7 τ' Απρίλη έφυγε ο Σερ του Ελληνικού Πενταγράμμου (βίντεο)

Εννέα χρόνια απουσίας μετρούν τα ρολόγια για τον σερ του Ελληνικού Πενταγράμμου Γρηγόρη Μπιθικώτση. Επιλέξαμε να τον μνημονεύσουμε με ένα ποίημα που έγραψε για κείνον η κόρη του Άννα Μπιθικώτση στο οποίο πλέκει τη ζωή του με τα τραγούδια του...

«Εγώ πατέρα μου, κράτησα όλα αυτά τα χρόνια τη ζωή σου «Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές», «Στο περιγιάλι το κρυφό», «Στα περιβόλια με τους ανθισμένους κήπους», στη «Φτωχολογιά»,«Στο Περιστέρι», στη «Δραπετσώνα»,στην «Καισαριανή».

Γιατί ένα «Δειλινό», σα «Χρυσοπράσινο φύλλο» μίλησες με τον «Καημό», γιατί ήσουν «Αετός χωρίς φτερά», «Άμαξα μες στη βροχή», γιατί ήταν «Άπονη η ζωή» μαζί σου τότε ...«Μέσα στο παλιό μας σπίτι», Έκανες «Υπομονή», έλεγες «Αύριο πάλι», «Θα΄ ρθει άσπρη μέρα και για μας»...

Ήσουν «Του Βοτανικού ο μάγκας», μπήκες «Στου Αποστόλη το κουτούκι», «Στου Μπελαμή το ουζερί», μες στην «Υπόγεια την ταβέρνα», φιλοσόφησες τη ζωή, «Από το Α ως το Ω» και ας μην είχες «βγάλει το σχολείο» ... «Άνθη της πέτρας» οι προσευχές σου στη «Μάνα και στην Παναγιά». «Μέρα Μαγιού», «Μια Κυριακή», «Στο παραθύρι στεκόσουν» φοβόσουν μη χαθείς, μα εσύ «Γλυκέ μου, δε χάθηκες», στις φλέβες όλων μπήκες, γιατί «Ήσουν καλός, ήσουν γλυκός κι είχες τις χάρες όλες»

Σε τούτο το στενό, σε τούτο το δρομάκι», « Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά», ο Βαμβακάρης, «ο κυρ-Θάνος», «ο μπατίρης ο Λουκάς», που δε «λογάριαζαν το χρήμα»,μαζί τους και ο Μάνος με ένα «Γαρίφαλο στο αυτί»,ο Μίκης με «Ροδόσταμο» στα χείλη,ο Τσιτσάνης, ο Χιώτης και πόσοι άλλοι ακόμη παρέα με τους ποιητές, έριξαν μια «Ζαριά καλή» και για σένα, «Έλαμψαν τα ματόκλαδά σου» και είπες: «ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΩ!»

«Ποιος να το πει» ότι θα «σήμαναν για σένα οι καμπάνες».Ότι θα σου «έσφιγγαν το χέρι», ότι θα «τράβαγε η ζωή σου την ανηφόρα κι εσύ ψηλά, πολύ ψηλά θ' ανέβαινες, με σημαίες και με ταμπούρλα».

Εσύ, το «Ένα χελιδόνι», που βγήκε στους ουρανούς «Με το λύχνο του άστρου», για να «Ανοίξεις το στόμα σου» και να τραγουδήσεις τον «Ήλιο της Δικαιοσύνης», για να υμνήσεις «Της αγάπης τα αίματα».

Εσύ, ο «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ», που χθες βράδυ στο όνειρό μου, μου κράτησες το χέρι, με κοίταξες επίμονα με τα βαθιά μαύρα μάτια σου και μου μίλησες πατέρα... για ένα «Όμορφο αμάξι με δυο άλογα»....και εγώ σε άκουγα ... σε άκουγα ... μετά το χέρι άπλωσα, τα χείλη σου σφράγισα, σου χαμογέλασα και σου είπα: «Εγώ πατέρα, μόνο το ένα άλογο, το άσπρο σου άλογο, πάντα θα θυμάμαι, τα όνειρα που έκανες παιδί ...

Δείτε το βίντεο που ακολουθεί