Ένας διαχρονικός ύμνος στον έρωτα από τον εθνικό ποιητή της Κύπρου

" Του χάρωνος το δρέπανον ακαίρως, αν κόψει εκεί το νήμα της ζωής μου, ω! Μη δακρύσῃς, φίλη της ψυχής μου, θα συντροφεύῃ την ψυχήν μ' ο έρως".   

Λόγια απόλυτου έρωτα από  την πένα του δημιουργού - κατά τον μεγάλο Έλληνα γλωσσολόγο Γ. Ν. Χατζιδάκι - του Κυπριακού Ερωτόκριτου. 

Ο εθνικός ποιητής της Κύπρου Βασίλης Μιχαηλίδης, ερωτεύτηκε το 1875 την Eugenie Bargili  και για χάρη της έγραψε τον "ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟ". Με γλώσσα λιτή (καθαρεύουσα και δημοτική), ο ποιητής περιγράφει με διαχρονικό λόγο, την δύσκολη ώρα του φευγιού από ένα έρωτα δίχως αύριο.  Αποχαιρετά την αγαπημένη του, με την υπόσχεση του παντοτινού και μετά θάνατον, έρωτα..

Συγκινητικοί είναι οι τελευταίοι στίχοι του ποιήματος,όπου αποτυπώνεται η χαρά της ψυχής για το συναίσθημα, παρά το ανεκπλήρωτο του έρωτος!! 

"Υγίαινε, φιλτάτη, φεύγω τώρα,

ιδού η θάλασσ' άρχισε ν' αφρίζῃ.
Στον όρμον το ατμόπλοιον συρίζει,
να μένω πλέον δεν μου μένει ώρα.

Υγίαινε, κι έχε υπ' όψιν ότι
όπου η μοίρα μου με φέρῃ, φως μου,
εν τῳ απείρῳ κράτει του νοός μου,
θα λάμπῃς ως η Φοίβη εν τῳ σκότει. 

Την σκυθρωπότητα θα έχω φίλον,
κι εις το τερπνότερον του κόσμου μέρος
θα με βιβρώσκ' η λύπη και ο έρως,
καθώς ο σκώληξ έσωθεν το μήλον.

Του χάρωνος το δρέπανον ακαίρως
αν κόψ' εκεί το νήμα της ζωής μου,
ω! Μη δακρύσῃς, φίλη της ψυχής μου,
θα συντροφεύῃ την ψυχήν μ' ο έρως.

Το υπέροχο αυτό ποίημα αποπνέει τον έντονο ερωτισμό του δημιουργού του, τον ρομαντισμό και τη ζύμωσή του με το δημοτικό στοιχείο. Μελοποιήθηκε από τον επίσης Κύπριο μουσικοσυνθέτη Λάρκο Λάρκου και το ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο ο Χρήστος Θηβαίος.

Εύα Μαστρογιαννάκη