Συνάντηση με το ΔΣ του Πολιτιστικού Συλλόγου Φορτέτσα είχαν τα μέλη της Λαίκής Συσπείρωσης Ηρακλείου προκειμένου να συζητήσουν τα θέματα και τα προβλήματα που απασχολούν περιοχή. Από τη Λαϊκή Συσπείρωση ήταν ο επικεφαλής της Μανώλης Συντυχάκης, ο σύμβουλος της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Κώστας Λιάπης, καθώς και η Γραμματέας της ΚΟΒ Νοτίων Συνοικιών του ΚΚΕ Κατερίνα Ξημεράκη. Σε σχετική ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Ηρακλείου ανφέρονται τα εξς:
Συζητήθηκαν τα χρόνια προβλήματα του συνοικισμού και διαπιστώθηκε άλλη μία φορά ότι οι κάτοικοι βιώνουν την αδιαφορία δημοτικών αρχών και πολιτείας, παρά τις υποσχέσεις που δίνονται, κυρίως παραμονές εκλογών.
Πάνω από 12 χρόνια συζητιέται η διάνοιξη του οδού Σόλωνος και παρά τις ομόφωνες αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων διαχρονικά (2010, 2013), για τροποποίηση του ισχύοντος ρυμοτομικού Σχεδίου Πόλης και τη σύνταξη πράξης αναλογισμού ρυμοτομίας και αποζημίωσης με
επισπεύδοντα το Δήμο Ηρακλείου, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα! Σημειωτέων, ότι παρόλο δεν έχουν βγει οι πράξεις αναλογισμού, οι δημότες πληρώνουν κανονικά την υποχρέωσή τους στο δήμο. Παράλληλα, κωλυσιεργεί το αίτημα ασφαλτόστρωσης του οδού Σόλωνος από τη διακλάδωση της Κνωσού μέχρι και τις δεξαμενές στην πάνω Φορτέτσα.
Το ίδιο με την πλατεία της Φορτέτσας. Παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα στατικότητας λόγω της ύπαρξης δεξαμενής νερού κάτω από την πλατεία κι ενώ οι κάτοικοι ζητούν να γίνει στατική μελέτη και να ενισχυθεί η παρούσα ή να αξιοποιηθούν εναλλακτικές μέχρι στιγμή επίσης τίποτα!
Ενώ απαιτείται επέκταση του τοπικού Νεκροταφείου (κοινό με την Κνωσσό) και είχαν παρθεί όλες οι αποφάσεις από Δήμο και την τοπική αρχαιολογική υπηρεσία, το Κ.Α.Σ. απέρριψε τις αποφάσεις αυτές με αποτέλεσμα το θέμα να βρίσκεται σε σημείο μηδέν.
Προβλήματα στην μετακίνηση των κατοίκων αντιμετωπίζουν μετά και την απόφαση του ΚΤΕΛ, να περνά κάθε μία ώρα το λεωφορείο της γραμμής ενώ παλαιότερα ήταν κάθε μία ώρα. Το αίτημα των κατοίκων είναι για τις καθημερινές κάθε 20' (από 6.30 έως 21.00) και την Κυριακή κάθε 40' (από 7.30 έως 21.00).
Στο 21ο Δημοτικό Σχολείο, ένα ιστορικό σχολείο, υπάρχει σοβαρό θέμα στατικότητας του 2ου ορόφου που κτίστηκε το 1965. Παρά τα επισκευαστικά μερεμέτια από το δήμο συνεχίζει να υπάρχει πρόβλημα με τις υδροροές, φουσκώματα στους τοίχους, κ.ά. Η έλλειψη αιθουσών και η προσωρινή λύση των κοντέϊνερ δεν λύνει οριστικά το πρόβλημα και από το σχολικό έτος 2015-2016 θα επανέλθει ακόμη μεγαλύτερο.
Το αθλητικό κέντρο ανολοκλήρωτο, ο ΔΟΠΑΦΜΑΗ ακόμη να το παραλάβει, φύλακας δεν υπάρχει, ενώ αποτελεί γρίφο το τι θα γίνει με τη Β' φάση του έργου που προβλέπει αίθουσα κολυμβητηρίου, πολλαπλών χρήσεων, αποδυτήρια, κ.ά.. Το ερώτημα είναι : Γιατί κατασκευάστηκε και για ποιον από τη στιγμή που επί της ουσίας λειτουργεί για τις ανάγκες κάποιων σωματείων επί πληρωμή και όχι για όλους τους νέους της περιοχής δωρεάν ;
Η Λαϊκή Συσπείρωση θεωρεί :
1. Ότι με τέτοιες κυβερνήσεις και τέτοιες δημοτικές αρχές, τους όποιους εθνοσωτήρες παλιούς και νέους, δεν θα υπάρξει ποτέ οριστική επίλυση των προβλημάτων τους. Τα μνημόνια, η ΕΕ και οι εφαρμοστικοί νόμοι αφαιρούν λαϊκά εισοδήματα, ο «Καλλικράτης» - ως συστατικό στοιχείο της πολιτικής της ΕΕ - μετέτρεψε τους δήμους σε επιχειρήσεις και για την όποια παροχή υπηρεσιών και έργων ο δημότης θα πρέπει να ακριβοπληρώνει. Δεν υπάρχουν περιθώρια αυταπατών.
2. Ακόμη κι αν γίνουν έργα, όπως αναπλάσεις, αθλητικό κέντρο, νεκροταφείο, δρόμοι, κ.λ.π., καθώς και η συνέχιση λειτουργίας των βρεφικών – παιδικών σταθμών, των σχολείων, των ΚΑΠΗ, του προγράμματος «βοήθεια στο σπίτι», θα γίνουν με βαρύ τίμημα. Θα τα ακριβοπληρώσουν οι δημότες. Από εδώ και πέρα θα ισχύει η εξής αρχή : «Πληρώνεις ; έχεις έργα. Δεν πληρώνεις ; Δεν έχεις».
Η «Λαϊκή Συσπείρωση”, ο συνδυασμός του ΚΚΕ πιστεύει ότι τα έργα για αναπλάσεις, οι κοινωνικές υπηρεσίες (προσχολική αγωγή, παιδεία, υγεία – πρόνοια, αθλητισμός - πολιτισμός), το νερό κ.ά. είναι κοινωνικά αγαθά και όχι εμπόρευμα και πρέπει να παρέχονται δωρεάν σε όλο το λαό. Να μην αποδεχτεί ο λαός ούτε «Καλλικράτη», ούτε μνημόνια και νέες κοροϊδίες.
Η «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» καλεί τους εργαζόμενους να αντιδράσουν μέσα από συλλόγους και άλλες λαϊκές επιτροπές - που υπάρχει ανάγκη να συγκροτηθούν σε κάθε γειτονιά και χώρο δουλειάς – για να σταματήσει η ληστεία και ο εμπαιγμός σε βάρος μας, να υπάρξει ανάπτυξη αλλά με βάση τα συμφέροντα και τις ανάγκες τις δικές μας. Ο αγώνας για εισόδημα, μόνιμη και σταθερή δουλειά, δωρεάν κοινωνικές παροχές, συνολικά διεκδίκηση καλύτερης ποιότητας ζωής, πάει χέρι – χέρι με τον αγώνα για φτηνή λαϊκή στέγη, έργα που τα απολαμβάνουν όλοι, με ύπαρξη ελεύθερων χώρων για τα παιδιά. Σε τελική ανάλυση είναι αγώνας για τη ζωή.
