Κάθε χρόνο, με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές: Καταλήψεις πανεπιστημίων, ΜΑΤ, συγκρούσεις, χημικά, φωτιές, τραυματίες, ασθενοφόρα, κλείσιμο δρόμων, αναταραχή!!
Είναι αυτός εορτασμός; Είναι αυτά πράγματα που τιμούν τη μνήμη όσων δολοφονήθηκαν από τις ερπύστριες του τανκ; Είναι τα επεισόδια και οι συμπλοκές το μήνυμα του Πολυτεχνείου στις νέες γενιές;
Γιατί να γίνονται όλα αυτά τα απαράδεκτα γεγονότα; Ποιοί τα υποκινούν και ποιοί έχουν συμφέροντα να γίνονται;
Ωφελούν την κυβέρνηση; Ωφελούν την αντιπολίτευση; Ωφελούν την Παιδεία; Ωφελούν την Κοινωνία;
Μάλλον, δεν ωφελούν κανέναν. Αντίθετα, δημιουργούν προβλήματα παντού.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αλληλοκατηγορούνται (όπως άλλωστε συνηθίζουν) για το ποιος παρακινεί τα επεισόδια.
Πολλοί «θερμόαιμοι» φοιτητές (και όχι μόνο) μέλη συνήθως πολιτικών νεολαιών, εκμεταλλεύονται την επέτειο και προκαλούν επεισόδια, πιστεύοντας ότι προσφέρουν υπηρεσίες στο κόμμα τους.
Η αστυνομία βρίσκει αφορμή να κάνει ασκήσεις σε πραγματικό πεδίον μάχης.
Τα διάφορα πολιτικά μορφώματα (αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, νεοναζί κ.ά.) βρίσκουν τη χαρά τους, να σπάσουν, να κάψουν, να δείρουν, να καταστρέψουν, να συγκρουσθούν, να δημιουργήσουν χάος.
Μέσα σε όλους αυτούς, απουσιάζει ο εργαζόμενος, ο νοικοκύρης, ο απλός πολίτης. Αυτός που σέβεται τον εαυτό του, που σέβεται την περιουσία του άλλου, που δεν σπάει αλλά δημιουργεί...
Πρέπει, επιτέλους, να δοθεί ένα τέλος σ' αυτήν την κατάσταση. Δεν μπορεί να βιώνουμε κάθε χρόνο τα ίδια θλιβερά γεγονότα.
Λέμε ΝΑΙ στον εορτασμό της επετείου. Με τις αρμόζουσες τιμές και με μεγαλοπρέπεια. Λέμε, όμως, κατηγορηματικά ΟΧΙ στον τρόπο που «τιμώνται» μέχρι τώρα ο αγώνας και η επέτειος αυτή. Ας το ξανασκεφτούν όλοι οι εμπλεκόμενοι.
Β.Σ.