Mετά την άρνηση αρκετών χωρών (Αλβανία Βελγίου ,Νορβηγία κ.α.), να καταστρέψουν στο έδαφος τους τα Συριακά χημικά όπλα ,η Αμερική πρότεινε να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος της υδρόλυσης ,και αυτό να συμβεί σε διεθνή ύδατα στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα στην Ελλάδα Ιταλία & Μάλτα .
Το λάθος ή αστοχία τόσο κατά την μεταφορά των όπλων όσο και κατά την υλοποίηση της μεθόδου καταστροφής προσκρούει στο βασικό σημείο :
ότι η μόλυνση σ΄ αυτή την περίπτωση δεν έχει ανατρέψιμο χαρακτήρα .
Όπως επίσης το όλο εγχείρημα προσκρούει:
-στην Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της θάλασσας
-στην Συνθήκη του Λονδίνου για την πρόληψη της θαλάσσιας ρύπανσης από την απόρριψη αποβλήτων (1972)
-στις οδηγίες και κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής ένωσης για την προστασία του περιβάλλοντος , οι οποίες υπακούουν σε πρότυπα της από τα οποία κάποια είναι αυστηρότερα στον κόσμο .
Η Ελλάδα καταδικάστηκε πολλές φορές για ρύπανση του περιβάλλοντος απλά με σκουπιδότοπους π.χ. Κουρουπητός Χανίων .
Ποιος άραγε θα καταδικαστεί εάν από αστοχία χυθούν αυτά τα τοξικά απόβλητα στην Μεσόγειο;
-ποιο θα είναι το Μέλλον της ;
-γιατί οι κυβερνήτες Ελλάδας ,Ιταλίας ,Μάλτας όλων των Μεσογειακών Χωρών κωφεύουν ;
-γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εφαρμόζει το δικό της δίκαιο;
-γιατί η ευρωβουλευτής μας υπεύθυνη για το Θαλάσσιο περιβάλλον δεν μπαίνει μπροστά να αφυπνίσει συνειδήσεις;
Οι ειδικοί επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και οι υπεύθυνοι πολιτικοί μας κρύβονται .
Και όμως είναι γνωστό, πως για να συμβεί όλο αυτό στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου πρέπει να συμφωνήσουν οι παράκτιες περιοχές ,και πως ακόμα και αν το εγχείρημα υπόκειται στους στρατιωτικούς κανόνες ως στρατιωτική επιχείρηση ή παρακολούθηση σε ότι αφορά την ίδια την διαδικασία υδρόλυσης μπορεί να συμβεί χωρίς την αποκάλυψη άλλων στρατιωτικών μυστικών, για να μη συμβεί αυτό που η μαφία έκανε στην Αδριατική, να βυθίσει δηλαδή πλοία με πυρηνικά όπλα .
Και αφού διαφάνεια δεν υπάρχει ποιος εγγυάται ότι κάποια βαρέλια χημικών όπλων δεν θα πέσουν ατόφια στη Θάλασσα;
Όμως τα χημικά όπλα δεν θα πρέπει να βρίσκουν θέση ούτε στην Μεσόγειο αλλά ούτε σε κανένα άλλο σημείο του πλανήτη .
Τα χημικά όπλα θα πρέπει να σταματήσουν να παράγονται γιατί υπερβαίνουν τα όρια του χώρου και του χρόνου που ο επιτιθέμενος θέλει να πλήξει.
Συνεπώς υπερβαίνουν μια βασική ηθική αρχή πολέμου ,αν, υποθέσουμε πως και ο πόλεμος έχει αρχές.
Η Μεσόγειος , μια κλειστή θάλασσα η οποία αποτελεί πηγή ζωής για 21 χώρες που ανήκουν σε τρεις Ηπείρους ,είναι ήδη επιβαρυμένη με ρύπους και απόβλητα που παράγουν τα διερχόμενα πλοία ,αλλά και με αστικά απόβλητα από τις παράκτιες χώρες.
Σε πολλές πανευρωπαϊκές συναντήσεις έχει ιδιαίτερα ταυτιστεί η ανάγκη προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Μεσογείου, αλλά και πολλές οργανώσεις έχουν
εκπέμψει SOS για την μη περαιτέρω επιβάρυνση της και για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την προστασία της.
Για αυτό είναι ανάγκη σήμερα να κινητοποιηθούμε να βρεθούμε σε κοινές δράσεις , για να μην συμβεί το εγχείρημα για την καταστροφή των Χημικών της Συρίας στο Θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου .
Άλλωστε όλη η Συντονιστική επιτροπή συμφωνήσαμε ότι αυτό θα είναι η αρχή .
Ο αγώνας κατά των χημικών συνδέεται με τον αγώνα για την ειρήνη, αλλά και τηn προστασία της Μεσογείου, του περιβάλλοντος της και του πολιτισμού της. Κι αυτός ο αγώνας είναι διαρκής. Η Κρήτη βάζει στο Αρκάδι τον θεμέλιο λίθο της αφύπνισης.
Φανή Κουτσουμπού
Πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων
μέλος της επιτροπής πρωτοβουλίας κατά της
εξουδετέρωσης των χημικών της Συρίας στην Μεσόγειο
