Τιτανικός: Το πλοίο των χαμένων ονείρων (βίντεο)

Εκατό και δύο χρόνια μετά το μοιραίο ατύχημα και ο Τιτανικός ακόμα κεντρίζει το ενδιαφέρον μας. Σε μερικούς μάλιστα περισσότερο, όπως τον Αυστραλό δισεκατομμυριούχο που φιλοδοξεί μέσα στο 2016 να λύσει τους κάβους για τον Τιτανικό νούμερο 2.

Δείτε τα βίντεο που ακολουθούν:

"Ο Τιτανικός ήταν το πλοίο των ονείρων. Ο Τιτανικός II είναι το πλοίο όπου τα όνειρα θα γίνουν πραγματικότητα" δηλώνει ο Αυστραλός δισεκατομμυριούχος Clive Palmer. Κι ενώ αναμένουμε για να δούμε το πιστό ζωντανό αντίγραφο του Τιτανικού, ανατρέχοντας στην ιστορία βρίσκουμε ότι είχε γραφτεί η ιστορία του Τιτανικού πριν ακόμα βυθιστεί στις 15 Απριλίου 1912.

Morgan Robertson ήταν ευρέως γνωστός ως ο άνθρωπος που το 1898 έγραψε ένα μυθιστόρημα με τίτλο «Ματαιότητα, ή το Ναυάγιο του ΤΙΤΑΝ», στο οποίο ένα υπερωκεάνιο που ονομάζεται ΤΙΤΑΝ βυθίστηκε στον Ατλαντικό Ωκεανό μετά από σύγκρουση με παγόβουνο. Περιγράφει μια σχεδόν πανομοιότυπη ιστορία, ακόμη και σε συνδυασμό με το ταξίδι, το μήκος του και τον αριθμό των επιβατών. Ο Robertson σημειώνει επίσης ότι ο ΤΙΤΑΝ ήταν μια υπερβολή της πολυτέλειας το οποίο όμως μετέφερε ανεπαρκή αριθμό των σωσίβιων λέμβων, όπως ο Τιτανικός. Το πλοίο χτυπά ένα παγόβουνο έναν Απρίλιο και βυθίζεται. Εξαιτίας της έλλειψης σωστικών λέμβων, περισσότεροι από τους μισούς επιβάτες χάνονται στον βόρειο Ατλαντικό». Ακούγεται οικείο; Το εκπληκτικό είναι ότι το βιβλίο γράφτηκε 14 χρόνια πριν από το ναυάγιο του Τιτανικού, και ο Robertson πέθανε πριν από τρία χρόνια μετά το συμβάν. Ορισμένοι πιστεύουν ότι πρόκειται για μια απλή σύμπτωση, αλλά άλλοι πιστεύουν ότι ο συγγραφέας έγραψε το βιβλίο σαν μια πρόβλεψη για το τι θα συνέβαινε χρόνια αργότερα.

Η αρχή του τέλους...

12 Απριλίου 1912 πρώτη μέρα εν πλω για τον Τιτανικό ο οποίος καλύπτει 386 μίλια υπό εξαιρετικά καθαρό καιρό.

13 Απριλίου 1912 η καλοκαιρία στον Ατλαντικό συνεχίζεται καθώς το πλοίο διανύει άλλα 519 μίλια. Στη διάρκεια της ημέρας λαμβάνει προειδοποιήσεις για πάγο, κάτι που είναι σύνηθες για την εποχή.

14 Απριλίου 1912 09.00 ο Τιτανικός λαμβάνει μήνυμα από το Caronia (πλοίο της ανταγωνιστικής εταιρείας Cunard) με προειδοποιήσεις για σημεία με πάγο και παγόβουνα. Λίγο αργότερα η ίδια ειδοποίηση έρχεται και από το ολλανδικό πλοίο Noordam που μιλά για «πολύ πάγο».

14 Απριλίου 1912 13.42 ο Τιτανικός λαμβάνει προειδοποιητικό μήνυμα για μεγάλες ποσότητες πάγου σε ένα σημείο σχεδόν 250 μίλια μπροστά. Το μήνυμα μεταφέρεται στον καπετάνιο κι εκείνος το παραδίνει στον Μπρους Ισμέι ο οποίος το βάζει στην τσέπη του.

14 Απριλίου 1912 13.45 το γερμανικό κρουαζιερόπλοιο Amerika στέλνει προειδοποιητικό μήνυμα στον Τιτανικό για μεγάλο παγόβουνο εμπρός. Το μήνυμα δεν μεταφέρεται στη γέφυρα.

14 Απριλίου 1912 19.30 τρία μηνύματα που προειδοποιούν για παγόβουνο εμπρός φτάνουν στον Τιτανικό και προωθούνται στη γέφυρα. Ο καπετάνιος βρίσκεται στο σαλόνι όπου εξελίσσεται ένα πάρτι. Η απόσταση από την περιοχή με τα παγόβουνα είναι τώρα μόλις πενήντα μίλια.

14 Απριλίου 1912 20.55 ο καπετάνιος αφήνει το πάρτι και ανεβαίνει στη γέφυρα όπου συζητά με τον αξιωματικό βάρδιας για τις καιρικές συνθήκες και κατά πόσον τα παγόβουνα είναι ορατά τη νύχτα. Λίγο μετά ο καπετάνιος αποσύρεται στην καμπίνα του με τη ρητή εντολή να τον ξυπνήσουν εάν κάτι πάει στραβά. Η θερμοκρασία πέφτει αισθητά.

14 Απριλίου 1912 21.40 ένα προειδοποιητικό μήνυμα για μεγάλα παγόβουνα σε ευθεία μπροστά μετά από 78 μίλια δεν φθάνει ποτέ στη γέφυρα καθώς οι υπάλληλοι  είναι απασχολημένοι με τα μηνύματα των επιβατών.

14 Απριλίου 1912 23.30 η βάρδια των παρατηρητών αναφέρει ελαφρά ομίχλη σε ευθεία πορεία με τον Τιτανικό.

14 Απριλίου 1912 23.40 καθώς ο Τιτανικός κινείται με 20,5 κόμβους οι παρατηρητές βλέπουν «παγόβουνο, ευθεία εμπρός, στις 500 γιάρδες». Χτυπούν την προειδοποιητική καμπάνα και ειδοποιούν τη γέφυρα. Ενστικτωδώς ο αξιωματικός Μέρντοχ διατάζει απότομη στροφή της πλώρης, σταμάτημα των μηχανών και πορεία πρόσω ολοταχώς. Ο τιμονιέρης στρίβει το τιμόνι ως το τέλος της διαδρομής του, αλλά δεν αποφεύγεται η σύγκρουση: 37 δευτερόλεπτα από τη στιγμή που το παγόβουνο έγινε ορατό ο τιτανικός χτυπά τον μεγάλο όγκο με το πλάι και συνεχίζει την πορεία του. Ελάχιστοι επιβάτες κατάλαβαν τι συνέβη.

23.50 δέκα λεπτά μετά τη σύγκρουση η στάθμη του νερού έχει ανέβει σχεδόν τέσσερα μέτρα και τα πρώτα διαμερίσματα αρχίζουν να μπάζουν νερά.

15 Απριλίου 1912 00.01 ο καπετάνιος ανεβαίνει στη γέφυρα και διαβάζει τις αναφορές για τα διαμερίσματα που έχουν πλημμυρίσει, είναι τρία αμπάρια, το διαμέρισμα τροφοδοσίας και το ταχυδρομείο. Κάνει μια γρήγορη επιτόπια έρευνα με το σχεδιαστή, Τόμας Άντριους, ο οποίος συμπεραίνει πως το πλοίο μπορεί να μείνει στην επιφάνεια μόνο μιάμιση με δύο ώρες ακόμα. Όλοι καταλαβαίνουν πως το πλοίο είναι καταδικασμένο. Ο Τιτανικός εκπέμπει το πρώτο SOS

Την υπόλοιπη ιστορία τη γνωρίζετε. Όταν μαθεύτηκε το γεγονός ο Τύπος έγραφε ότι βυθίστηκε ο Τιτανικός και ότι δεν υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες.

Αυτό συνέβη γιατί μέσα στη βιασύνη να μεταδοθεί η είδηση η απάντηση «όλοι ήταν εντάξει» στην ερώτηση «Είναι ασφαλείς οι επιβάτες του Τιτανικού;» ερμηνεύτηκε λανθασμένα. Ο άνθρωπος δεν είχε πει ψέματα, αλλά δεν αναφερόταν στον Τιτανικό». Αναφερόταν στους επιζήσαντες, που είχαν επιβιβαστεί στο «Καρπάθια», κανείς όμως δεν σκέφτηκε να ρωτήσει πιο συγκεκριμένα.

Φωτογραφία που φέρεται να δείχνει το παγόβουνο που προκάλεσε τη βύθιση του Τιτανικού

«Ελάτε αμέσως. Χτυπήσαμε ένα παγόβουνο.»: Αυτό το μήνυμα έστειλε ο Τιτανικός στο πλοίο Καρπάθια. Από τηλεγραφήματα που στέλνονταν από τον Τιτανικό

«Βάζουμε τους επιβάτες σε μικρές βάρκες. Γυναίκες και παιδιά σε βάρκες. Δεν μπορούμε να κρατήσουμε για πολύ ακόμα. Χάνουμε ενέργεια» Από τηλεγραφήματα που στέλνονταν από τον Τιτανικό

«Εδώ Τιτανικός. CQD. Πλημμυρίζει το μηχανοστάσιο». Σε απάντηση, το αδελφό πλοίο Olympic έστειλε: «Ανάβουμε όλους τους λέβητες όσο πιο γρήγορα μπορούμε». Από τηλεγραφήματα που στέλνονταν από τον Τιτανικό

Ο Ελληνικός φόρος αίματος στο Τιτανικό: Ανάμεσα στους 2.228 ανθρώπους που ταξίδεψαν στο παρθενικό ταξίδι του Τιτανικού βρίσκονταν και τέσσερις Έλληνες.

Ο Βασίλης Καταβέλος ήταν μόλις 18 χρονών όταν επιβιβάστηκε στον Τιτανικό. Ο Βασίλης αποφάσισε να περάσει τον Ατλαντικό όταν άκουσε φήμες, σύμφωνα με τις οποίες ο μικρότερος αδελφός του, ο Παναγιώτης, που βρισκόταν ήδη στην Αμερική είχε... παρεκτραπεί. Ο Βασίλης αποφάσισε να τον συνετίσει και ακολουθώντας τη συμβουλή του συγχωριανού του, Παναγιώτη Λυμπερόπουλου, δέχθηκε να ταξιδέψει μαζί με τον δεύτερο με τον Τιτανικό. Στις ανησυχίες του Βασίλη για το κόστος του εισιτηρίου, ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος του απάντησε ότι τα εισιτήρια της τρίτης θέσης δεν ήταν τόσο ακριβά. Ο Βασίλης πούλησε μερικά πρόβατα, αγόρασε το εισιτήριο και ταξίδεψε στη Μασσαλία με τον Π. Λυμπερόπουλο και δύο αδέλφια, κατοίκους του Αγίου Σώστη. Στον Τιτανικό επιβιβάστηκε από το λιμάνι του Χερβούργου με αριθμό εισιτηρίου 2682 Γ’ Θέση, αλλά δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του. Ο αδελφός του, Παναγιώτης, ήταν ο πρώτος που έμαθε για τον θάνατό του από τις εφημερίδες που πουλούσε. Λίγες εβδομάδες μετά το ναυάγιο η σορός του ανασύρθηκε από το πλοίο Μακέι-Μπένετ, αλλά επειδή δεν πρόλαβε να αναγνωριστεί από την οικογένειά του ποντίστηκε στη θάλασσα στις 22 Απριλίου 1912. Ο αδελφός του παρέλαβε απλά μια τσατσάρα και το πιστοποιητικό γεννήσεως του Βασίλη.

Ο 33χρονος Παναγιώτης Λυμπερόπουλος ζούσε αρκετά χρόνια στη Νέα Υόρκη, όπου διατηρούσε εργαστήριο μεταλλικών χειροτεχνημάτων. Στον Άγιο Σώστη είχε γυρίσει τον Απρίλιο του 1912, προκειμένου να βαφτίσει τον γιο του Κώστα στην εκκλησία του Άη Γιάννη. Αντίθετα από τις παραινέσεις της γυναίκας του, Αγγελικής, η οποία -ίσως από ένα προαίσθημα- του έλεγε να μείνει μαζί της στο χωριό για το Πάσχα και να μην γυρίσει αμέσως στις ΗΠΑ, ο Π.Λυμπερόπουλος αποφάσισε να ταξιδέψει με τον Τιτανικό. Φτάνοντας στη Μασσαλία με τον Βασίλη Καταβέλο και δύο ακόμα συγχωριανούς του, έγραψε στην γυναίκα του: «Θα ταξιδέψουμε με το καλύτερο ατμόπλοιο του κόσμου». Στον Τιτανικό επιβιβάστηκε από το λιμάνι του Χερβούργου με αριθμό εισιτηρίου 2683 Γ’ Θέση. Όταν το πλοίο χτύπησε το παγόβουνο, ο Π.Λυμπερόπουλος εγκατέλειψε την Γ΄ θέση. Με τη βοήθεια των αγγλικών που γνώριζε, φόρεσε ένα σωσίβιο και έπεσε στα παγωμένα νερά. Κολύμπησε μέχρι μια σωσίβια λέμβο, όπου βρίσκονταν άλλα τρία άτομα. Δυστυχώς, η λέμβος παρασύρθηκε από τα νερά και δεν βρέθηκε παρά δύο μήνες μετά σε μια ακτή του Καναδά. Οι ναυαγοί ήταν φυσικά νεκροί και είχαν δεθεί στη λέμβο με τις ζώνες των παντελονιών τους. Τα σωσίβιά τους ήταν σκισμένα με τα δόντια τους, πιθανώς σε μια προσπάθεια να ξεγελάσουν την πείνα τους. Η γυναίκα του και ο γιος του Παναγιώτη Λυμπερόπουλου παρέλαβαν τα αντικείμενα που βρέθηκαν στις τσέπες του: τη βέρα του, μια χρυσή καρφίτσα, ένα ρολόι, μια ατζέντα και κάποια χρήματα. Ο ίδιος ετάφη σε νεκροταφείο του Καναδά.

Ο Απόστολος Χρονόπουλος ήταν 26 ετών όταν επιβιβάστηκε στον Τιτανικό. Είχε πάει πρώτη φορά στην Αμερική σε ηλικία 18 ετών και δούλευε διερμηνέας σε μια βιοτεχνία. Είχε αποφασίσει να πάρει μαζί του τον μικρότερο αδελφό του, Δημήτρη, ο οποίος ήταν 21 ετών το 1912. Αρχικά, τα δύο αδέλφια επρόκειτο να ταξιδέψουν στην Αμερική με κάποιο άλλο υπερωκεάνιο, αλλά όταν έφτασαν στη Μασσαλία με τον Παναγιώτη Λυμπερόπουλο και τον Βασίλη Καταβέλο, ο πρώτος τούς έπεισε να αλλάξουν τα εισιτήριά τους και να ταξιδέψουν με τον Τιτανικό για να φτάσουν πιο γρήγορα. Η τύχη των δύο αδελφών δεν έγινε γνωστή. Δεν γνωρίζει κανείς εάν παρασύρθηκαν μαζί με τον Τιτανικό στο βυθό ή εάν οι σοροί τους βρέθηκαν και ποντίστηκαν στη θάλασσα.

* Οι πληροφορίες προέρχονται από έρευνα της Ρένας Γιατροπούλου και δημοσιεύτηκαν στον κατάλογο της έκθεσης κειμηλίων «Τιτανικός» που πραγματοποιήθηκε το 2006 στο Ζάππειο Μέγαρο.