Της Μαρίας Τιτομιχελάκη – Μπέρκη
Δημ. Συμβούλου Δ. Ηρακλείου
Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού όπως καθιερώθηκε το 1985 από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Στη σημερινή τεχνοκρατούμενη κοινωνία, με τους ξέφρενους και αγχωτικούς ρυθμούς ζωής, με τους ανάλγητους νόμους της αγοράς και της στυγνής οικονομικής συνδιαλλαγής και με την άμβλυνση των ηθικών φραγμών, η έννοια του ανθρωπισμού έχει δυστυχώς παραμεριστεί στην καρδιά και στο νου των σύγχρονων ανθρώπων. Ο Εθελοντισμός ως στάση ζωής αν και αποτελεί την υπέρτατη έκφραση του ανθρωπισμού στις μέρες μας, έχει υποστεί σταδιακή αλλοίωση.
Ο εθελοντισμός είναι ένα θέμα που μας αγγίζει όλους, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης και επαγγελματικής ιδιότητας. Είναι μία στάση ζωής που δρα εποικοδομητικά στο κοινωνικό στερέωμα, ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη, ενισχύει την ενεργό συμμετοχή και τη συνύπαρξη, προσδίδοντας νέο περιεχόμενο στη ζωή μας και καλείται να αναπληρώσει τα κενά που δημιουργεί η αδυναμία του κράτους και οι μηχανισμοί της αγοράς.
Η αξία του εθελοντισμού είναι δεδομένη. Χρειάζεται όμως να ενισχυθεί και να προστατευθεί από υστερόβουλες ενέργειες εκμετάλλευσης. Το επίκεντρο του εθελοντισμού είναι η προστασία της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, καθώς μέσα από τον εθελοντισμό καθρεπτίζεται η εικόνα του εαυτού μας. Κινητήριος δύναμη του εθελοντισμού πρέπει να είναι η ΑΓΑΠΗ και η ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ στον συνάνθρωπο μας.
Ο εθελοντισμός είναι κάτι παραπάνω από ένα κίνημα όπως προβάλλεται στις μέρες μας. Είναι η κορυφαία αρχή του αλτρουισμού και δεν υπακούει σε χρονικά όρια, ούτε σε πεπερασμένους τόπους και τρόπους εφαρμογής, ούτε σε στοχαστικούς και φιλοσοφικούς ορισμούς. Ξεκινά από την καρδιά του καθενός και διαχέεται στο περιβάλλον του χωρίς φραγμούς και περιορισμούς. Το πρώτο βήμα που χρειάζεται να γίνει είναι να δει κανείς τον συνάνθρωπό του και να τον αγαπήσει ως εαυτόν.
Ο εθελοντής βάζει τον εαυτό του στη θέση του συνανθρώπου του και «..παίρνει ευχαρίστηση από την προσφορά του…». Προσφέροντας οικονομική βοήθεια, προσφέροντας ένα καλό λόγο, προσφέροντας λίγη ηθική βοήθεια, προσφέροντας κάθε είδους συμπαράσταση, προσφέροντας λίγο χρόνο, προσφέροντας λίγη αγάπη ………λίγο απ΄ αυτό που μας περισσεύει και που χωρίς ιδιαίτερο κόπο μπορούμε να δώσουμε.
Όλοι μας μπορούμε να γίνουμε εθελοντές, γιατί όλοι μας μπορούμε να αγαπήσουμε. Όλοι μας μπορούμε έτσι να ενισχύσουμε τον εθελοντισμό. Σήμερα είναι ανάγκη να βοηθήσουμε όλοι στην τόνωση του ηθικού των εθελοντών που τόσα προσφέρουν και πολλές φορές κάτω από δύσκολες συνθήκες. Πρέπει να αναδείξουμε τον εθελοντισμό σε όλες τις εκφάνσεις του. Όλες τις δράσεις αυτών των ανθρώπων καθώς και των εθελοντικών οργανώσεων που τον προσωπικό ελεύθερο χρόνο τους τον προσφέρουν, προς χάριν των συνανθρώπων μας βοηθώντας πάσχοντες και αναξιοπαθούντες με ανιδιοτελείς πράξεις ΑΓΑΠΗΣ, επιβεβαιώνοντας καθημερινά τα μεγάλα ψυχικά αποθέματα του λαού μας. Πρέπει επίσης να στοχεύσουμε στην παρακίνηση πολλών ακόμη συμπολιτών μας, να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, της εθελοντικής προσφοράς.
Αξίζει να τιμήσουμε όλους τους Εθελοντές και τις Εθελοντικές οργανώσεις που έχουν ταυτίσει τις ιδέες τους με την ιδέα της Αλληλεγγύης, της Κοινωνικής Διακιοσύνης και της Κοινωνικής Ευεργεσίας και συμβάλλουν στην ευημερία της κοινωνίας μας με μία αέναη προσπάθεια, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε ελπίδα για το αύριο.
