Το Politico στην ευρωπαϊκή του έκδοση δημοσιεύει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο το οποίο αφορά την Ελλάδα και αναφέρεται σε πρόσωπα και "θεσμούς" που πρωταγωνίστησαν στην χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι οι άνθρωποι που σύμφωνα με το άρθρο αυτό, "πήραν στον λαιμό τους την Ελλάδα" και την έφτασαν εκεί που βρίσκεται σήμερα.
Όπως γράφει το άρθρο, "την ώρα που οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τους πιστωτές είναι σε εξέλιξη, η ευθύνη για την καταστροφή του έθνους που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα πέφτει εντελώς στους ώμους του Αλέξη Τσίπρα και του υπουργού των Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Η ιστορία δείχνει ότι μεγάλοι ηγέτες από τον Γουίνστον Τσόρτσιλ μέχρι την Κωνσταντίνο τον Β "βοήθησαν" την Ελλάδα να φτάσει εκεί που είναι σήμερα".
Και παραθέτει την λίστα των 12:
Κωνσταντής και Γεώργιος Μαυρομιχάλης (πέθαναν το 1831)
Όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας ορίστηκε πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας το 1827 δεν είχε φαναστεί ότι η δουλειά του θα ήταν πολύ πιο σκληρή από το πόστο του ως υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας. Μεγαλωμένος αλλιώς ο Καποδίστριας συνειδητοποίησε ότι το όραμά του για ένα μοντέρνο ελληνικό κράτος δεν ήταν κοινό με πολλούς, ιδιαίτερα με την τότε ελίτ.
Το 1831 τον μαχαίρωσαν στην κοιλιά και τον πυροβόλησαν στο κεφάλι ο Κωνσταντής και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ενώ πήγαινε στην εκκλησία. Η δολοφονία του ήταν για να τον εκδικηθούν για την φυλάκιση του πατέρα και αδερφού τους πρώην πολέμαρχου Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Η δολοφονία του Καποδίστρια βύθισε την Ελλάδα στο χάος και στην επιβολή από τους τότε ισχυρούς της Ευρώπης ενός ξενόφερτου Βασιλιά, του Όθωνα, έτσι ώστε να πάρουν οι Έλληνες μια πρώτη γεύση από γερμανική κατοχή.
Ουίνστον Τσώρτσιλ (1874–1965)
Το 1944 οι αντάρτες του Απελευθερωτικού Στρατού κατάφερναν να διώξουν τους Γερμανούς από την Ελλάδα μετά από τριάμισι χρόνια βάναυσης κατοχής. Όμως εν αγνοία τους ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ και ο Σοβιετικός ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν μοίρασαν κρυφά την Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια σε ένα κομμάτι χαρτί, φέρνοντας την Ελλάδα στη σφαίρα επιρροής της Βρετανίας.
Και με τους κομμουνιστές ηγέτες να φέρουν επίσης ευθύνη η εμμονή του Τσόρτσιλ να αποκαταστήσει την αντιλαϊκή μοναρχία αλλά και η αποφασιστικότητά του να αποκλείσει πρώην κομμουνιστές αντάρτες από το νέο ελληνικό στρατό, έσπρωξε Ελλάδα στον καταστροφικό δρόμο του εμφυλίου πολέμου.
Κωνσταντίνος Β' (1940–)
Από την ώρα που η Ελλάδα έγινε κοινοβουλευτική δημοκρατία το 1974, ο πρώην Βασιλιάς της δεν είχε κανέναν ρόλο στην πολιτική ή δημόσια ζωή. Ο Κωνσταντίνος ανέβηκε στον θρόνο στα 23 του χρόνια και έκανε αρκετή ζημιά από το 1964 έως το 1967. Σύντομα, ο ίδιος βρέθηκε σε διαμάχη με την κεντρώα κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος τελικά παραιτήθηκε. Ο Κωνσταντίνος με τις επόμενες κινήσεις που έκανε τροφοδότησε την πολιτική αστάθεια η οποία τελικά οδήγησε στην στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967.
Γεώργιος Παπαδόπουλος (1919–1999)
Η αδύναμη κατάσταση στην οποία ήδη βρισκόταν η Ελληνική Δημοκρατία δέχθηκε ένα μεγάλο πλήγμα το 1967 όταν μια ομάδα μεσαίων αξιωματικών του στρατού, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο, οργάνωσαν ένα επιτυχημένο πραξικόπημα. Ακολούθησαν 7 χρόνια δικτατορίας στη διάρκεια της οποίας ο ίδιος ο Παπαδόπουλος καθαιρέθηκε με πραξικόπημα από τους σκληροπυρηνικούς.
Ανδρέας Παπανδρέου (1919 –1996)
Ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην Ελλάδα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου άφησε ένα ανεξίτηλο σημάδι στην ελληνική πολιτική σκηνή αλλά και στην οικονομία της. τα χρόνια που βρέθηκε στην εξουσία ( 1981 -1989, 1993 -1996), ο σπουδαγμένος στο Χάρβαρντ οικονομολόγος παρουσίασε τις μεταρρυθμίσεις του γεμίζοντας τον τομέα της δημόσιας διοίκησης με υποστηρικτές του κόμματός του. Παρά το γεγονός ότι ανέβασε το βιοτικό επίπεδο κάνοντας την μεσαία τάξη πολυπληθέστερη, επιβάρυνε αυξάνοντας δραματικά το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Τα σκάνδαλα διαφθοράς έκαναν το ένα μετά το άλλο την εμφάνισή τους στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και όλη η Ελλάδα και ο κόσμος μιλάει για την ερωτική του περιπέτεια όταν ο Παπανδρέου εγκατέλειψε την γυναίκα του για την αεροσυνοδό ερωμένη του και κατόπιν σύζυγό του.
Κώστας Καραμανλής (1956–)
Όπως πολλοί πρωθυπουργοί, ο Κώστας Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας βασιζόμενος κυρίως στη δύναμη του επιθέτου του. Ο θείος του ήταν πρωθυπουργός και Πρόεδρος της χώρας. Όμως στα 5 χρόνια που ήταν στην εξουσία, από το 2004 έως το 2009, έγιναν ελάχιστες μεταρρυθμίσεις και η κυβέρνησή του έχασε τον έλεγχο της οικονομίας.
Αν ο Καραμανλής, γράφει το Politico, περνούσε λιγότερο χρόνο παίζοντας Playstation, όπως φημολογείται, τα πράγματα ίσως να ήταν καλύτερα. Η κυβέρνηση Καραμανλή άνοιξε τον δρόμο με το δημοσιονομικό έλλειμμα να έχει φτάσει στα ύψη, να ζητήσει η χώρα πρόγραμμα διάσωσης.
Γιώργος Παπανδρέου (1952–)
Πρωθυπουργός όπως και ο πατέρας του και ο παππούς του, ο Γιώργος Παπανδρέου εξελέγη τον Οκτώβριο του 2009 χρησιμοποιώντας το ... πιασάρικο σλόγκαν "λεφτά υπάρχουν" παρά το γεγονός ότι είχε επίγνωση της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας.
Ανίκανος να διαχειριστεί την δημοσιονομική κρίση, ο Παπανδρέου ζήτησε €110 δισεκατομμύρια κάνοντας συμφωνία διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι 'Ελληνες δεν ξανατσίμπησαν όταν επέστρεψε στην πολιτική σκηνή φέτος.
Άκης Τσοχατζόπουλος (1939–)
Η Ελλάδα θα ήταν σε πολύ χειρότερη θέση αν ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Άκης Τσοχατζόπουλος είχε πετύχει στην προσπάθειά του να γίνει πρωθυπουργός το 1996. Ευτυχώς, το μόνο που έκανε ήταν με έξι ψήφους διαφορά να χάσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Το 2013, το δικαστήριο καταδίκασε τον Τσοχατζόπουλο, σε ισόβια κάθειρξη για € 55.000.000 σε μίζες από εξοπλισμούς όταν ήταν υπουργός Άμυνας. Η σύζυγός του, η πρώην σύζυγός του, η κόρη του, ο εξάδελφος του, και οι συνεργάτες ήταν οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο με την πλειοψηφία να έχουν επίσης φυλακιστεί.
Έλληνες Ολιγάρχες
Με περιουσίες που διατηρούν και αυξάνουν δεκαετίες ολόκληρες, οι Έλληνες ολιγάρχες έχουν περάσει σχετικά αλώβητοι από την κρίση.
Συνεχίζουν να ελέγχουν τεράστιο πλούτο διατηρώντας θέσεις κλειδιά σε τομείς όπως αυτούς της Ναυτιλίας, των Τηλεπικοινωνιών, των Τραπεζών, των Κατασκευών και των Δημοσίων Έργων.
Το περιοδικό κάνει λόγο για κλίκα των ισχυρών που χρησιμοποιεί τις πολιτικές τους διασυνδέσεις με όλες τις κυβερνήσεις για να κερδίζουν τις συμβάσεις. Ασκούν επίσης έλεγχο σε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ σε μια χώρα όπου η δημόσια ραδιοτηλεόραση παραμένει σε μεγάλο βαθμό υπό τον έλεγχο του κράτους. Η νεα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει υποσχεθεί να χαλιναγωγήσει τους ολιγάρχες, αλλά μερικά πράγματα είναι πιο εύκολα στα λόγια παρά στην πράξη.
Πέτρος Κωστόπουλος (1954–)
Επιχειρηματίας και εκδότης ο Πέτρος Κωστόπουλος, κέρδισε την φήμη του στην διάρκεια της δεκαετίας του '90. Έβγαλε στην αγορά μερικά από τα πιο δημοφιλή περιοδικά lifestyle και προσπάθησε να σπάσει τα ταμπού και να μιμηθεί την αστική μόδα από πιο εύπορες δυτικές χώρες. Το βασικό μήνυμα στις δημοσιεύσεις και τα κύρια άρθρα του ήταν αυτό του αχαλίνωτου καταναλωτισμού.
Πολλές πιστωτικές κάρτες, Πόρσε Καγιέν, διακοπές για σκι, μεγάλα στεγαστικά δάνεια, καθώς και ιδιωτικές πισίνες. Όλα αυτά τα status symbols έγιναν πιο προσιτά όταν η Ελλάδα -μια από τις πιο φτωχές χώρες της ΕΕ έγινε μέλος της ευρωζώνης το 2001- και οι τράπεζές της απέκτησαν πιο εύκολα πρόσβαση σε φτηνό χρήμα.
Νίκος Μιχαλολιάκος (1957–)
Σχετικά άγνωστος μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ο Νίκος Μιχαλολιάκος και το νεο - ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής επωφελήθηκαν από την ελληνική κρίση κερδίζοντας θέσεις στο Ελληνικό και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Για αρκετό διάστημα η Χρυσή Αυγή αλώνιζε στους δρόμους με πεζές περιπολίες και με κατηγορίες για τον εκφοβισμό και μερικές φορές ξυλοδαρμό μεταναστών και πολιτικών αντιπάλων. Μόνο όταν ένας υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής μαχαίρωσε θανάσιμα τον τραγουδιστή Παύλο Φύσσα το 2013 το κράτος αντέδρασε φυλακίζοντας τον Μιχαλολιάκο και πολλά άλλα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής, που τις επόμενες ημέρες θα δικαστούν για την σύσταση και λειτουργία μιας εγκληματικής οργάνωσης.
Τρόικα
Η τρόικα - η οποία αποτελείται από την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ - φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση της Ελλάδας. Τα προγράμματα της τρόικας βασίστηκαν σε υπεραισιόδοξες προβλέψεις για την ανάπτυξη, οι οποίες οδήγησαν σε μια σειρά από αναθεωρήσεις της βιωσιμότητας του χρέους στην Ελλάδα. Η δημοσιονομική λιτότητα έχει επιβάλει ένα τεράστιο κοινωνικό κόστος στον ελληνικό λαό, ωθώντας τους ανθρώπους στην ανεργία και στη φτώχεια, και αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες χωρίς πρόσβαση στη δημόσια υγειονομική περίθαλψη.
