Πέντε «κλειδιά» που «ανοίγουν» όλες τις πόρτες

Σε κάθε μορφή πόνου (σωματική ή συναισθηματική), ένα χαμόγελο- που δεν κοστίζει απολύτως τίποτα - μπορεί να προσφέρει πολύτιμες δόσεις θάρρους  και δύναμης. Ενδόμυχα, αυτός που «εισπράττει» ένα χαμόγελο, «τροφοδοτείται» με ελπίδα.

Ταυτόχρονα, ένα χαμόγελο που συνοδεύεται από ένα άγγιγμα, καταφέρνει  με ταχύτατους ρυθμούς «να κατακλύσει» τον άλλον, με πλήθος θετικών συναισθημάτων  που δεν είναι δυνατόν να μεταφερθούν με λέξεις. Διότι μ' ένα τρόπο - που ο ανθρώπινος εγκέφαλος επεξεργάζεται αστραπιαία-.το χέρι αυτό, "φτάνει στην καρδιά", την "ακουμπά" και την γαληνεύει..

Φανταστείτε την εικόνα δύο ανθρώπων, που ο ένας χαμογελάει στον άλλο, του κρατάει το χέρι και δάκρυα κυλούν από τα μάτια του. Όχι δάκρυα οίκτου, αλλά δάκρυα συναισθηματικά, που μαλακώνουν την ψυχή και δίνουν περιεκτικά μηνύματα συμπαράστασης και πρόθεσης για βοήθεια.

Η πραγματική βοήθεια για τον συνάνθρωπο - πέρα από την προσφορά της ύλης - είναι να προσευχόμαστε γι' αυτόν ειλικρινά, βαθιά και σιωπηλά. Ν' ακούει ο Θεός την κραυγή της ψυχής με την προθυμία του νου κι όχι με τη δύναμη της φωνής.

Γιατί τελικά η επικοινωνία με τον άνθρωπο είναι η επικοινωνία με τον ΘΕΟ!!!

Κι όλο αυτό είναι ΑΓΑΠΗ!!  Η αγάπη που Εκείνος δίδαξε και που ζητά από μας.

Χωρίς κανέναν δισταγμό λοιπόν, χαμογελάστε, αγγίξτε, δακρύστε, προσευχηθείτε, μα πάνω και πέρα απ' όλα ΑΓΑΠΗΣΤΕ, εκπληρώνοντας τον σκοπό της ζωής.  Εξάλλου, γεννηθήκαμε.... για ν' αγαπάμε!  Ο Θεός μας έπλασε "κατ' εικόνα" και "καθ' ομοίωσιν" Του...γιατί...

Αυτές είναι οι γλώσσες με τις οποίες μπορεί ο άνθρωπος να επικοινωνήσει με τον άνθρωπο... κι αναρωτιέμαι - όπως πολύ εύλογα παρατήρησε μια αγαπημένη φίλη  - έχουμε ανάγκη από άλλες;;;

Εύα Μαστρογιανάκη