«Δεν γνωρίζω κάτι σχετικό για τις παράνομες πράξεις των κατηγορουμένων και τα όσα τους αποδίδονται. Η γνώση μου προκύπτει από τις εφημερίδες και τα δικαστήρια» τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης που καταθέτει ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων στη δίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου σε δεύτερο βαθμό, ως μάρτυρας με την ιδιότητα του πρώην Πρωθυπουργού, υπό την προεδρία του οποίου το ΚΥΣΕΑ έλαβε τις επίμαχες αποφάσεις για την προμήθεια εξοπλιστικών προγραμμάτων, την επίδικη περίοδο, στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Ο πρώην Πρωθυπουργός έδωσε πολιτικό όρκο, ενώ συνοδευόταν όπως και κατά την πρώτη φορά προσέλευσης του στο δικαστήριο από τον άλλοτε στενό του συνεργάτη κ. Σωκράτη Κοσμίδη, και τον νομικό κ. Χριστόφορο Αργυρόπουλο
«Με καλέσατε και ήλθα ευχαρίστως, γιατί θέλω να συμβάλλω στην απονομή της Δικαιοσύνης», είπε ο κ. Σημίτης. «Δεν γνωρίζω όμως τίποτε σχετικό για τις παράνομες πράξεις των κατηγορουμένων, και τα όσα τους αποδίδονται. Η γνώση μου προκύπτει από τις εφημερίδες και τα δικαστήρια».
Ο κ. Σημίτης, όπως μεταδίδει το BHMA, χαρακτήρισε μεν ως αποφασιστικό τον ρόλο του ΚΥΣΕΑ, ως «πολιτικού οργάνου», πλην όμως ως αναληθή τον ισχυρισμό ότι εξοπλισμοί έγιναν επιπόλαια, ως εκ τούτου προσπάθησε να αποδώσει το κλίμα της εποχής.
«Γίνονταν αγορές εξοπλισμών πέρα από το συνηθισμένο. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς αν υπήρχε αρνητική πρόθεση. Ήμουν πρωθυπουργός που οδήγησε σε αυτές τις αγορές. Το 1996, συνέβη το επεισόδιο των Ιμίων. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν είχαν την ετοιμότητα και τον εξοπλισμό που έπρεπε να έχουν και γι αυτό δεν μπόρεσαν να επέμβουν εγκαίρως. Έπεσε ένα ελικόπτερο και σκοτώθηκαν τα παιδιά που επέβαιναν… Οταν εγώ στις 3 το πρωί ρώτησα τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ αν μπορούσαν να καταλάβουν τη νησίδα δίπλα στα Ιμια, μου είπε ότι θα χρειάζονταν έξι ώρες για να δράσουν. Θα ήταν πια πρωί και θα επεμβαίνανε οι Τούρκοι...», είπε.
«Μετά τα Ίμια με συνάντησε η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας και μου επεσήμανε τις ελλείψεις και την υπεροχή της Τουρκίας σε εξοπλισμό. Χρειαζόταν δύναμη αναχαίτισης που θα αποθάρρυνε την Τουρκία. Κατόπιν τούτου, η κυβέρνηση αποφάσισε να αγοράσει σύγχρονα οπλικά συστήματα και να εκσυγχρονίσει τις Ένοπλες Δυνάμεις», πρόσθεσε.
Ο κ. Σημίτης απαρίθμησε τις εξοπλιστικές προμήθειες (Μιραζ F16 κτλ.) αναφέρθηκε στη μετέπειτα διπλωματική προσπάθεια με την Ευρωπαϊκή Ενωση που οδήγησε το 1999 στη Συμφωνία του Ελσίνκι, ενώ μίλησε και για τον ρόλο της Κυβερνητικής Επιτροπής το 2001, οπότε και αποφασίστηκε με δική του πρωτοβουλία η δαπάνη περί τα εξοπλιστικά κατά 35 δις ευρώ. Τόνισε μάλιστα στο σημείο αυτό την επιμονή του Ακη Τσοχατζοπουλου να μη μειωθούν τα προγράμματα.
Ο ίδιος έδειξε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας «ως υπεύθυνο για τις όποιες εξελίξεις, καθώς αυτός κινεί τη διαδικασία. Στο υπουργείο Εθνικής υπάρχει πληθώρα οργάνων (...). Δεν έρχεται καμία απόφαση στο ΚΥΣΕΑ προτού υπογράψουν οι υπεύθυνοι αυτών των επιτροπών, ο προϊστάμενος, οι αρχηγοί κάθε όπλου και ο ΓΕΕΘΑ. Τότε έρχεται το αντικείμενο στον υπουργό».
«Το ΚΥΣΕΑ δεν έχει ελεγκτική εξουσία, δεν κάνει διαπραγματεύσεις, δεν μιλάει για τιμές και περιεχόμενο αντισταθμιστικών ωφελημάτων, περιεχόμενο συμπαραγωγής κτλ. Δεν κρατά καν πρακτικά, λόγω του απορρήτου. Δεν μπορεί να αγοράσει κανένα όπλο αν δεν το έχει προηγουμένως προτείνει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας», είπε ο κ. Σημίτης.
Ο ίδιος επεσήμανε ότι μέσα σε μία 8ετία το ΚΥΣΕΑ συνεδρίασε μόλις 44 φορές.
