Η φύση εκδικείται με το χειρότερο τρόπο στην περιοχή του Έβρου. Ο πολύχρονος και συστηματικός «βιασμός» του ποταμιού, η εμφάνιση δεκάδων… νησίδων και η κλιματική αλλαγή, συντελούν στις συχνές πλημμύρες του κυριότερου ποταμού των Βαλκανίων.
Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν, για να τιθασεύσει ο Έβρος, αλλά ακόμη δεν κατέστη δυνατό να περιοριστούν οι πλημμύρες.
Όμως, βαρύ τίμημα δεν πληρώνει μόνο η ελληνική πλευρά, αναφέρει σε ρεπορτάζ του ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής. Δεκάδες χωριά και εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα πλημμυρίζουν σε Βουλγαρία και Τουρκία. Την ίδια ώρα, οι έντονες βροχοπτώσεις που πλήττουν για περισσότερες από 10 ημέρες περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης έχουν, μέχρι στιγμής, τραγικό απολογισμό πέντε νεκρούς και έναν αγνοούμενο. Δυστυχώς, οι περισσότεροι απ’ αυτούς υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους και επιχείρησαν να διασχίσουν ορμητικούς χείμαρρους, με τραγικά αποτελέσματα…
Οι κάτοικοι του ακριτικού Έβρου περνούν δραματικές στιγμές. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων έχουν μετατραπεί σε μία απέραντη λίμνη, ενώ εκατοντάδες ζώα πνίγηκαν στα μαντριά της περιοχής. Τα νερά του ποταμού έφτασαν μέχρι τις πόρτες των σπιτιών των κατοίκων. Όσα μέτρα κι αν έλαβε η Πολιτεία σε συνεργασία με τη Βουλγαρία και την Τουρκία-δεν στάθηκαν αρκετά, ώστε να αποτρέψουν την καταστροφή.
Και για πολλούς μοιάζει απόλυτα λογικό, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τις εκτεταμένες παρεμβάσεις που έγιναν στην κοίτη του ποταμού στη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, με αποτέλεσμα το πλάτος του να μειωθεί από 1.500-2.000 μέτρα που ήταν στο παρελθόν, στα 150-200 μέτρα, σήμερα.
Με σταδιακή ύψωση αναχωμάτων όλο και πιο μέσα στην κοίτη του ποταμού (κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που τα νερά του ποταμού είναι τραβηγμένα), στην αρχή για την προστασία των οικισμών και στη συνέχεια για την προστασία των καλλιεργειών που δημιουργήθηκαν πάνω στην κοίτη του ποταμού, η διατομή του όλο και μειωνόταν.
Παράλληλα, η κοίτη του Έβρου δέχτηκε από τους Αρδα, Ερυθροπόταμο και Εργίνη μεγάλες ποσότητες από φερτές ύλες. Μόνο τη δεκαετία του 1980, οι αρμόδιες ελληνικές υδραυλικές υπηρεσίες κατέγραψαν ένα εκατ. τ.μ. νέες φερτές ύλες στην κοίτη του Έβρου, που είχαν ως συνέπεια τη δημιουργία μεγάλων νησίδων.
