Φωνή απόγνωσης για τον ουσιαστικό αποκλεισμό του παιδιού της από το σχολείο απευθύνει μια μητέρα από το Ηράκλειο προς το Υπουργείο Παιδείας, χωρίς να έχει πάρει την παραμικρή απάντηση. Η κυρία Μαρία Μυλωνάκη, ζητά την αποκατάσταση της αδικίας εις βάρος των παιδιών που χρειάζονται βοηθητικό προσωπικό για να πάνε σχολείο και τα οποία στην ουσία μέχρι σήμερα, μέσα Οκτωβρίου, παραμένουν αποκλεισμένα από τη δημόσια εκπαίδευση.
Όπως λέει στο ekriti.gr η κ. Μυλωνάκη, φέτος η κόρη της, που έχει διαπιστωμένη αναπηρία 50% επρόκειτο να πάει στην πρώτη Δημοτικού, ωστόσο αν και περίμενε με αγωνία την έναρξη της σχολικής χρονιά εντούτοις παρέμεινε για μέρες καθηλωμένη στο σπίτι. Αιτία ήταν αρχικά η γραφειοκρατία ως προς το χαρτί της πιστοποίησης της αναπηρίας, λόγω των ειδικών διατυπώσεων που απαιτούν τα προγράμματα ΕΣΠΑ. Ακόμα και όταν έγινε όμως η επενεξέταση από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας, η κατάσταση δεν άλλαξε αφού το ειδικό προσωπικό δεν έχει προσληφθεί ακόμα.
«Τελικά, για να πάει το παιδί μου σχολείο αναγκάστηκα να πληρώσω από την τσέπη μου κοπέλα που το υποστηρίζει» ενώ οι αρμόδιοι μου λένε πως όπου να 'ναι θα προσληφθεί το απαραίτητο προσωπικό και θα έχω τη βοήθεια που δικαιούμαι» λέει η κ. Μυλωνάκη.
Μάλιστα το θέμα της έχει φτάσει μέχρι το Συνήγορο του Πολίτη, όπου επίσης έκανε καταγγελία αφού εδώ και ένα μήνα δεν έχει πάρει καμία απάντηση από το Υπουργείο Παιδείας. «Έστειλα την καταγγελία από τις 4 Σεπτεμβρίου στο γραφείο του υπουργού και στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής. Με ενημέρωσαν απλά πως πήρε αριθμό πρωτοκόλλου (137759) και πως θα εξεταστεί σύντομα το θέμα μου. Εν τω μεταξύ οι μέρες περνούσαν, το σχολεία άνοιξαν αλλά όχι και για τα παιδιά σαν το δικό μου. Εμείς έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου για να ξαναπεράσει το παιδί από το ΚΕΠΑ. Και τότε όμως πάλι καμία λύση δεν δόθηκε" αναφέρει η ίδια.
Ωστόσο, σε δηλώσεις του στο Ράδιο Κρήτη τη Δευτέρα, ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Κρήτης κ. Γιώργος Τερζάκης, ανέφερε πως το βοηθητικό προσωπικό ήρθε και πως τις επόμενες ημέρες η κατάσταση θα εξομαλυνθεί.
Αναλυτικά η καταγγελία της κας Μυλωνάκη (από τις 4 Σεπτεμβρίου) έχει ως εξής:
«Λέγομαι Μαρία Μυλωνάκη του Γεωργίου.
Εγώ και η κόρη μου είμαστε μόνιμοι κάτοικοι Ηρακλείου Κρήτης. Το επάγγελμά μου είναι νηπιαγωγός και διανύω τον ενδέκατο χρόνο διορισμένη στο δημόσιο σχολείο.
Η κόρη μου πάσχει από ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη τύπου ένα (1) πολλαπλών ενέσεων από εννιά μηνών, στην οποία έχει αποδοθεί ποσοστό αναπηρίας 50%.
Σήμερα είναι έξι ετών και επρόκειτο να πάει στην πρώτη Δημοτικού. Τον Ιούνιο μας ζήτησαν χαρτί από το νοσοκομείο που να βεβαιώνει την πάθηση του παιδιού και μία αίτηση προκειμένου το παιδί να έχει Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό.
Τη Δευτέρα 31/8/2015 το μεσημέρι μου τηλεφώνησαν από την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κρήτης και μου είπαν πως ζητούν απόφαση του ΚΕΠΑ - Κέντρου πιστοποίησης Αναπηρίας (πράγμα το οποίο τον Ιούνιο δεν μας είχε ζητηθεί) και φανταστείτε τι θα είχε συμβεί αν δεν είχα προνοήσει να περάσει το παιδί μου από επιτροπή.
Πάνω στην απόφαση ζητούσαν να αναγράφει τον ειδικό λόγο πρόσληψης ειδικού βοηθητικού προσωπικού, ενώ η απόφαση του ΚΕΠΑ γράφει "για κάθε νόμιμη χρήση"( Η χρήση δηλαδή για την οποία ενδιαφερόμαστε δεν εμπεριέχεται στο κάθε νόμιμη χρήση);
Τα παιδιά θα περάσουν ξανά από Επιτροπή στις 29 Σεπτεμβρίου 2015 όταν τα σχολεία ανοίγουν στις 11 Σεπτεμβρίου 2015.
Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα κάθε παιδί έχει ίσο δικαίωμα με τα άλλα παιδιά στη Δημόσια Εκπαίδευση. Όταν λοιπόν τα παιδιά με αναπηρία αποκλείονται από το Δημόσιο Σχολείο ακόμα και για μία ώρα αυτό δεν θα έπρεπε να το ονομάσετε σχολείο, αλλά "Καιάδα". Αναρωτιέμαι τι πολιτικός πολιτισμός είναι αυτός που επιτρέπει στο βάρος που φέρουν τα παιδιά μας κι εμείς να προσθέτετε κι άλλο βάρος αντί να μας το ελαφρύνετε.
Ως πολίτης αυτής της χώρας που εκπληρώνω τις υποχρεώσεις μου απέναντί της, προτίθεμαι να ασκήσω με κάθε τρόπο, κάθε νόμιμό μου δικαίωμα που μου επιφυλάσσει ο νόμος για να έχει το παιδί μου αυτό που του ανήκει».
Μετά την αδιαφορία του Υπουργείου και αφού πλέον προσέλαβε γυναίκα για να συνοδεύει το παιδί της στο σχολείο η κ. Μυλωνάκη απευθύνθηκε πριν από δύο μέρες με την ίδια καταγγελία στον Συνήγορο του Πολίτη.
«Είμαι αποφασισμένη να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για το παιδί μου και θα το κάνω. Όπως ακριβώς λέω και στην επιστολή μου, πληρώνω τους φόρους μου και εγώ και η κόρη μου δικαιούμαστε ίσες ευκαιρίες. Δε ζητάω τίποτα παραπάνω, δε ζητάω να πάει το παιδί μου σε ιδιωτικό σχολείο όπως το παιδί του πρωθυπουργού. Ζητάω τα αυτονόητα. Το κυνηγάω το θέμα και θα το πάω ως το τέλος. Έχω δώσει αγώνα για το παιδί μου, που κάνει τέσσερις ενέσεις τη μέρα από εννιά μηνών και τώρα που ήρθε η ώρα να πάει σχολείο δεν πρόκειται να του στερήσω αυτό το δικαίωμα» λέει στο e-kriti η κυρία Μυλωνάκη.
Ρεπορτάζ: Μάριος Διονέλλης
