Νέα μελέτη Φινλανδών και Γερμανών επιστημόνων εξετάζει τα οφέλη που θα προκαλούσε η ελάττωση του κρέατος στη δίαιτα του παγκοσμίου πληθυσμού, όσον αφορά την κατανάλωση νερού.
Ήδη ένας στους τρεις ανθρώπους κατοικεί σε περιοχή με μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα λειψυδρίας. Σύμφωνα με μετριοπαθείς προβλέψεις, έως το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει αυξηθεί στα 9,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους, ασκώντας ακόμα μεγαλύτερη πίεση στα αποθέματα νερού.
Περίπου το 90 τοις εκατό του νερού καταναλώνεται για να καλύψει τις ανάγκες της γεωργίας, ωστόσο μεγάλο ποσοστό από αυτό προορίζεται για την καλλιέργεια της τροφής των ζώων στις κτηνοτροφικές μονάδες.
Η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Μίκα Γιάλαβα υπολόγισαν πόσο «πράσινο νερό», δηλαδή νερό από βροχοπτώσεις, και πόσο «γαλάζιο νερό», δηλαδή νερό από ποτάμια και λίμνες, θα εξοικονομούταν αν κάθε άνθρωπος στον κόσμο υιοθετούσε τις διατροφικές οδηγίες του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WHO). Στη συνέχεια ανέλυσαν τέσσερα ακόμα σενάρια όπου το ποσοστό ζωικής πρωτεΐνης στη διατροφή μειωνόταν σταδιακά σε 50, 25, 12,5 και 0 τοις εκατό.
Για τις δίαιτες στο σενάριο εναρμόνισης με τις οδηγίες του WHO, οι ερευνητές υπολόγισαν πως ο συνολικός μέσος όρος κατανάλωσης νερού δε θα άλλαζε, αλλά σε μεμονωμένες χώρες θα υπήρχαν δραστικές αλλαγές. Οι χώρες που σήμερα υποφέρουν από έλλειψη φαγητού θα αύξαναν την κατανάλωση νερού, ενώ οι μεσογειακές χώρες, το Καζακστάν και το Ιράν θα εμφάνιζαν αντίστοιχη μείωση.
Ωστόσο στα τέσσερα σενάρια μείωσης των ζωικών πρωτεϊνών, οι επιστήμονες υπολόγισαν σημαντικές μειώσεις στην κατανάλωση νερού, ειδικά στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αμερική και την Ωκεανία, ενώ η μικρότερη μείωση υπολογίστηκε για τη Νοτιοανατολική Ασία. Οι τοπικές αυτές διαφορές οφείλονται κατά κύριο λόγο στο κλίμα και αρκετά λιγότερο στις διατροφικές συνήθειες.
Για τα τέσσερα σενάρια, η κατανάλωση πράσινου νερού θα μειωνόταν κατά 6, 11, 15 και 21 τοις εκατό αντίστοιχα, ενώ η κατανάλωση γαλάζιου νερού θα μειωνόταν κατά 4, 6, 9, και 14 τοις εκατό, αντίστοιχα.
Συνολικά η έρευνα καταλήγει πως μία παγκόσμια αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες έχει τη δυνατότητα να εξοικονομήσει αρκετό νερό για επιπλέον 1,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Ωστόσο σύμφωνα με τον Γιάλαβα, οι ερευνητές κατανοούν πως τέτοιες μαζικές αλλαγές απαιτούν μακροχρόνιες προσπάθειες και εμφανίζουν ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, λόγω των τοπικών παραδόσεων και συνηθειών.
