Συνέντευξη τύπου παραχώρησε την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014, στα γραφεία της Μητροπόλεως, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος προκειμένου να έχουν μια υπεύθυνη ενημέρωση οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ για το περιεχόμενο της διαθήκης του μακαριστού Γεωργίου Τσικόγια. Παρόντες στην συνέντευξη ήταν και ο νομικός σύμβουλος της Μητροπόλεως και μέλος του Μητροπολιτικού Συμβουλίου της κ. Νικόλαος Κοτζαμπασάκης, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Αιδεσ. Πρωτ. Νικόλαος Νικηφόρος και ο πρόεδρος του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου Αιδεσ. Πρωτ. Γεώργιος Γαλεράκης.
Αρχικά τον λόγο πήρε ο Μητροπολίτης, του οποίου τα μάτια βούρκωναν κάθε φορά που ανέφερε το όνομα του μακαρίτη Γεώργιου Τσικόγια. Το χρηματικό ποσό που κατέλιπε στη Μητρόπολη με τη διαθήκη του ο εκλιπών ανέρχεται στα 5,9 εκ. ευρώ, ενώ είναι ακόμη σε εξέλιξη η έρευνα που, σύμφωνα με το νομικός της σύμβουλο, η Μητρόπολη υποχρεούται να κάνει. Ένα οικόπεδο στις παρυφές της πόλης και τρία καταστήματα κληροδοτήθηκαν επίσης στην τοπική Εκκλησία από τον αείμνηστο διαθέτη.
Ο δωρητής είχε συντάξει δύο διαδοχικές διαθήκες, μία το 2011 και μία το 2012, με πανομοιότυπο περιεχόμενο και βούληση. Στην τελευταία απλώς συμπλήρωσε, ως επιθυμία του, ότι τα ενοίκια από τα τρία καταστήματα θα διατίθενται για τις ανάγκες των τριών ενοριακών συσσιτίων της Μητροπόλεως.
Όπως είπε ο κ. Κοτζαμπασάκης, ο αείμνηστος Γεώργιος Τσικόγιας αποφάσισε την εκχώρηση σχεδόν του συνόλου της περιουσίας του στην Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, χωρίς να επισημαίνει συγκεκριμένο, νομικά δεσμευτικό για την Μητρόπολη-κληρονόμο, σκοπό για την αξιοποίησή της, τον οποίο ωστόσο ο ίδιος είχε προδιαγράψει όσο ήταν εν ζωή. Ακόμα ξεκαθάρισε ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να διαθέσει το οποιοδήποτε χρηματικό ποσό για άλλους σκοπούς, όπως π.χ. για την αγορά του πλοίου, καθώς, ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, ο νόμος δεν της επιτρέπει να χρηματοδοτεί ιδιωτικές επιχειρήσεις (Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου).
Ο Επίσκοπος τόνισε ότι η Εκκλησία θα σεβαστεί απόλυτα την βούληση του διαθέτη. Συγκεκριμένα, ο μακαριστός Γεώργιος Τσικόγιας επιθυμούσε, με τα χρήματα της περιουσίας του, να ανεγερθεί Ίδρυμα κοινωνικής μέριμνας. Μάλιστα οι σχετικές διαδικασίες είχαν ήδη προ ετών ξεκινήσει με δική του πρωτοβουλία, ενώ είχε επιλέξει ακόμη και την επωνυμία του Ιδρύματος, που, λόγω ιδιαίτερης ευλάβειάς του προς την Παναγία ήθελε να ονομασθεί «ΘΕΟΜΗΤΩΡ». Ωστόσο, ο κ. Ευγένιος πρόσθεσε ότι θα εισηγηθεί στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο να δοθεί και το όνομα του αείμνηστου διαθέτη, καθώς είναι το ελάχιστο αντίδωρο που μπορεί να προσφέρει στην μνήμη του η τοπική Εκκλησία.
Ο διαθέτης αναγράφει ρητά στη διαθήκη του, ότι οι ενοικιαστές των τριών καταστημάτων μπορούν να παραμείνουν σε αυτά, όσο το επιθυμούν, με ενοίκιο που δεν προσαυξάνεται πέραν των από τον νόμο προβλεπομένων κατ’ έτος αυξήσεων.
Ο Μητροπολίτης δεν έκρυψε ότι τον πονάνε διάφορα βιαστικά σχόλια που έγιναν αλλά όπως είπε η Εκκλησία τους αγαπά όλους και τους συγχωρεί. Τόνισε ότι τα χρήματα αυτά για εκείνον είναι ιερά και απηύθυνε ανοικτή πρόσκληση σε σε όποιον Ρεθυμνιώτη επιθυμεί να συμμετάσχει στην επιτροπή διαχείρισης της μεγάλης αυτής κληρονομιάς. Ενώ δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει αυτό που είχε πει στον Ενθρονιστήριο Λόγο του: «Είμαι πτωχός και θέλω να παραμείνω πένης. Δεν ήλθα για να πλουτίσω σε υλικά αγαθά. Πλούτος μου είσθε εσείς και γι αὐτό δεν ζητώ τα υμών αλλά υμάς. Στα χέρια μου δεν επιθυμώ να λαμβάνω τίποτε και ο,τι η αγάπη σας θα εμπιστεύεται στην Εκκλησία με πλήρη διαφάνεια θα μεταβάλεται σε υποτροφίες απόρων σπουδαστών και σε βοηθήματα ορφανών παιδιών». Και ανακοίνωσε την πρόταση που θα κάνει στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο ώστε να δίνονται κάθε χρόνο υποτροφίες σε άπορους σπουδαστές.
Ανέλπιστο δώρο από το Θεό
Ξεκινώντας την συνέντευξη ο κ. Ευγένιος είπε:
Σας καλέσαμε σήμερα εδώ για να ενημερώσουμε υπεύθυνα τους ανθρώπους της τοπικής μας Εκκλησίας για αυτό που λέγεται, γράφεται και ακούγεται αυτές τις μέρες, το ανέλπιστο δώρο του Θεού σε αυτό τον ευλογημένο τόπο και στην Μητρόπολή μας.
Η Μητρόπολή μας, με βαθιά συναίσθηση της αποστολής της σε αυτό τον τόπο και σε αυτό τον λαό, αποδέχτηκε την κληρονομιά ενός ανθρώπου που έζησε, εργάστηκε και αναστράφηκε τους ανθρώπους του τόπου μας, του μακαριστού πλέον Γεωργίου Τσικόγια. Ο οποίος επεθύμησε να αφήσει την κινητή και ακίνητη περιουσία του, εκτός κάποιων ολίγων που καταλείπει σε άλλους αποδέκτες, στην τοπική μας Εκκλησία. Για να αξιοποιηθεί από εκείνη κατάλληλα για το καλό του τόπου. Με βαθειά συγκίνηση στρέφω την σκέψη μου στο πρόσωπό του και τον ευχαριστώ για άλλη μια φορά με ευγνωμοσύνη, για αυτή την δυνατότητα που προσέφερε στην Εκκλησία μας, να πράττει από τώρα και στο εξής ακόμη περισσότερο το καθήκον της απέναντι στον κόσμο.
Θέλω να διαβεβαιώσω όλους πως αυτά τα χρήματα, για μένα προσωπικά και τους συνεργάτες μου, είναι ιερά χρήματα. Πως θα χρησιμοποιηθούν μόνο γι’ αυτό που ήθελε ο ίδιος και πως με πλήρη διαφάνεια, την οποία ο καθένα θα μπορεί να διαπιστώνει καθημερινά, θα μπορέσουμε να πράξουμε το καλύτερο. Είμαι βέβαιος για την στήριξη όλων και είμαι βέβαιος ότι όλοι κάποια μέρα θα καταλάβουν ότι αυτή η δωρεά χρησιμοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο.
Προσωπικά διαβεβαιώνω όλους τους ανθρώπους γι’ αυτό. Γνωρίζετε πολύ καλά από τα τέσσερα πλέον χρόνια της αναστροφής μου μαζί σας πώς από την δική μου πλευρά διαχειρίζονται τα ιερά χρήματα και πράγματα της Εκκλησίας. Γνωρίζετε πολύ καλά, και σας υπενθυμίζω και μιλώ για το πρόσωπο μου, αν και ίσως δεν θα έπρεπε αυτή την ώρα, πως υποσχέθηκα όταν ήρθα ότι έρχομαι πτωχός και θέλω να παραμείνω πένης. Για αυτή την Εκκλησία λοιπόν θα κάνομε το παν και δόξα τω Θεώ που πλέον θα έχομε την άνεση να κάνομε ένα όραμα της τοπικής Εκκλησίας πραγματικότητα.
Το όραμα της τοπικής Εκκλησίας που θα γίνει πραγματικότητα
Αυτό το όνειρο δεν είναι άλλο από αυτό που ακούτε όλα αυτά τα χρόνια να το λέω, να το γράφω και επιθυμώ να το δω να παραδίδεται σε αυτό τον τόπο και σε αυτό τον λαό. Ένα κτήριο που βρίσκεται στον λόφο του Τιμίου Σταυρού, που για πολλά χρόνια από την τοπική μας Εκκλησία είχε παραχωρηθεί για να γίνει η εστία των φοιτητών του Πανεπιστημίου μας. Και που τώρα τα τελευταία χρόνια είναι εγκαταλελειμμένο, με τα στατικά του προβλήματα που ανάγκασαν και την εστία να κλείσει και που με πολλή αγωνία ακόμη φιλοξενούμε τα παιδιά του συλλόγου ΑΓΑΠΗ, αλλά και την Σχολή της Βυζαντινής μας Μουσικής, γνωρίζοντας ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να υπάρξει ένα σοβαρό πρόβλημα από την παραμονή τους εκεί μέσα λόγω των προβλημάτων.
Ένα Επίσκοπο το κρίνει διαρκώς η συνείδησή του και στο τέλος ο Θεός
Κατανοώ όλους τους ευγενείς στόχους που έχουν πολλοί άνθρωποι και τις προτάσεις που έσπευσαν, ως μη όφειλε, να κάνουν γιατί είναι και λίγο βιαστικά όλα όσα συνέβησαν. Και εμείς καλά–καλά δεν γνωρίζαμε αν είμαστε οι κληρονόμοι και δεχόμαστε όλες αυτές τις προτάσεις και εισηγήσεις από διαφόρους και για διάφορα θέματα.
Ακούσαμε και γίναμε μάρτυρες και πολλών καλών και κακών συμπεριφορών και δεν το κρύβω ότι αυτό με έχει πονέσει πολύ. Όχι γιατί απευθύνονται σε εμένα προσωπικά, αυτό δεν θα με ενδιέφερε καθόλου, όσο γιατί μερικοί δεν δείχνουν τον απαιτούμενο σεβασμό ακόμα και σε αυτό τον άνθρωπο που έφυγε από την ζωή. Που του τον οφείλομε και δεν θα έπρεπε να εκφράζονται με κάποιους τρόπους και κάποιες συγκεκριμένες φράσεις. Εμείς από αυτή την θέση και αγαπούμε και συγχωρούμε τους πάντες και δεν περιμένομε δικαίωση από κανένα άνθρωπο σε αυτό τον κόσμο. Ένα Επίσκοπο μιας τοπικής Εκκλησίας τον κρίνει διαρκώς η συνείδησή του, αυτή είναι ο δικαστής του, και στο τέλος ο Θεός.
Εμείς θα κάνομε τα πάντα για να γίνει πραγματικότητα το όνειρο αυτού του ανθρώπου, για να αποκτήσει η Εκκλησία την στέγη για όλους τους ανθρώπους που αποτελούν το πλήρωμά της. Την στέγη που θα τους παρέχει την δυνατότητα και ένα πιάτο φαγητό να βρίσκουν όταν τους χρειάζεται και ένα κρεβάτι να κοιμηθούν όταν απαιτείται και ο,τιδήποτε άλλο κριθεί ωφέλιμο για τον τόπο. Σας παρακαλάω από όλους αυτό να γίνει κατανοητό.
Προσωπικά δεν είμαι διατεθειμένος ούτε την βούληση του ανθρώπου αυτού να αλλάξω ή να χαλάσω, πόσο μάλλον εφόσον αυτή ταυτίζεται και με την δική μου επιθυμία και τον δικό μου οραματισμό. Τον έχω εκφράσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, και όταν ακόμη εκείνος δεν υπήρχε στην ιστορία της τοπικής μας Εκκλησίας με την επιθυμία του η οποία ήρθε δυο χρόνια μετά από τον δικό μου ερχομό εδώ.
Θα ήθελα λοιπόν να ζητήσω και να παρακαλέσω όλους, με πολλή υπομονή με πολλή κατανόηση και προπάντων με πολύ αγαπητική διάθεση να εκλάβουν αυτό το μέγα δώρο που έκανε ο Θεός όχι στον δεσπότη, όχι στην Μητρόπολη, αλλά σε ολόκληρο το Ρέθυμνο και στην Εκκλησία, που την συναποτελούμε όλοι μας .
Οι κοινωνικές δομές θα στεγαστούν στον Τίμιο Σταυρό
Ο κ. Ευγένιος επισήμανε ότι προσπάθησε αυτό το έργο να το εντάξει σε κάποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατόν λόγω του ότι είχε προσκρούσει στην νομιμοποίησή του. Τώρα όμως βρέθηκε προσωρινή στέγη για να μεταστεγαστεί ο Σύλλογος ΑΓΑΠΗ και τα είκοσι οκτώ παιδιά με νοητική στέρηση που περιθάλπονται εκεί. Επίσης είπε ότι ο μακαριστός διαθέτης από την εποχή του κυρού Ανθίμου είχε εκφράσει την επιθυμία να φτιάξει εκεί ένα συγκρότημα κατοικιών, ένα παιδικό χωριό SOS, το οποίο όμως δεν ήταν δυνατόν διότι ήταν εκτός σχεδίου. Aυτό ήταν το πρώτο του όνειρο. Όταν δεν κατέστη δυνατόν συμφώνησε με τον μακαριστό Μητροπολίτη Άνθιμο και μάλιστα χρηματοδότησε ο ίδιος την μελέτη για να γίνει το κτήριο του Τιμίου Σταυρού. Η μελέτη αυτή είναι ήδη στα χέρια του Σεβασμιωτάτου κ. Ευγενίου. Ο Γεώργιος Τσικόγιας είχε πληρώσει για να εκδοθεί η άδεια αποκατάστασης αυτού του κτιρίου, την οποία έχει λάβει η Μητρόπολη από την πολεοδομία του Δήμου Ρεθύμνης. Στο σημείο αυτό ο Ιεράρχης έδειξε τον φάκελο που είχε τα σχέδια στον οποίο απέξω έγραφε το όνομα «ΘΕΟΜΗΤΩΡ».
Είναι για μένα ιερή υποχρέωση, τόνισε ο κ. Ευγένιος, το δικό του όνειρο, που ταυτίστηκε με το δικό μου, να το φέρω εις πέρας. Το κτήριο αυτό θα είναι η πρώτη και βασική προτεραιότητα, που θα στεγάσει όλες τις ανάγκες τις κοινωνικές, ιδιαίτερα τούτους τους καιρούς που είναι πολύ αυξημένες. Στο κτήριο αυτό, η μελέτη του οποίου είχε ολοκληρωθεί εδώ και μερικά χρόνια, έχει ήδη προβλεφτεί και ένας χώρος για τα συσσίτια της τοπικής μας Εκκλησίας. Εκεί θα υπάρχει δυνατότητα παρασκευής ακόμη και 700 μερίδων φαγητών ημερησίως. Εκεί θα γίνουν δωμάτια που θα φιλοξενούν αστέγους, ενώ έχουμε προβλέψει κάποια δωμάτια που θα φιλοξενούν τους συγγενείς των ασθενών του νοσοκομείου και πολλές άλλες δραστηριότητες της τοπικής μας Εκκλησίας. Θα αποτελεί λοιπόν αυτό το κτήριο και αυτό το Ίδρυμα ένα πολιτιστικό και ταυτόχρονα κοινωνικό Πολύκεντρο της τοπικής μας Εκκλησίας. Και θέλω να πιστεύω ότι εκεί κάποια στιγμή θα κτυπά η καρδιά της τοπικής μας Εκκλησίας και πολλοί άνθρωποι θα βρίσκουν ανάπαυση.
Παράλληλα θεωρώ ότι με αυτή την μεγάλη ευεργεσία που μας έκανε αυτός ο μακαριστός άνθρωπος θα μπορέσουμε να δώσουμε και εργασία σε κάποια παιδιά του τόπου μας. Θα μπορέσουν κάποιοι άνθρωποι να βρουν εκεί ένα χώρο στον οποίο θα μπορούν τις δικές τους δυνάμεις και τις δικές τους σπουδές ακόμη να αξιοποιήσουν κατάλληλα.
Τελειώνοντας θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που με πολλή συμπάθεια όλες αυτές τις ημέρες είδαν με πολύ καλό μάτι αυτό που έγινε. Θέλω ταυτόχρονα να ευχαριστήσω και με ένα ιδιαίτερο τρόπο και εκείνους που διαφορετικά το είδαν και με πολλή ευκολία άνοιξαν το στόμα τους και κατηγόρησαν και είπαν κάποια πράγματα και να τους παρακαλέσω μέσα από την καρδιά μου αν θέλουν να κάνουν λίγο υπομονή. Να περιμένουν να δουν τι θα φτιάξει εκεί η Εκκλησία και να μην προϊδεάζουν τους υπόλοιπους ανθρώπους από την αρχή ότι δεν θα κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Νομίζω ότι με κριτή την συνείδησή μας, και προπάντων τον Θεό, θα κάνουμε το καλύτερο για τον τόπο.
Εγώ προσωπικά μόλις ολοκληρωθεί αυτό το έργο, έχω αποφασίσει να το θέσω φυσικά στην κρίση του Μητροπολιτικού Συμβουλίου, γιατί αυτή την Μητρόπολη, όπως γνωρίζετε, δεν την διοικώ μόνος. Η Μητρόπολή μας είναι ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και ο Μητροπολίτης της δεν είναι ένας άρχοντας που λύνει και δένει μόνος του, αλλά έχει και ένα Συμβούλιο και προπάντων υφίσταται συνεχώς τους ελέγχους και του κράτους και όλων των οργάνων. Γι’ αυτό και απαντώ ευθέως προς όλους, οι οποίοι έσπευσαν αυτές τις ημέρες να κάνει ο καθένας την δική του πρόταση για την αξιοποίηση αυτών των χρημάτων και αυτών των ακινήτων. Ότι δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση, πρώτον εγώ προσωπικά με την συνείδηση μου, να παραβώ την βούληση και την επιθυμία αυτού του ανθρώπου που εμπιστεύτηκε την Εκκλησία. Και δεύτερον, ό,τι γίνει θα γίνει για τον τόπο και για το καλό των ανθρώπων, σήμερα και αύριο. Μέσα σε μια μακροπρόθεσμη προοπτική και τότε, αν κάτι δεν κάναμε καλά, θα δεχτούμε και την κριτική αλλά και ό,τι θα έχουν οι άνθρωποι ενδεχομένως να μας προσάψουν.
Όμως ως τότε παρακαλώ όλους και συνιστώ ψυχραιμία και με πολλή αγάπη, αν θέλει ο καθένας με τον τρόπο του, να μας βοηθήσει να κάνομε ένα καλό στον τόπο. Είπα και πριν και δεν το ολοκλήρωσα, ότι θα προτείνω στο Μητροπολιτικό Συμβούλιο πέρα από το όνομα που εκείνος επιθυμούσε να δώσει στο Ίδρυμα αυτό, να δοθεί και το δικό του όνομα. Είναι νομίζω η ελάχιστη υποχρέωση του τόπου και της Εκκλησίας σε αυτό τον άνθρωπο που με συγκίνηση προφέρω το όνομά του αυτή την ώρα.
Επίσης θα κάνω άλλη μια πρόταση. Κάτι που έχει μείνει όλα αυτά τα χρόνια και την δική μου ψυχή την τυραννούσε, γιατί δεν είχε καταστεί δυνατόν να γίνει πραγματικότητα αυτό που είχα πει εκείνη την ευλογημένη ώρα που ενθρονιζόμουν Επίσκοπος σε αυτή την τοπική Εκκλησία. Πως προσωπικά στα χέρια μου δεν επιθυμώ να λαμβάνω τίποτα και ό,τι η αγάπη των ανθρώπων θα εμπιστεύεται στην Εκκλησία με πλήρη διαφάνεια θα μεταβάλλεται σε υποτροφίες απόρων σπουδαστών και σε βοηθήματα κάποιων ορφανών παιδιών, όπως είμαι και εγώ. Αυτό θα γίνει πραγματικότητα. Ήδη από τώρα προαναγγέλλω την πρότασή μου στο Μητροπολιτικό μας Συμβούλιο, να καθιερώσουμε στην μνήμη αυτού του ανθρώπου τρείς υποτροφίες ετησίως από τα δικά του χρήματα για απόρους σπουδαστές του τόπου μας, αλλά και για κάποιους φοιτητές που ενδεχομένως θα ήθελαν να ασχοληθούν με την ιστορία της τοπικής μας Εκκλησίας, σε κάποιο μεταπτυχιακό επίπεδο, και να μας προσφέρουν τους καρπούς της έρευνάς τους που τους χρειαζόμαστε.
Αυτά ήθελα να σας πω σήμερα με πολλή αγάπη και με πολύ καλή αγωνία. Θέλω για μια ακόμη φορά να σας διαβεβαιώσω ότι προσωπικά στα χέρια μου ούτε έλαβα ούτε θα λάβω έστω και ένα ευρώ από αυτά τα χρήματα. Και ότι με πλήρη διαφάνεια από μια συγκεκριμένη επιτροπή, στην οποία προσωπικά καλώ οποιονδήποτε Ρεθεμνιώτη επιθυμεί να μετέχει, θα αξιοποιηθούν τα χρήματα που αυτός ο άνθρωπος άφησε γι’ αυτόν τον τόπο.
(Κείμενο - Φωτογραφίες -Δημοσιογράφος Βάλια Πετράκη)
