφερθώ στην ανασφάλεια, την πείνα και τις ασθένεις που πλήττουν αυτά τα παιδιά (το 2014 είχαμε ένα ξέσπασμα πολυομυελίτιδας σε Ιράκ και Συρία, για να μη μιλήσουμε για τη μεγάλη απειλή του Έμπολα).
Ο Άντονι Λέικ από τη Unicef δήλωσε μεταξύ άλλων ότι το 2014 «ήταν μια καταστροφική χρονιά για εκατομμύρια παιδιά. Ποτέ στην πρόσφατη μνήμη τόσα πολλά παιδιά δεν έχουν υποβληθεί σε τέτοια ανείπωτη βαρβαρότητα».
«Αυτές οι τραγωδίες», τονίζει η έκθεση, «υπογραμμίζουν γιατί το 2015 πρέπει να είναι το έτος όπου η προστασία των παιδιών από τη βία κάθε είδους, είτε σε περίοδο συγκρούσεων, είτε ειρήνης, είτε στο σχολείο ή στο σπίτι και σε κάθε περίπτωση να γίνει η παγκόσμια προτεραιότητα».
Προτού όμως, στεγνώσει το μελάνι είδαμε με φρίκη πόσο εύθραυστη είναι αυτή η προτεραιότητα.
