Μόνον νέα και ισχυρά πολιτικά σχήματα θα δώσουν λύση στα προβλήματα της χώρας

Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Δύο πολιτικά κόμματα, τα οποία μετά την μεταπολίτευση του 1974, κυβέρνησαν την Ελλάδα για 40 ολόκληρα χρόνια, πότε το ένα και πότε το άλλο και τα δύο μαζί την διετία 2012-2014.
Τα δύο κόμματα συνέδεσαν το όνομά τους με τα μνημόνια, την είσοδο στο ΔΝΤ και τα δεινά που ακολούθησαν (δυσβάσταχτη φορολογία, πρωτοφανής ανεργία, φτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, μετανάστευση των νέων και πολλά άλλα δυσάρεστα).

Οι πολίτες της χώρας, δεν θέλουν "ν' ακούσουν" ούτε για τη ΝΔ ούτε για το ΠΑΣΟΚ. Τα δύσκολα πέντε τελευταία χρόνια, έχουν «σβήσει» από τη μνήμη τους τα όποια καλά έκαναν (αν έκαναν) στο παρελθόν τα δύο αυτά κόμματα και πλέον, δεν τους «πείθουν» με κανέναν τρόπο και με καμία δύναμη, για να τα ξαναψηφίσουν. Αυτός ήταν άλλωστε και ο βασικός λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου (τον Ιανουάριο κέρδισε εκμεταλλευόμενος την εφαρμογή της δυσβάσταχτης φορολογίας που έφερε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τα μνημόνια καθώς και με τα προεκλογικά ψέματα και την υποσχόμενη ελπίδα). Και ο ΣΥΡΙΖΑ, στους δέκα μήνες που κυβερνά, αποδείχθηκε ανεπαρκής (άλλα υποσχέθηκε, άλλα κάνει) και έχασε την εμπιστοσύνη πολλών ψηφοφόρων του.

Τα εκλογικά ποσοστά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ απέχουν πολύ από το σχεδόν 50% που λάμβαναν στο παρελθόν, με άλλες ηγεσίες, όταν εκλέγονταν να κυβερνήσουν. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, υπέστη πανωλεθρία στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, στις οποίες απώλεσε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της εκλογικής του δύναμης. Όμως και η ΝΔ απέχει σημαντικά από τα προηγούμενα υψηλά εκλογικά ποσοστά της. Ακόμη και στις πρόσφατες εθνικές εκλογές, είχε απώλεια 200.000 ψηφοφόρων.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα δύο αυτά κόμματα εξουσίας, έκλεισαν τον ιστορικό τους κύκλο. Το ΠΑΣΟΚ όταν ως κυβέρνηση το 2010 «παρέδωσε» τη χώρα στους δανειστές και η ΝΔ με το "φιάσκο" στη πρόσφατη αποτυχία εκλογής νέου Προέδρου. Όσο αυτό δεν το βλέπουν και, κυρίως, δεν το αποδέχονται τα στελέχη τους, τόσο δεν πρόκειται να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Ο οποίος κόσμος, κυριολεκτικά, έχει μπερδευτεί απ' όλους και πλέον δεν πιστεύει σε κανέναν (θυμηθείτε και την τεράστια αποχή στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, δείγμα της έλλειψης εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων στα υπάρχοντα κόμματα).

Όσοι ασχολούνται με την πολιτική, οφείλουν να αντικρύσουν κατάματα την πραγματικότητα,  να αφουγκρασθούν την αγωνία των πολιτών για το πού βαδίζει η χώρα  και να επαναπροσδιορίσουν τις θέσεις τους σχετικά με τις επόμενες ενέργειές τους. Η χώρα χρειάζεται νέες πολιτικές δυνάμεις και συμμαχίες, με την δημιουργία νέων ισχυρών κομμάτων, τα οποία να μπορέσουν να χειρισθούν αποτελεσματικά τις υποθέσεις της, ειδικά τώρα, που είναι σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση.

Όπως ξαναγράψαμε στη στήλη αυτή στις 6 Μαρτίου, η χώρα χρειάζεται  νέα ισχυρά  κόμματα, τα οποία να περιλαμβάνουν όλες τις πολιτικές απόψεις, προσαρμοσμένες στη σημερινή εποχή με βασικό άξονα την ισχυροποίηση του πολιτικού συστήματος. Τέτοια κόμματα (ή κόμμα), όπου θα μετέχουν στελέχη προερχόμενα από τα σημερινά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝ.ΕΛ. κλπ). Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ να μετατραπεί σε σύγχρονο ευρωπαϊκό αριστερό κόμμα χωρίς συνιστώσες και να "απορροφήσει" όλους όσοι πιστεύουν στην αριστερά. Στα νέα κόμματα να μετέχουν επίσης νέα σε ηλικία άτομα  καθώς και επιχειρηματίες, άνθρωποι του πνεύματος και πανεπιστημιακοί. Τα νέα αυτά πολιτικά σχήματα θα ξαναδώσουν κύρος στον πολιτικό κόσμο και ισχυρό κίνητρο για το εμπιστευθούν πάλι οι πολίτες.

Αυτό που απαιτείται, είναι η απόφαση και οι πρωτοβουλίες για τη δημιουργία τέτοιων νέων κομμάτων, τα οποία να συμπεριλάβουν στις τάξεις τους πολιτικές απόψεις της σύγχρονης εποχής. Η Ελλάδα δεν έχει, σ' αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, την πολυτέλεια να διαθέτει πάνω από 40 πολιτικά κόμματα (τα περισσότερα με απαρχαιωμένες ιδεολογίες) και μάλιστα να τα χρηματοδοτεί ο κρατικός προϋπολογισμός.
Αν και τώρα οι πολιτικοί του τόπου μας, δεν πάρουν τα μηνύματα των καιρών και η ευκαιρία δεν αξιοποιηθεί εξ αιτίας προσωπικών φιλοδοξιών για αρχηγία κλπ, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας και παντοτινοί όμηροι των δανειστών.

Βασίλης Σκουταράς