Σε καταγγελίες για την αναγόρευση Ρίχτερ από το Πανεπιστήμιο Κρήτης προχώρησε ο βουλευτής Ηρακλείου της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρης Αυγενάκης, μιλώντας στη Βουλή.
Ακολουθεί η τοποθέτησή του:
«Θέλω να αναφερθώ σε ένα θλιβερό γεγονός που απασχολεί τις τελευταίες εβδομάδες την κοινωνία της Κρήτης και μιλώ βεβαίως για την αναγόρευση του Γερμανού Καθηγητή κ. Ρίχτερ ως επίτιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Και είναι χρέος μας, και χρέος σας, ως αρμόδιος Υπουργός να πράξετε τα δέοντα σε όποιον προσβάλλει την ιστορία μας αποδεχόμενος την παραχάραξη και παραποίησή της και την τιμή όσων θυσιάστηκαν για την πατρίδα μας.
Ο Καθηγητής κ. Ρίχτερ είναι ένας αρκετά γνωστός ιστορικός, ο οποίος έχει ασχοληθεί συστηματικά με την ελληνική και την κυπριακή ιστορία. Ο Καθηγητής Ρίχτερ με το επίμαχο βιβλίο του («Επιχείρηση Ερμής: Η Κατάκτηση της Νήσου Κρήτης τον Μάιο 1941») προχωρεί με επαγγελματισμό αλλά όχι πάντοτε με επιτυχία σε μια αναθεώρηση της ιστορίας του τόπου με τους κατακτητές της.
Πρώτον, η αμφισβήτηση της στρατηγικής σημασίας της «κατάκτησης της Κρήτης» έρχεται σε αντίθεση με κάποιες αλλά σίγουρα όχι όλες τις επιστημονικές απόψεις επί του θέματος. Το δεύτερο επίπεδο του αναθεωρητισμού – και το πλέον προκλητικό για κάθε Έλληνα, πόσω μάλλον Κρητικό – είναι η διαφαινόμενη σχετικοποίηση των εγκλημάτων πολέμου που διέπραξαν τα στρατεύματα του Τρίτου Ράϊχ. Η λογική του συγγραφέα είναι ότι το ανηλεές και πέραν του δικαίου του πολέμου κινούμενο κρητικό αντάρτικο εξώθησε τους εισβολείς σε αποκτήνωση. Οι οποίοι εισβολείς ήταν, στην πλειοψηφία τους, επίλεκτες μονάδες διαπνεόμενες από έναν «ιδεαλισμό». Είναι τόσο απαράδεκτη η σύνδεση της κτηνωδίας του επιτιθέμενου και του κατακτητή με την οργή του αμυνόμενου που ο ιστορικός εδώ χάνει την συμπάθεια κάθε στοιχειωδώς αντικειμενικού αναγνώστη. Πόσω μάλλον του Έλληνα, πόσω μάλλον του Κρητικού.
Δεν πρόκειται ούτε για αμφισβήτηση της ακαδημαϊκής ελευθερίας ούτε για «σκοταδισμό» κάποιων στρατιωτικών. Ας σταματήσουμε να δημιουργούμε εντυπώσεις. Ουδείς εμπόδισε – και ουδείς θα εμποδίσει στο μέλλον – τον Καθηγητή κ. Ρίχτερ να αναπτύξει τις απόψεις του.
Η ανακήρυξη όμως σε επίτιμο διδάκτορα, αυτή η εξαιρετική τιμή, που συνδέει δια βίου το ίδρυμα με τον κατ’ εξαίρεση έτσι τιμώμενο, αποτελεί κάτι εντελώς διαφορετικό. Τέτοιες προκλητικές αστοχίες βλάπτουν την ίδια την συμφιλίωση των ευρωπαίων και – ειδικότερα – την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων μας με την φίλη και σύμμαχο, σήμερα, Γερμανία, η οποία είναι φορέας μιας πολιτισμικής παράδοσης αξιοζήλευτης και ανθρωπιστικής, πολύ διαφορετικής από εκείνη που πρέσβευαν οι «ιππότες» (!) των εισβολέων – αλεξιπτωτιστών που γρήγορα μετατράπηκαν σε σφαγείς αμάχων.
Και θα μιλήσω πολύ συγκεκριμένα και με ονόματα. Το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης αναγόρευσε στις 20/11 έπειτα από πρωτοβουλία και εισήγηση του επίκουρου καθηγητή Ανδρέα Στεργίου, ο οποίος ήταν μαθητής του Γερμανού Καθηγητή κ. Ρίχτερ και έντονος υποστηρικτής των θέσεων του.
Και επικεντρώνομαι στο διαδικαστικό κομμάτι που σας αφορά ως αρμόδιο Υπουργό.Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης ήταν ελλιπείς και προβληματικές καθώς δεν υπήρξε καμία γραπτή εισήγηση, όπως προβλέπει ο νόμος. Ταυτόχρονα ο εισηγητής απέκρυψε το επίμαχο βιβλίο και την προβληματική του επιχειρηματολογία, καθώς και το γεγονός ότι εδώ και τρία χρόνια υπάρχουν έντονες διαμαρτυρίες για το περιεχόμενο του, όπου εξομοιώνεται ο αγώνας του κρητικού λαού με τις ναζιστικές θηριωδίες, θέμα που συνδέεται με την εθνική προσπάθεια διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων, για το οποίο η Ελληνική Κυβέρνηση έχει πάρει ξεκάθαρη θέση.
Επιπλέον, την ημέρα της Συνέλευσης του Τμήματος δεν δόθηκαν καν, και τα δύο άλλα ονόματα των καθηγητών που προτείνουν προς αναγόρευση τον Γερμανό καθηγητή, κάτι δηλαδή που απαιτείται και θεωρείται αυτονόητο.
Την ίδια ώρα μάλιστα, σε συνέντευξή του σήμερα (25/11/2014), ο κ. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Ευρυπίδης Στεφάνου δηλώνει ότι γνώριζε τις αντιδράσεις από το 2011, καθότι ήταν παρών στην παρουσίαση του επίμαχου βιβλίου, όπου ο επίτιμος ΑΓΕΕΘΑ, Αρχιστράτηγος Μανούσος Παραγιουδάκης εκδήλωσε έντονες διαμαρτυρίες, τις οποίες δημοσίευσε ακολούθως στον Τύπο.
Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν η τελετή αναγόρευσης να λάβει χώρα στις 19/11/2014 στο Ωδείο της πόλης του Ρεθύμνου – ακυρώθηκε όμως από τις έντονες διαμαρτυρίες του Κρητικού λαού.
Είχαν προηγηθεί οι διαμαρτυρίες διαφόρων φορέων, μεταξύ άλλων του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Πολεμικών Αποζημιώσεων αλλά και πολλών ακαδημαϊκών, όχι μόνο του οικείου Τμήματος.
Παρά όμως τις αντιδράσεις και παρά τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, οι προεκτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν τελικά στην τελετή αναγόρευσης που έγινε την επόμενη μέρα στις 20/11/2014 στο Πανεπιστήμιο, που τελούσε μάλιστα υπό κατάληψη μετά από συνεννόηση του Κοσμήτορα της Σχολής κ. Δημήτρη Μυλωνάκη και της Προέδρου του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Κας Αγγελικής Μαυρομούστακου.
Πολλά μέλη ΔΕΠ του οικείου Τμήματος δεν έλαβαν γνώση της «εν κρυπτώ» διαδικασίας αναγόρευσης του αμφιλεγόμενου καθηγητή και υπάρχουν ερωτηματικά για την διαδικασία που ακολουθήθηκε από τον Κοσμήτορα της Σχολής και την Πρόεδρο του Τμήματος στη «συνεννόηση» με το συντονιστικό της κατάληψης.
Ο νόμος Κύριε Υπουργέ, όπως γνωρίζετε, προβλέπει τη δημόσια πανηγυρική τελετή παρουσία των Πρυτανικών Αρχών και των μελών του Τμήματος που βραβεύει τον Καθηγητή. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει γνωστό ποιοι συμμετείχαν σε αυτή την «κλειστή» αναγόρευση, πέραν από τον εισηγητή της πρότασης αναγόρευσης, μαθητή του κ. Ρίχτερ, τον επίκουρο καθηγητή κο Ανδρέα Στεργίου, τον Κοσμήτορα της Σχολής κ. Δημήτρη Μυλωνάκη και την Προέδρο του Τμ. Πολιτικής Επιστήμης κα Αγγελική Μαυρομούστακου.
Μήπως ξέρουν από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ να μας πουν κάτι περισσότερο; Είμαι σίγουρος ότι ξέρουν διότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και το καταγγέλλω επίσημα, «κελαηδούσαν» μέσα στο Πανεπιστήμιο όλες τις προηγούμενες ημέρες. Διότι στο ΣΥΡΙΖΑ ανήκουν και κάποιοι από τους παραπάνω καθηγητές.
Τι έχει να πει σήμερα η ηγεσία του κόμματός σας γι’ αυτή την εξευτελιστική πράξη;
Και όπως αντιλαμβάνεστε δημιουργούνται τα εξής ερωτήματα:
-Πως είναι δυνατόν το Πανεπιστήμιο να βρίσκεται σε κατάληψη, να πραγματοποιούνται όλες αυτές οι διαδικασίες και να θεωρούνται έγκυρες;
-Πως είναι δυνατόν να μη γνωρίζουμε ακόμη και σήμερα πως και από ποιους παρά τον ντόρο που έχει γίνει, πως και από ποιους έγιναν αυτές οι διαδικασίες αναγόρευσης και ποιοι είναι αυτοί που διαταράσσουν την παραδοσιακή σχέση του Πανεπιστημίου Κρήτης με την κοινωνία της Κρήτης;
-Πώς είναι δυνατόν σήμερα να μην έχουν αποδοθεί ευθύνες σε όσους διέσυραν και πιθανόν χρησιμοποίησαν το Πανεπιστήμιο Κρήτης για προσωπικές στρατηγικές και …
-μήπως πρέπει να εξετάσετε και τη διαδικασία ακύρωσης μιας και έγινε κάτω από σκοτεινές συνθήκες, κάτω από ένα «μυστικισμό» που δεν τιμά τη δημοκρατική λειτουργία των πανεπιστημίων μας;
Είναι πραγματικά ντροπή να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα στους χώρους του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι ντροπή καθηγητές, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι να παραποιούν κανόνες, να παραβιάζουν νομοθεσία, να αμαυρώνουν την εικόνα του Πανεπιστημίου Κρήτης και να διαταράσσουν τη παραδοσιακή σχέση του Πανεπιστημίου με την κοινωνία της Κρήτης.
Σας ζητώ λοιπόν και σας παρακαλώ να διερευνήσετε όλα όσα επίσημα σας κατέθεσα από το Βήμα της Βουλής ως Κρητικός Βουλευτής αλλά και ως ενεργός πολίτης ενός περήφανου και ιστορικού τόπου, της Κρήτης. Είναι ζήτημα τιμής απέναντι στους Έλληνες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας και η αποκατάσταση της ηθικής τάξης είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής.»
