Παναγία Τήνου: Το θεραπευτικό λάδι και τα θαύματα στους προσκυνητές

Οσοι έχουν ασχοληθεί με την εύρεση της Εικόνας και την ανέγερση του ναού, θεωρούν ότι το πρώτο θαύμα που καταγράφηκε, ήταν το 1823, όταν θεραπεύτηκε από την πανώλη ένα νεαρό παιδί. Ωστόσο, ως μοναδικό θαύμα καταγράφεται η ανάβλυση νερού από το πηγάδι που «ούτε δάκρυ νερού δεν έβρισκες» την ώρα της θεμελίωσης του Κάτω Ναού της Ευρέσεως, ο οποίος ονομάστηκε -για τον λόγο αυτό-Ναός της Ζωοδόχου Πηγής.

Ενα θαύμα ανάλογο με αυτό της ανάβλυσης του νερού, που έχει σχέση επίσης με τον ναό είναι και η μεταφορά πορσελάνης για τις ανάγκες της ανέγερσης. Σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιότερων, ένα πλοίο μετέφερε θηραϊκή γη (πορσελάνη) κατά την περίοδο όπου έμπαιναν τα θεμέλια του ναού.

Τότε ξέσπασε θύελλα, η οποία απειλούσε να καταποντίσει το καράβι. Μπροστά στο μοιραίο ο πλοίαρχος ζήτησε την προστασία της Παναγίας.

Τότε μια γυναίκα με ασυνήθιστη μεγαλοπρέπεια παρουσιάστηκε μπροστά στον απελπισμένο καπετάνιο και του είπε: «Θα σε βοηθήσω να σωθείτε και το πλήρωμα και το πλοίο και αφού φτάσεις τελικά στον προορισμό σου, να επιστρέψεις πάλι και να φέρεις με το πλοίο ένα φορτίο θηραϊκής γης για τον ναό μου που κτίζεται». Οπως και έγινε.

Από τότε η παράδοση θέλει την Παναγία να κάνει θαύματα σε Ορθοδόξους και μη, δείχνοντας έτσι την αγάπη της προς τους πονεμένους προσκυνητές ανεξάρτητα από θρησκείες και εθνικότητες.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ: Ο Αγγλος πλοίαρχος

Ενα πλοίο με πλοίαρχο τον Αγγλο Ταξ,το οποίο μετέφερε στην Τήνο τον υποπρόξενο της Αγγλίας στην Ελλάδα Φλίκ, είχε αγκυροβολήσει στον μικρό όρμο του νησιού. Ξαφνικά ξέσπασε τέτοια θαλασσατοραχή, που το πλοίο κινδύνευσε να διαλυθεί σε μικρή απόσταση από την ξηρά. Οι άγκυρες είχαν σπάσει και το πλοίο το κρατούσε μόνο από ένα σκοινί.

Ο πλοίαρχος, έχοντας εξαντλήσει όλες τις κινήσεις του για να σωθεί το πλοίο και οι επιβάτες του,σε μια ύστατη προσπάθεια έστρεψε το βλέμμα του προς τον ναό που υψωνόταν, εκλιπαρώντας την Παναγία να τους σώσει και αυτός θα της πρόσφερε 100«δίστηλα».

Και τότε έγινε το θαύμα και το είδαν όλοι.Και οι επιβάτες και το πλήρωμα του πλοίου, αλλά και οι κάτοικοι του νησιού, οι οποίοι έβλεπαν μια μανιασμένη θάλασσα, αλλά τα νερά γύρω από το καράβι να έχουν γαληνέψει.

Το πλοίο σώθηκε όταν πια η θάλασσα ημέρεψε, ο πλοίαρχος βγήκε στην ξηρά, ανέβηκε στον ναό και, αν και καθολικός, προσκύνησε την εικόνα και πρόσφερε τα 100 δίστηλα που είχε τάξει, τα οποία διατέθηκαν για τη συνέχιση των εργασιών ανοικοδόμησης του ναού, οι οποίες είχαν διακοπεί επειδή είχαν τελειώσει τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί από τους πιστούς.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ: Στον Εύξεινο Πόντο

Ενα πλοίο με κυβερνήτη τον Δ.Σκλαβούνο έπεσε σε τρικυμία.Επί τρείς μέρες το πλοίο βολόδερνε, ενώ το πλήρωμα δεν είχε ούτε φαγητό, αφού οι πόρτες από τις αποθήκες «είχαν σφηνώσει».Ο Δ.Σκλαβούνος προσευχήθηκε στην Παναγία και της ζήτησε να τους βοηθήσει.Πράγματι η θάλασσα γαλήνεψε.Το πλοίο συνέχισε το ταξίδι του για τη Ρωσία, επέστρεψε πάλι στην Τήνο, αφήνοντας στη χάρη της πλούσια δώρα.

Λίρες και προσευχές

Ο πλοίαρχος Κ.Πασσάκος βρέθηκε και αυτός σε φουρτούνα. Προσευχήθηκε στην Παναγία και αφού η μπόρα πέρασε και συνέχισε το ταξίδι του, για να ευχαριστήσει τη Μεγαλόχαρη έστειλε για τις ανάγκες του ναού λίρες Αγγλίας, με τη δέσμευση ότι κάθε χρόνο ένα μέρος από τα κέρδη του θα προορίζονται για την Τήνο και την Ευαγγελίστρια.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ: Η σκούνα του «Δεληγιώργη»

Μια φορά, τον Μάρτιο του 1888, η σκούνα του «Δεληγιώργη» προσέκρουσε σε ύφαλο και κόπηκε στα δύο εν μέσω θαλασσοταραχής. Το πλήρωμα και ο καπετάνιος ζήτησαν τη βοήθεια της Παναγίας.Τότε ένας ναύτης έριξε στην μανιασμένη θάλασσα μια βάρκα, η οποία όχι μόνο δεν αναποδογυρίστηκε, αλλά χώρεσε όλο το πλήρωμα.Ολοι σώθηκαν και όταν έπιασαν ξηρά αφιέρωσαν στη χάρη της ένα ομοίωμα της σκούνας.

«Παναγία μου σώσε με»

Η Ευφροσύνη ήταν μια νέα κοπέλα, υπηρέτρια σε μια γιατρό.Η γιατρός κάποια στιγμή πέταξε την άτυχη κοπέλα στο ποτάμι με σκοπό να την πνίξει. Μέσα στον πανικό της η Ευφροσύνη φώναξε «Παναγία μου σώσε με».Αμέσως παρουσιάστηκε η Μεγαλόχαρη και την έσωσε. Ομως η Παναγία έγινε και τιμωρός. Πυρκαγιά ξέσπασε στο σπίτι της γιατρού και κάηκαν τα πάντα. Η ίδια η γυναίκα σώθηκε την τελευταία στιγμή. Οταν η γιατρός έμαθε πως σώθηκε η Ευφροσύνη, πήγε στον ναό και ζήτησε συγχώρεση.

«Μη φοβάσαι»

Μια γυναίκα από το Λεωνίδιο, η Μαρία Μίχα, ταξίδευε με το πλοίο με προορισμό τη Σύρο. Την ώρα που προσπαθούσε να επιβιβαστεί στη βάρκα που θα την έβγαζε στο νησί, γλίστρησε και έπεσε στη θάλασσα. Τότε άκουσε μια φωνή να την προτρέπει να κολυμπά. Αν και δεν γνώριζε κολύμπι, κατέφερε να επιπλέει επί δύο ώρες, ώσπου εντοπίστηκε και περισυνελλέγη. Μετά το τέλος της περιπέτειάς της, έσπευσε στην Τήνο και προσκύνησε τη Μεγαλόχαρη.

«Σώσε το κοριτσάκι μου»

Ο Γ.Ξενάκης βρισκόταν με το μόλις δύο ετών κοριτσάκι του στη Σύρο, σε ένα εργοστάσιο παρασκευής λουκουμιών.Κάποια στιγμή η μικρή Αναστασία ξέφυγε της προσοχής του πατέρα της, γλίστρησε και πήγε να πέσει στο καζάνι όπου υπήρχε καυτός πολτός υλικών με τα οποία επιτήδειοι εργάτες έφτιαχναν λουκούμια.Ο πατέρας, σαν είδε τη βουτιά του παιδιού,φώναξε με απόγνωση: «Παναγία μου, το κοριτσάκι μου» και τότε σαν ένα αόρατο χέρι να την κράτησε, η μικρή αρπάχτηκε από τις αλυσίδες που κρατούσαν το καζάνι και σώθηκε.Ο πατέρας αφιέρωσε στην Παναγία μια αναπαράσταση της τραγικής και ταυτόχρονα ιερής σκηνής: ένα παιδί να κρατιέται από τις αλυσίδες του λέβητα.

Ενα άλλο θαύμα!

Ο κτηνοτρόφος Στ.Ρώμας απο την Κερατέα Αττικής είχε χάσει τρεις ετοιμόγεννες αγελάδες.

Επί τρείς μέρες έψαχνε χωρίς αποτέλεσμα.Βλέποντας τον γιό της να στεναχωριέται, η μητέρα του Αικατερίνη προσευχήθηκε στην Παναγία και την παρακάλεσε να της υποδείξει το μέρος όπου είχαν τα ζώα τους.Και τότε είδε στον ύπνο της την Παναγία, η οποία υπέδειξε έναν στάβλο σε διπλανό χωριό, όπου οι κλέφτες έκρυβαν τις αγελάδες.Εκεί τις βρήκε μαζί με τα μοσχαράκια τα οποία μόλις είχαν γεννηθεί, ο γιος της, ο οποίος μετά το περιστατικό παράγγειλε σε χρυσοχόο να του φτιάξει ένα αργυροεπίχρυσο ομοίωμα αγελάδας, το οποίο και το άφησε στον ναό.

Ο παράλυτος χιλίαρχος

Η περίπτωση του Τούρκου Χιλίαρχου της Κρήτης Μουσταφά Αλή είναι από εκείνες που προκαλούν δέος. Οπως αναφέρεται στο βιβλίο «Παναγία της Τήνου Ιστορία και Τέχνη», ο Τούρκος χιλίαρχος έπασχε από παράλυση των κάτω άκρων. Οταν πια οι γιατροί δεν κατάφεραν να κάνουν κάτι για να αποκαταστήσουν την υγεία του, ένας εκ των Ελλήνων θεραπόντων του μίλησε για την Παναγία της Τήνου και του ζήτησε να επισκεφθεί το νησί. Στις αρχές του 1845, ένα ξένο ιστιοφόρο έφτασε στο νησί. Το πλοίο μετάφερε τον Τούρκο αξιωματούχο, τον οποίο οι συνοδοί του μετέφεραν με φορείο στον ναό. Εμεινε σε χώρο που του παραχωρήθηκε προσευχόμενος και μια μέρα ζήτησε και τον μεταφέρανε μπροστά στην εικόνα. Την ώρα που οι ιερείς έψαλλαν την παράκληση, ο παράλυτος Τούρκος σηκώθηκε και στάθηκε στα πόδια του. Το βράδυ, θέλοντας να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη του προς την Ευαγγελίστρια, κάλεσε τους επιτρόπους και τους εξέφρασε την επιθυμία να κατασκευάσει ένα μαρμάρινο σιντριβάνι. Πριν αναχωρήσει για την Κρήτη, καθόρισε ο ίδιος τον χώρο όπου θα κατασκευαζόταν, φυτεύοντας σε τέσσερα σημεία κυπαρίσσια. Το σιντριβάνι κατασκευάστηκε σε εκείνο το σημείο στην αυλή του ναού, όπου παραμένει μέχρι σήμερα μεγαλοπρεπές κυκλωμένο από τα τέσσερα κυπαρίσσια.

Ο τυφλός ομογενής και η πορτοκαλιά

Ο Γεώργιος Π. Λαμπράκης ήταν ένας από τους ομογενείς που ζούσε στην Αμερική και είχε καταφέρει να αποκτήσει μια σημαντική περιουσία. Μια μέρα έτσι ξαφνικά έχασε το φώς του και οι γιατροί δεν μπόρεσαν ποτέ να τον κάνουν να ξαναδεί. Κάποιος του μίλησε για την Τήνο και την Ευαγγελίστρια, στην οποία άρχισε να προσεύχεται: «Παναγία μου δος μου το φώς μου και ό,τι δω μπροστά μου ασημένιο θα σου το φέρω στη χάρη σου».

Και μια μέρα που καθόταν στον κήπο του, άρχισε να διακρίνει σκιές. Οσο περνούσε ο χρόνος, η όρασή του καλυτέρευε, ώσπου είδε καθαρά μπροστά του μια πορτοκαλιά φορτωμένη πορτοκάλια. Οπως είχε υποσχεθεί, παράγγειλε και του έφτιαξαν ένα ομοίωμα του δέντρου και το πρόσφερε στον ναό. Η ασημένια πορτοκαλιά με τα δώδεκα πορτοκάλια, όσα και οι μαθητές του Χριστού, στολίζει σήμερα το αριστερό παγκάρι.

Το ψάρι που κράτησε στην επιφάνεια της θάλασσας το καράβι

Οποιος προσκυνητής μπει στον ναό, βλέπει κρεμασμένο κάτω από ένα καντήλι ένα ασημένιο καράβι και ένα ψάρι, επίσης ασημένιο καρφωμένο στα πλευρά του. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ένα καράβι ταξίδευε στη Δυτική Μεσόγειο με προορισμό την Ισπανία. Ενα βράδυ ξέσπασε ένας φοβερός κυκλώνας, με αποτέλεσμα το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα ύφαλα. Το πλοίο γέμισε νερά. Ο καπετάνιος προσευχήθηκε στην Παναγία. Τα νερά άρχισαν να υποχωρούν. Οι αντλίες κατάφεραν να αδειάσουν τα αμπάρια και το καράβι άρχισε να ταξιδεύει και πάλι χωρίς προβλήματα. Οταν έφτασαν στο λιμάνι και το πλοίο ρυμουλκήθηκε στη δεξαμενή, το πλήρωμα διαπίστωσε ότι ένα ψάρι είχε σφηνωθεί στη ρωγμή…

Ενα παιδί βλέπει

Στις 25 Αυγούστου του 1962, ο Αλέξανδρος Μ. Βαρδαβάς μαζί άλλα παιδιά είχαν φτάσει έως την Τήνο με την φροντίδα της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Ο μικρός Αλέξανδρος αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με την όρασή του. Δεν μπορούσε να βλέπει πέρα από το ένα μέτρο! Καθώς ανέβαινε τα μαρμάρινα σκαλιά που οδηγούν στην είσοδο του ναού, σύμφωνα με μαρτυρίες, γύρισε προς τους συνοδούς του και τους είπε: «Η Παναγία θα με κάνει καλά». Εφτασε στον ναό, προσκύνησε την εικόνα και αποσύρθηκε. Το πρωί της άλλης μέρας πήγε μαζί με δύο φίλους του, τον Γιώργο Θεοδωρόπουλο και τον Λουθηρανό Ρίτσι Εγκλ, να παρακολουθήσει τη Θεία Λειτουργία. Κάποια στιγμή με τους δύο φίλους του κατέβηκε στον ναό της Ευρέσεως και με το αγιασμένο νερό έπλυνε τα μάτια του. Από τότε άρχισε να βλέπει όπως όλοι οι άνθρωποι γύρω του.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ: Δηλώνοντας ένα θαύμα

Πάρα πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι όλο αυτά τα χρόνια πηγαίνουν στα γραφεία του Ιδρύματος για να δηλώσουν επωνύμως το θαύμα που έζησαν. Μεταξύ αυτών και μία οικογένεια από την Κύπρο. Διαβάζουμε σχετικά:

Εν Τήνω, σήμερον την 8 Αυγούστου 1972 προσελθούσα εις τα γραφεία του ιερού Ιδρύματος της Ευαγγελιστρίας η Αννα, σύζυγοςΣάββα Ιακώβου, κάτοικος Λευκωσίας Κύπρου (Αγιος Δομέτιος, Πατρόκλου Κόκκινου) και εδήλωσε τα κάτωθι:

Ο υιός μου Γεώργιος ετών 11, την 3 Ιανουαρίου 1972 ενώ ήταν υγιής, κατά τας νυκτερινάς ώρας παρουσίασε αιφνιδίως παράλυσιν των κάτω άκρων, ώστε να καταστεί τελείως ακίνητος.

Ευθύς ως διαπιστώσαμεν την απότομον ασθένεια του υιού μας εγώ και ο σύζυγός μου μεταφέραμεν τούτον εις το νοσοκομείον Λευκωσίας -Γενικόν Κρατικόν- ένθα και παρέμεινε προς νοσηλείαν τέσσερις μήνες. Επειδή όμως η κατάστασις εξηκολούθη η ιδία, τη συμβουλή των ιατρών, μεταφέραμεν τον υιόν μου εις το νοσοκομείον του Ερυθρού Σταυρού, εις Κυρήνειαν, ειδικόν δια την πάθησιν ταύτην.

Την νύκταν της 9ης προς την 10ην, εν απελπισία ευρισκομένη δια την κατάστασιν του παιδιού μου, είδα καθ’ ύπνον την ιεράν εικόνα της Παναγίας της Τήνου, καίτοι δεν την είχα δη ποτέ.Από την ταραχήν μου εξύπνησα. Μετ’ ολίγον απεκοιμήθην και είδα πάλι το ίδιο όνειρο, αλλά την δεύτερην φοράν άκουσα μιαν φωνήν, ότι το παιδί μου θα γίνη καλά.

Το πρωί της επομένης ημέρας περί ώραν 8.30 π.μ. μετέβην εις το νοσοκομείον δια την καθιερωμένην επίσκεψιν. Οποία ήτο η έκλπηξις και η συγκίνησίς μου, όταν άκουσα τον υιόν μου να μου λέγη δίχως εγώ να τον προκαλέσω, ότι την ίδια νύκτα είδε την Παναγία, η οποία του είπε ότι να έχη υπομονήν και ότι θα γίνει σύντομα καλά, και τον προέτρεψε να έλθη εις την Χάριν της στην Τήνο τον 15αύγουστο για να την προσκυνήσει.

Αμέσως σκέφθηκα ότι η χάρις της Παναγίας μας επεσκέφθη και ότι ήτο θέλημα του Θεού να ιαθή το παιδί μου, αφού την ίδια ώρα και οι δύο είδαμε την ίδια οπτασία. Ουδεμίαν αμφιβολίαν είχον ότι επρόκειτο περί θαύματος.

Την ίδιαν μέρα πήρα το παιδί μου από το νοσοκομείον και το μετέφερα προς εξέτασιν στον ιατρόν Ν. Λειβαδά, διάσημον εν Κύπρω, ο οποίος του έκαμε γενικάς αναλύσεις εκ των οποίων απεδείχθη ότι το παιδί μου ήτο τελείως καλά, εφ όσον όλαι αι λειτουργίαι του οργανισμού ήταν φυσιολογικαί.

Εν τω μεταξύ έταξα, εγώ, ότι θα έλθω στην Παναγία, ότι θα έλθω μετά του υιού μου, τον 15αυγουστο, εις προσκύνησιν της χάριτός της. Ω του θαύματος, σε τρείς ημέρες το παιδί μου ήτο τελείως καλά, και εις ελάχιστον χρονικόν διάστημα άρχισε να βαδίζει ελεύθερα. Εις εκπλήρωσιν του τάματός μου ήλθον σήμερον μετά του υιού μου στη χάριν της. Δοξάζω τον Θεόν δια την δωρεάν του και την Παναγία δια την μεσιτείαν της. Τα ανωτέρω καταθέτω με όλην την πίστιν και την πεποίθησιν εις το συντελεσθέν θαύμα».

πηγή: ekklisiaonline.gr