Αλήθειες και ψέμματα για τα ΚΕΚ, της Μαρίας Γιαμπουλάκη

Είναι ελληνικό φαινόμενο και συμβαίνει σε όλους τους κλάδους, να εκφέρεται μία άποψη, συνήθως μία κατηγορία χωρίς να υπάρχουν τεκμήρια και ολοκληρωμένη γνώση των γεγονότων. Έτσι και στην περίπτωση των πρώην ΚΕΚ, πλέον Κέντρα Δια Βίου Μάθησης. 

Τα δημοσιεύματα που έχουν προβληθεί κατά καιρούς αναφέρουν τα ΚΕΚ ως μεσάζοντες, ως εργολάβους ανέργων και πάει λέγοντας. Αρχικά θα ήθελα να απευθυνθώ σε όλους αυτούς που συντάσσουν τέτοια κείμενα. Γνωρίζουν επακριβώς το τι συμβαίνει στα ΚΕΚ και πως υλοποιούνται τα προγράμματα voucher που για αυτά γίνεται λόγος;

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Σε ένα από τα προηγούμενα voucher η αμοιβή του παρόχου κατάρτισης, ανερχόταν στα 1100 ευρώ το άτομο. Από τα 1100 ευρώ, κάλυπτε τις ασφαλιστικές εισφορές των ανέργων (6,45%) για το σύνολο του προγράμματος, τις αμοιβές και τις ασφαλιστικές εισφορές των εκπαιδευτών που δίδασκαν στο πρόγραμμα, τις δαπάνες διατροφής των ανέργων για την θεωρητική κατάρτιση και τυχόν έξοδα που προκύπτουν από την παραγωγή και εκτύπωση του εκπαιδευτικού υλικού και της «χαρτούρας» γενικότερα -που στην Ελλάδα του 2015 επιμένουν να σου ζητούν να τηρείς-. 

​Αφού αφαιρεθούν τα παραπάνω από το ποσό των 1100 ευρώ το άτομο, μένει να αφαιρέσουμε και την οποιαδήποτε φορολογία που πρέπει να πληρώσει ο πάροχος. Το κυριότερο όμως είναι, ότι ένα πρόγραμμα διαρκεί από 4 έως 6 μήνες. Αν έχεις μέχρι δύο τμήματα χρειάζεσαι τουλάχιστον έναν υπάλληλο για να το υλοποιήσει και να παρακολουθεί το πρόγραμμα μέχρι τη λήξη του. Έχετε υπολογίσει κύριοι την αμοιβή των υπαλλήλων των ΚΕΚ που υλοποιούν το πρόγραμμα; Ή πιστεύετε ότι τα προγράμματα voucher υλοποιούνται με το πάτημα ενός κουμπιού;

Θα μπορούσα να αναλύσω βήμα βήμα την διαδικασία που απαιτείται για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα αλλά μάλλον αποτελεί περιττή πληροφορία. Άλλωστε όλοι αυτοί που με μεγάλη ευκολία γράφουν βαρύγδουπους τίτλους, δύσκολα θα καταλάβουν το τι χρειάζεται πραγματικά για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα… Οι χειρότεροι όμως δεν είναι αυτοί που δημοσιεύουν τέτοια κείμενα αλλά οι κύριοι των αρμόδιων Υπουργείων που συνεχίζουν και συντηρούν αυτήν ακριβώς τη φρασεολογία για τα ΚΕΚ και για αυτό προχωρούν σε αλλαγές… 

​Όπως σε όλους τους κλάδους, υπάρχουν επαγγελματίες που κάνουν σωστά τη δουλειά τους και υπάρχουν και τα λαμόγια... Η πολιτική «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι» μας γυρίζει 500 χρόνια τουλάχιστον πίσω. Δεν θα μιλήσω για τους φορείς κατάρτισης που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, δεν με αφορούν άλλωστε. Θα μπορούσαν οι υπεύθυνες αρχές να τους εντοπίσουν και να αναστείλουν τη δράση τους. Ξέρετε όμως εσείς εκεί στα αρμόδια Υπουργεία πόσοι εργάζονται στα ΚΕΚ όλης της χώρας;  Εσείς εκεί, στα υψηλά κλιμάκια που συντάσσετε μία εγκύκλιο ενός προγράμματος, ξέρετε τι απαιτείται για να υλοποιηθεί και ποια διαδικασία καλούμαστε καθημερινά να κάνουμε; Μάλλον όχι!

Επίσης, γνωρίζετε ότι πολλοί από τους υπαλλήλους των ΚΕΚ που με τόση μεγάλη ευκολία κατηγορείτε συνεχίζουν τις σπουδές τους στην επιστήμη της εκπαίδευσης ενηλίκων με ίδια κεφάλαια προκειμένου να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες στους ανέργους; Μάλλον όχι! Εδώ φτάσαμε να έχουμε Υπουργό χωρίς Πτυχίο και θα συγκινηθεί κανείς από την προσπάθεια όλων αυτών των στελεχών και των υπαλλήλων των ΚΕΚ; Μάλλον όχι! 

Και επιτέλους για να τελειώνουμε, η θεωρία ότι μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά πρέπει να σταματήσει! 

Της Μαρίας Γιαμπουλάκη, υπεύθυνης κατάρτισης στο ΚΔΒΜ ¨Ευρωπαϊκή Πρόοδος" και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου με αντικείμενο "Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση".