Ποια πολιτικά γεγονότα μπορεί να συμβούν στο προσεχές χρονικό διάστημα ; Ας υποθέσουμε μερικά:
- Ο Πρωθυπουργός κ. Σαμαράς και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρας να συναντηθούν και να συζητήσουν «εφ όλης της ύλης» για το μέλλον της χώρας.
- Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλος , να παραιτηθεί από πρόεδρος του κόμματός του.
- Ο πρώην Πρωθυπουργός και πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου να ιδρύσει νέο πολιτικό κόμμα και να κατέβει στις επόμενες εθνικές εκλογές
- Να γίνουν νέες αποκαλύψεις με ονόματα πρώην υπουργών και άλλων στελεχών του κρατικού μηχανισμού , για μίζες πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
- Να υπάρξουν νέες καταγγελίες για απόπειρα δωροδοκίας ανεξάρτητων βουλευτών, με φόντο την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας .
- Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κ.Φώτης Κουβέλης με ό,τι απέμεινε από το κόμμα του να επιστρέψουν στο ΣΥΡΙΖΑ
- Η Κυβέρνηση να συγκρουστεί με την Τρόικα και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για το τέλος του επόμενου μήνα με αιτιολογικό την οικονομική κρίση.
- Νέα ονόματα γυναικών να δουν το φως της δημοσιότητας για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας όπως της κ.Βάσως Παπανδρέου, της κ. Αγάπης Βαρδινογιάννη και της κ. Γιάννας Αγγελοπούλου.
- Ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής, να δηλώσει ότι το σκέφτεται να ξανασχοληθεί με την πολιτική και να επανιδρύσει το κράτος.
- Να ιδρυθούν μερικά ακόμη πολιτικά κόμματα , που θέλουν να «μας σώσουν».
Όλα τα παραπάνω –όπως προαναφέραμε- είναι υποθέσεις , σενάρια και, πιθανόν, προσδοκίες ορισμένων. Κάποια , ίσως, πραγματοποιηθούν. Μπορεί , όμως, και τίποτα.
Αυτή είναι η πολιτική στην Ελλάδα. Έτσι λειτουργεί το σύστημα. Μια σκέψη, ένα σενάριο, μια φιλοδοξία και όλα αλλάζουν.
Ποτέ δεν υπάρχει (ούτε υπήρξε) σχεδιασμός και μακροχρόνια στρατηγική για τη χώρα.
Όλα γίνονται στο πόδι, χύμα κι ό,τι βγει. Γι αυτό δεν μπορούν να συνεννοηθούν οι πολιτικοί μας. Γι αυτό δεν υπάρχει προοπτική για το μέλλον.
Γι αυτό φθάσαμε στη χρεωκοπία με όλες τις δυσάρεστες συνέπειες. Εδώ δεν υπάρχει συνοχή μέσα στην ίδια την κυβέρνηση (την εκάστοτε κυβέρνηση).
Ο κάθε Υπουργός με τους συνεργάτες του, λειτουργούν το υπουργείο κατά την κρίση τους και όχι σύμφωνα μ’ ένα εθνικό σχεδιασμό.
Μάλιστα, αν αλλάξει ο Υπουργός , ο νέος, που ανήκει στο ίδιο κόμμα, θ’ ακυρώσει σχεδόν τα πάντα που έκανε ο προκάτοχός του και πάμε πάλι από την αρχή.
Φανταστείτε τι συμβαίνει όταν αλλάζει το κόμμα που κυβερνά. Ριζικές ανατροπές στα πάντα.
Μπορεί μ’ αυτό τον τρόπο κι αυτή την τακτική να πάει μπροστά η χώρα; Ασφαλώς όχι. Τι πρέπει λοιπόν, να γίνει;
Άποψή μας είναι ότι πρέπει ν’ αλλάξουν όλα και πρώτα το πολιτικό σύστημα. Πρέπει να γίνει μακροχρόνιος εθνικός σχεδιασμός για ουσιαστικά
θέματα όπως : Η οικονομία, η κοινωνική πρόνοια, η εξωτερική πολιτική, η υγεία, η παιδεία, το ασφαλιστικό και άλλα.
Η κάθε κυβέρνηση που θα εκλέγεται και ο κάθε υπουργός που θα διορίζεται δεν θα παρεκκλίνουν ούτε στο ελάχιστον απ’ αυτόν τον εθνικό σχεδιασμό.
Το κράτος να λειτουργεί με σχέδιο, πρόγραμμα και στρατηγική. Μόνον έτσι μπορεί να θεμελιωθεί μία νέα προοπτική και να υπάρξει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Αυτό , ας το εμπεδώσουν όσοι επιμένουν «να μας σώζουν» και όσοι νέοι θέλουν ν’ ασχοληθούν με την πολιτική.
Η χώρα μόνο με εθνική συναίνεση μπορεί να βγει από την οικονομική κρίση και να υπάρξει ελπίδα για τις επόμενες γενιές.
Τα υπόλοιπα είναι μόνο για λαϊκή κατανάλωση.
Βασίλης Σκουταράς
