Η μητέρα από την Κρήτη που σώζει πρόσφυγες στη Μυτιλήνη!

Η Μάνια Μπικώφ με καταγωγή από τα Χανιά της Κρήτης, ήταν αθλήτρια του πόλο. Πια είναι αθλήτρια του τριάθλου. Είναι μητέρα τεσσάρων μικρών παιδιών και το πάθος της είναι να σώζει ζωές. Γι” αυτό άλλωστε διάλεξε και το επάγγελμα του ναυαγοσώστη. Εδώ και περίπου 10 ημέρες βρίσκεται στη Μυτιλήνη, στο Μόλυβο, όπου βουτά όταν χρειάζεται και σώζει ζωές προσφύγων που φτάνουν στη χώρα μας. Ο Αθήνα 9.84 επικοινώνησε μαζί της και μας μίλησε για τις δύσκολες συνθήκες στη Μυτιλήνη, για τους πρόσφυγες και στέλνει το δικό της μήνυμα στους Έλληνες.

Για την απόφαση να πάει στη Μυτιλήνη: «Καταλήξαμε στην απόφαση αυτή μετά από σκέψη λίγων ημερών όταν η κατάσταση στη Μυτιλήνη είχε αρχίσει να ξεφεύγει. Ήταν μια εθελοντική απόφαση της Ναυαγοσωστικής Life Guard Hellas. Σκεφτήκαμε ότι αυτό που ασκούμε ως επάγγελμα και έχουμε εκπαιδευτεί να το εφαρμόσουμε εθελοντικά και να βοηθήσουμε ανθρώπους που το χρειάζονται.  Ξεκίνησε σαν ιδέα, προσεγγίσαμε τοπικούς φορείς για να δούμε πως θα γίνει η μετάβασή μας στο νησί και ήρθαμε 12 άτομα με ένα σκάφος, ένα jet ski και με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για διάσωση μέσα στο νερό και παροχή πρώτων βοηθειών έξω από αυτό».

Για τις εικόνες που βλέπουν στις ακτές: » Είναι διαφορετικές οι εικόνες από αυτό που βλέπαμε όλοι μας στην τηλεόραση. Είναι πιο σκληρές. Εμείς φροντίσαμε να εναρμονιστούμε με τους διεθνείς κανόνες που διέπουν τις εθελοντικές ομάδες διάσωσης και απευθυνθήκαμε σε ειδικούς. Μας έχει αναλάβει ο σύλλογος Ελλήνων ψυχολόγων με συνεδρίες , μας καθοδηγεί μέσω skype και μας προετοίμαζε για τις δυσάρεστες εικόνες που θα βλέπαμε μπροστά μας. Είχαμε την τύχη αυτές τις μέρες ο καιρός να είναι καλός και έτσι αποφύγαμε τις ακραίες καταστάσεις που έζησαν  οι ντόπιοι και οι υπόλοιποι εθελοντές τις προηγούμενες ημέρες.  Ο καιρός όμως χαλάει , περιμένουμε 7 μποφόρ οπότε από αυτά που έχουμε δει  στην τηλεόραση ψυχολογικά είμαστε θωρακισμένοι να τα αντιμετωπίσουμε. Στην πραγματικότητα δεν ξέρω πώς θα είναι».

Για τους πρόσφυγες: «Το μέγεθος των ανθρώπων που μετακινούνται καθώς και η συχνότητα όπου καταφθάνουν στις ακτές είναι ένας τεράστιος αριθμός που ούτε οι κάμερες ούτε οι εικόνες μπορούν να δείξουν στο μέσο τηλεθεατή και στους κατοίκους της χώρας τί γίνεται εδώ.  Ανά λεπτά και τη νύχτα ακόμη φτάνουν βάρκες όπου άλλες έχουν μέσα οικογένειες με μωρά  και άλλες τραυματίες. Όταν φτάνουν στην ακτή άλλοι είναι ενθουσιασμένοι και δοξάζουν το θεό τους, άλλοι φιλούν τα χώματα άλλοι αγκαλιάζουν εμάς και άλλοι βγάζουν φωτογραφίες ενώ αρκετοί είναι φοβισμένοι. Δεν μπορούμε πραγματικά να μπούμε στην ψυχολογία αυτών των ανθρώπων που από τη μία μέρα στην άλλη εκεί που ήταν οικογενειάρχες με δουλειές βρέθηκαν με μια νάυλον τσάντα στο χέρι για να μην βραχούν τα ελάχιστα πράγματα που κουβαλούν. Είναι συγκινητικό όλο αυτό που ζούμε εδώ. Νιώθουν ασφάλεια στη χώρα μας γιατί απέναντι πέρασαν δυσάρεστα. Τους εκμεταλλεύονται , τους παίρνουν πολλά χρήματα και τους στοιβάζουν σε βάρκες  6-8 ατόμων να είναι πάνω 18-20. Όταν χαλάει ο καιρός οι βάρκες βάζουν νερά , άλλοι έρχονται με υποθερμία. ζούμε ακραίες καταστάσεις».

Το ευχαριστώ της: » Έχουμε έρθει με δικά μας έξοδα στη Μυτιλήνη. Ωστόσο πολλοί είναι οι άνθρωποι που μας βοηθούν. Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Λάλιζα για τον εξοπλισμό που μπαίνουμε που μας παρείχε για να μπαίνουμε στο νερό, τη Wind για τις στολές κατάδυσης, την Aegean και τη Blue Star Ferries  για τη μεταφορά, τη DHL για τις κουβέρτες αλουμινίου που δίνουμε στους πρόσφυγες και το σύλλογο ελλήνων ψυχολόγων που μας στηρίζει. Όσο υπάρχει βοήθεια μπορούμε να μείνουμε έως και το Μάρτιο και ακόμη πιο πέρα».

Για τη ζωή της: » Έπαιζα πόλο πολλά χρόνια. Ξεκίνησα από τα Χανιά πήγα στη Βουλιαγμένη και κρέμασα το σκουφάκι μου στον Ολυμπιακό. Έκανα ένα μεγάλο διάλειμμα για να κάνω οικογένεια. Έχω τέσσερα μικρά παιδιά. Όταν ξανάρχισα τον αθλητισμό ήταν δύσκολο να επιστρέψω στο πόλο γιατί ήθελε πολύ χρόνο για κοπιαστικές προπονήσεις. Έχω αφιερωθεί στο τρίαθλο που μου παίρνει βέβαια πιο πολλές ώρες τελικά από το πόλο αλλά μου δίνει άλλες συγκινήσεις».

Το μήνυμα που στέλνει: » Ευχόμαστε να έρχονται όσο περισσότεροι εθελοντές μπορούν. Οι πιο πολλοί είναι ξένοι. Όποιος έχει χρόνο και διάθεση να έρθει. Υπάρχουν τεράστιες ανάγκες σε χέρια.  Είμαστε και εμείς λαός που έχει δοκιμαστεί στην προσφυγιά. Είμαστε λίγοι οι Έλληνες εθελοντές. Ας έρθουν περισσότεροι».